Η λύση για το προσφυγικό - μεταναστευτικό.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το προσφυγικό - μεταναστευτικό, είναι πρώτα και κύρια, ανθρωπιστικό πρόβλημα και όχι ιδεολογικό με την έννοια που το αντιλαμβάνονται ορισμένοι.

Στο κυρίαρχο δυτικό καπιταλιστικό σύστημα, με την αδυναμία των λαών να αντιληφθούν τους σχεδιασμούς των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών και τις ατζέντες που ακούσια υπηρετούνται από τις προσφυγικές - μεταναστευτικές ροές, το να εξωραΐζεις τους ανθρώπους αυτούς, σε ταξικούς συμμάχους ή βαρβάρους εισβολείς δείχνει ανωριμότητα και πολιτική αφέλεια.

Η διαχείριση του προβλήματος στα παρόντα πλαίσια του υπάρχοντος παγκόσμιου καπιταλισμού απαιτεί
1. Κυρίαρχο εθνικά ανεξάρτητο κράτος με οργανωμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
2. Ανθρωπιστική αντιμετώπιση με αποκλειστική κρατική μέριμνα. (Όχι ΜΚΟ)
3. Πολιτική στρατηγική λύσης με σχεδιασμό και εναλλακτικά σενάρια.
4. Εφαρμογή του υπάρχοντος διεθνούς δικαίου χωρίς τους σημερινούς περιορισμούς της ΕΕ.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτήν την ώρα και για όσο διάστημα θα είμαστε δέσμιοι της Ε.Ε., η χώρα μας και ο λαός μας, δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε τον εθνικό της προϋπολογισμό.
Και με αυτά τα δουλοπρεπή, δωσιλογικά πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν την τελευταία δεκαετία, προβλήματα όπως το μεταναστευτικό, θα αποτελούν για τους διεθνείς και ντόπιους καπιταλιστές, ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα εκμετάλλευσης του λαού μας.

Την ίδια ώρα ιδιωτικές και υπόπτως χρηματοδοτούμενες οργανώσεις ΜΚΟ, θα δρουν ανεξέλεγκτα εξυπηρετώντας την ατζέντα του χρηματοδότη τους και των συμφερόντων που εκπροσωπεί.
Εκτός και αν μου βρείτε καπιταλιστή που χρηματοδοτεί για την ψυχή της μάνας του ή αν πιστεύετε ότι αυτές οι οργανώσεις αυτοχρηματοδοτούνται από τους εργαζόμενους σε αυτές (Λέμε και κανένα ανέκδοτο για να γελάσουμε).

Αυτοί που ευθύνονται λιγότερο για όλη αυτή την κατάσταση, είναι οι πρόσφυγες - μετανάστες.
Κι αυτοί είναι άνθρωποι όπως κι εμείς, με μία διαφορά! Είναι κατατρεγμένοι από πολέμους και δυστυχία.
Ως άνθρωποι προφανώς δεν είναι όλοι καλοί, όπως και εμείς.
Αυτό όμως μπορεί να το διαχειριστεί ένα κυρίαρχο και ευνομούμενο κράτος.

Όταν όμως το κράτος που τους υποδέχεται είναι μισοδιαλυμένο και υπό οικονομική και πολιτική κατοχή.
Είναι προφανές ότι το τελευταίο πράγμα που το ενδιαφέρει είναι η ευνομία και η τήρηση των νόμων προς όλες τις πλευρές είτε Έλληνες είτε μετανάστες.
Αντιθέτως εξυπηρετούνται από τον παραπλανητικό αποπροσανατολισμό του λαού από τον πραγματικό εισβολέα και δημιουργό των δεινών του, μετατρέποντας τους πρόσφυγες, σε εξιλαστήρια θύματα - εχθρούς.

Όταν το κράτος διοικείται από ανθρώπους που υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα και όχι του λαού, όταν οι πολιτικές του φτωχοποιούν τον λαό και διαχειρίζονται τους πολίτες και τους μετανάστες ως ζωικό κεφάλαιο, η μοίρα του λαού μας, μέ ή χωρίς πρόσφυγες - μετανάστες, είναι η δουλοποίηση του.

Οι μετανάστες νόμιμοι και παράνομοι δεν είναι αδέρφια μας ούτε ταξικοί σύμμαχοι, είναι όμως άνθρωποι δυστυχισμένοι, που αναζητούν καλύτερη μοίρα μέσα στον δυτικό καπιταλισμό και ως ανθρώπους τους βλέπουμε ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας.
Όπως ακριβώς θα θέλαμε να βλέπουν κι εμάς σε μια αντίστοιχη κατάσταση.

Δεν λέω κάτι καινούριο (τουλάχιστον για όσους με γνωρίζουν).
Η λύση ΚΑΙ του μεταναστευτικού αλλά και των υπολοίπων προβλημάτων του λαού, ξεκινά από την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.
Και αυτό δεν θα γίνει ΠΟΤΕ εντός της Ε.Ε. όσους πρόσφυγες -μετανάστες κι αν σφάξετε όσα παιδιά κι αν πνίξετε.

Αναμένοντας μια προβοκάτσια μεγαλύτερη από τους δίδυμους πύργους.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η τρομοκρατία ως προβοκάτσια για την χειραγώγηση της κοινής γνώμης (κυρίως της Δύσης), αποτελεί πλέον ένα καθιερωμένο πολιτικό εργαλείο το οποίο διαχειρίζονται οι μυστικές υπηρεσίες των κρατών.

Αναφέρομαι κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά και τις άλλες μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, χωρίς να εξαιρούμε και κάποιες άλλες χώρες «ταραχοποιούς», όπως το Ισραήλ και η Τουρκία.

Το χαρακτηριστικό αυτού του είδους της προβοκάτσιας, είναι ότι έχει ως στόχο και πρόθεση, να αγγίξει τα πιο ευαίσθητα συναισθηματικά στοιχεία των πολιτών με θύματα όπως, τα παιδιά, οι γυναίκες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, και γενικότερα οι άμαχοι αθώοι πολίτες, δημιουργώντας συγχρόνως το παραλυτικό αίσθημα του φόβου στις κοινωνίες τους.

Με αυτόν τον τρόπο και με την αρωγή των ΜΜΕ, διεγείρει το φόβο,το μίσος και την εκδικητικότητα της διεθνούς  κοινής γνώμης και καθαγιάζει την κάθε εγκληματική πράξη σε βάρος των στοχοποιημένων "τρομοκρατών", αφήνοντας στο απυρόβλητο και την αφάνεια τους πραγματικούς υποκινητές και τελικούς ωφελούμενους.

Πολλές φορές η ενέργεια αυτή αποσκοπεί στο να εμπλέξει δυο άλλα κράτη, από τον πραγματικό υποκινητή ο οποίος ούτως ή άλλως φροντίζει να μην είναι ορατός.

Δηλαδή όταν έχω δύο κράτη που ανταγωνίζονται και θέλω να τα βάλω να εμπλακούν σε πόλεμο μεταξύ τους, στήνω ένα προβοκατόρικο τρομοκρατικό χτύπημα, το οποίο όσο πιο πολυπληθές, αποτρόπαιο και αιμοσταγές είναι, τόσο πιο μεγάλο μένος και αγανάκτηση θα προκαλέσει στην παραπληροφορημένη παγκόσμια κοινή γνώμη.

Όσοι μάλιστα προσπαθήσουν να αμφισβητήσουν το γεγονός προειδοποιώντας για την προβοκάτσια, θα μετατραπούν αμέσως σε συνένοχους, πράκτορες, διεστραμμένους, παρανοϊκούς και πολλά άλλα ανάλογα την περίπτωση.

Τον κύριο διαμορφωτή της κοινής γνώμης τον έχουν τα συστημικά ΜΜΕ τα οποία λειτουργούν ως  εκπρόσωποι της διεθνούς ελίτ, προσκαλεσμένοι μέσω της τηλεόρασης στο σαλόνι μας, (σε πολλές δε περιπτώσεις και στην κρεβατοκάμαρα μας).

* * *

Αυτή την ώρα οι ΗΠΑ (και όχι μόνο), ενοχοποιούνται για την παράνομη, ωμή και έξω από κάθε διεθνή συνθήκη, δολοφονία του Ιρανού στρατιωτικού ηγέτη Κασέμ Σολεϊμανί, κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στο Ιράκ. ( βλπ. Ο ''Πανόπτης'' του ιμπεριαλισμού).

Η αντίδραση της κοινής γνώμης αλλά και των περισσότερων χωρών (συμπεριλαμβανομένων και των συμμάχων των ΗΠΑ),  ήταν καταδικαστική απέναντι στο καταφανές αυτό έγκλημα!

Πλην βεβαίως του Ισραήλ που εμπλέκεται, και που εξυπηρετείται η μακροχρόνια βούληση του για την επικυριαρχία στον χώρο της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και της κυβέρνησης της Ελλάδος η οποία δεν είχε κανένα λόγο να το κάνει, αλλά και δεν της το ζήτησε κανείς. (Ο ορισμός της αυτοκτονικής βλακείας).

Ο στόχος αυτής της ενέργειας ήταν καθαρά, η δημιουργία πρόκλησης ώστε το Ιράν να αντιδράσει και να δώσει την αφορμή που χρειάζεται για πολεμική ενέργεια σε βάρος του από τις ΗΠΑ.

Αυτό επετεύχθη εν μέρει με το πυραυλικό χτύπημα σε αμερικάνικη βάση του Ιράκ από τους φρουρούς της επανάστασης. 

Όμως αυτό δεν είναι αρκετό για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης και τον «εξαγνισμό» των ΗΠΑ.

Ακολούθησε η περίεργη πτώση του επιβατικού αεροπλάνου των ουκρανικών αερογραμμών με 170 νεκρούς λίγο μετά την απογείωση του από την Τεχεράνη προς Κίεβο. Ότι και να μας πούνε κατανοούμε πως εάν δεν ήταν ατύχημα, ήταν δολιοφθορά ή απ’ ευθείας κτύπημα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ ή του Ισραήλ, με στόχο να εντείνουν την σύγχυση και την πανικόβλητη αντίδραση του Ιράν. Η πλειοψηφία των επιβατών ήταν Ιρανοί πολίτες.

Οι ΗΠΑ ήταν από καιρό προετοιμασμένες για μια κατά μέτωπο επίθεση στο Ιράν, μόνο που εδώ δεν μιλάμε για ένα περίπατο όπως το Ιράκ! 

Μιλάμε για μια περιφερειακή υπερδύναμη με δική της αμυντική βιομηχανία και τεχνολογία, με σύγχρονα πυραυλικά συστήματα που μπορούν να βάλλουν σε αποστάσεις 3000 χιλιομέτρων, (ψάξτε να βρείτε πόσο απέχει η αμερικανική βάση της  Σούδας), και έναν μεγάλο και αξιόμαχο στρατό.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ μελετάνε την πιθανότητα χρήσης τακτικών πυρηνικών περιορισμένης ισχύος.

Όμως για σκεφτείτε, τι μεγέθους έγκλημα εκ μέρους του Ιράν θα μπορούσε να δικαιολογήσει ένα τέτοιο χτύπημα του αμερικάνικου στρατού;

Τι πρέπει να γίνει για να μεταστρέψει την διεθνή κοινή γνώμη ώστε να θέλει μέχρι και την πυρηνική καταστροφή αυτού του λαού, αλλά και παράλληλα να οδηγήσει σε αδιέξοδο την πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ, ώστε να μην μπορεί να επιλέξει τίποτε άλλο πλην της πολεμικής σύγκρουσης;

Εδώ λοιπόν δουλεύουν πυρετωδώς οι μυστικές υπηρεσίες ΗΠΑ-Ισραήλ, ώστε να ετοιμάσουν την προβοκάτσια που θα πρέπει να είναι τέτοιου μεγέθους σε αριθμό αθώων θυμάτων και καταστροφής, που θα ξεπερνάει και αυτήν την προβοκάτσια του χτυπήματος των δίδυμων πύργων που έδωσε το έναυσμα για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας (δηλαδή όσων δεν υποτάσσονται στις ορέξεις των ΗΠΑ και των Νατοϊκών συμμάχων της). Γεωπολιτικά βεβαίως ο πλέον ωφελημένος ήταν το Ισραήλ που κουβάλησε όλη την Αμερικανονατοϊκή συμμαχία στην μέση ανατολή εναντίον των αντιπάλων του.

Μόνο που η εποχή του μονοπολικού κόσμου έχει ήδη παρέλθει και μια τέτοια κίνηση εμπεριέχει το ρίσκο της γενικής ανάφλεξης και ενός παγκόσμιου ολοκαυτώματος.

Πόσο παρανοϊκός μπορεί να είναι ο Τράμπ και τα σιωνιστικά γεράκια που φαίνεται να πήραν το πάνω χέρι στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ;

Με όλη μου την καρδιά ελπίζω να πέφτω έξω και να μην υποκύψει σε αυτήν την ολέθρια στρατηγική.

Δεν μου ταιριάζει ο ρόλος της Κασσάνδρας αλλά πολύ φοβάμαι ότι για το επόμενο διάστημα, η ανθρωπότητα θα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού.

Αν δεν αντιδράσουν οι λαοί με την δημιουργία ενός παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος, αργά ή γρήγορα ένας ευρείας εμπλοκής πόλεμος θα οδηγήσει στην χρήση της έσχατης λύσης των πυρηνικών όπλων. 

Και τότε δεν θα αναζητούμε τον νικητή ή τον ηττημένο, αλλά τον «ζώντα μετά των νεκρών».

Ο "Πανόπτης" του ιμπεριαλισμού.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Εδώ και πολλές δεκαετίες, η διακαής επιθυμία του Ισραήλ, είναι ο πόλεμος κατά του Ιράν. Είναι η μόνη χώρα που δεν ελέγχουν οι μυστικές του υπηρεσίες.
Αν δείτε την εξέλιξη των αραβικών χωρών που το 1967 ήταν κάθετα εχθρικές απέναντι του, (Αίγυπτος, Λιβύη, Ιορδανία, Λίβανος, Ιράκ, Συρία κλπ) θα καταλάβετε τι εννοώ.

Βέβαια το Ιράν δεν θεωρείται αραβική χώρα, αλλά λόγω της επιρροής του στο ισλάμ έχει ισχυρά ερείσματα σε όλο τον σιιτικό αραβικό πληθυσμό της Μέσης Ανατολής.

Το Ισραήλ στάθηκε στα πόδια του χάρις στην αταλάντευτη και δυναμική υποστήριξη της Δύσης (κυρίως των ΗΠΑ και της Μ.Βρετανίας) και του οικονομικά ισχυρού, παγκόσμιου εβραϊκού λόμπι.

Είναι ένα θεοκρατικό - σιωνιστικό καθεστώς (ο περιούσιος λαός του Γιαχβέ, που θα κυριαρχήσει στην γη) και κάθε μη Εβραίος θεωρείται κατώτερος άνθρωπος ότι δηλαδή θεωρούσε και ο Ναζισμός τους μη άριους.

Εξόντωσε και εκδίωξε από την πατρίδα τους, τους γηγενείς πληθυσμούς των Παλαιστινίων με σφαγές και με εγκλωβισμό πάνω από 2εκ. προσφύγων, στο πρωτοφανές για την ιστορία περιτοιχισμένο "στρατόπεδο συγκέντρωσης" της Γάζας!
Δεκάδες καταδικαστικά ψηφίσματα στον ΟΗΕ προσέκρουσαν στο Αμερικανικό βέτο!
Παρά και ενάντια λοιπόν στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχει διαπράξει, με την πίεση του διεθνούς εβραϊκού λόμπι και των Αμερικανικών κυβερνήσεων, νομιμοποιήθηκε ως κράτος στον ΟΗΕ.

Στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στην Μ. Ανατολή (και όχι μόνο) της Αμερικανονατοϊκής Δύσης, το Ισραήλ αποτελεί τον υπ' αριθμόν 1 σύμμαχο.

Απέκτησε κρυφά πυρηνικές κεφαλές, παραβαίνοντας την διεθνή συμφωνία περί μη εξάπλωσης πυρηνικών όπλων.
Οι μυστικές του υπηρεσίες "Μοσάντ" έχουν εισχωρήσει σχεδόν σε όλα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου και της μέσης ανατολής, ενώ υπάρχει άμεση συνεργασία με τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Έχοντας εκμηδενίσει την δύναμη αποτροπής με έμμεσο ή άμεσο τρόπο,σε κάθε πιθανό αντίπαλο, του είχαν μείνει δύο κράτη ακόμη που έπρεπε να καταστρέψει.
Το ένα ήταν η Συρία της οποίας εδάφη (Υψώματα Γκολάν) κατέχει από το 67.(Τι ακριβώς συνέβει στην Συρία το βλέπουμε ακόμη).
Το άλλο το οποίο είναι και ο πιο ισχυρός και επικίνδυνος αντίπαλος είναι το Ιράν!

Τα σχέδια για εμπλοκή των ΗΠΑ και των Δυτικών συμμάχων της σε πόλεμο με το Ιράν είχαν δρομολογηθεί από τα επιτελεία των Ομπάμα - Χίλαρυ.
Όμως ο Τράμπ, ο οποίος τότε δήλωνε πως οι δημοκρατικοί θέλουν πόλεμο με το Ιράν για να παραμείνουν στην εξουσία, με την εκλογή του, τους πήγε πίσω.
Έλαβαν βέβαια ανταλλάγματα προς κατευνασμό, την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας τους.

Οι περίεργες αλλαγές πλεύσης της "πάγιας" εξωτερικής πολιτικής, σε ότι αφορά το άνοιγμα νέων πολεμικών μετώπων του Τραμπ, δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.

Από τότε οι προσπάθειες της ισραηλινής κυβέρνησης και των ανθρώπων της στο πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, δεν έχουν παύσει να πιέζουν προς την κατεύθυνση αυτή.
Το αν και πόση επιρροή έχει το Ισραήλ σε αυτό (αναφέρομαι και στα δύο κόμματα), δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να το καταλάβετε, αρκεί να δείτε την υποδοχή με ζητωκραυγές, χειραψίες υποτέλειας, αγκαλιές και πέντε λεπτά διαρκούς χειροκροτήματος, του Νετανιάχου από το κογκρέσο των ΗΠΑ. (Δείτε το απόσπασμα εδώ) *

Αλλά αυτές οι προσπάθειες συνοδεύονται κι από περίεργες, "αγνώστου" προελεύσεως προβοκάτσιες που χρεώθηκαν στο Ιράν, εμπλέκοντας μάλιστα κι άλλες χώρες,, αλλά απέτυχαν μέχρι πρότινος να πείσουν τον Τραμπ ώστε να εξαπολύσει επίθεση κατά του Ιράν.
Να θυμηθούμε την κατηγορία για επίθεση δολιοφθοράς σε δύο δεξαμενόπλοια, νορβηγικών και ιαπωνικών συμφερόντων, όταν την ίδια μέρα ο Ιάπωνας πρωθυπουργός επισκεπτόταν το Ιράν;
Τις δεκάδες προκλήσεις με τελευταία την πτώση ενός στρατιωτικού Ντρόουν το οποίο είχε παραβιάσει τον Ιρανικό εναέριο χώρο από πυρά των Ιρανικών ενόπλων δυνάμεων;
Τότε συνέβει το παράδοξο να δοθεί εντολή για ανταποδοτικό πολεμικό πλήγμα από τους Αμερικανούς και λίγο πριν την υλοποίηση του, ο Τραμπ έδωσε εντολή να ακυρωθεί το χτύπημα!

Αλλά και μέσα στο Ιράν έγιναν αποτυχημένες προσπάθειες για αποσταθεροποίηση του καθεστώτος, προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν την όποια δυσαρέσκεια του λαού από την στέρηση σε αγαθά λόγω του εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ.

Σήμερα έχουμε την δολοφονία με αεροπορική επιδρομή, του ηγέτη των "φρουρών της επανάστασης" Κασέμ Σουλεϊμανί, ενός ανθρώπου θρύλου στους Ιρανούς και όχι μόνο.

Η έμμεση η άμεση ανάμιξη του Ισραήλ σε αυτήν την επίθεση είχε ήδη προαναγγελθεί στο παρελθόν θεωρώντας τον Σουλειμανι συνδεδεμένο με την χαμάς και την χεσμπολαχ.

Ενώ ο Νετανιάχου έσπευσε να δηλώσει ότι είναι... στο πλευρό του προέδρου Τράμπ!
"Το Ισραήλ βρίσκεται στο πλευρό των ΗΠΑ στον αγώνα τους για ειρήνη, ασφάλεια και αυτοάμυνα",
"Όπως το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί, το ίδιο κάνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες".

Επίσης ο Νετανιάχου δήλωσε ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ "πιστώνεται με τη λήψη ταχείας, ισχυρής και αποφασιστικής δράσης". (Για να το λέει κάτι θα ξέρει).

Το δε ισραηλινό στρατιωτικό ραδιόφωνο ανέφερε ότι ο στρατός ήταν (ήδη) σε πλήρη συναγερμό και ο υπουργός Άμυνας Ναφτάλι Μπένετ συναντήθηκε με τον αρχηγό στρατού και τον αρχηγό πληροφοριών για να «αξιολογήσει την κατάσταση».
Απ' ότι φαίνεται το Ισραήλ είναι έτοιμο για τον "πολυπόθητο" πόλεμο κατά του Ιράν!

Σε παλαιότερο άρθρο μου** είχα αναφερθεί στις μεθοδεύσεις του "βαθέως" κράτους των ΗΠΑ απέναντι σε κάποιους προέδρους που δεν ευθυγραμμίζονταν με τις επιθυμίες του, και τελείωνα το άρθρο μου λέγοντας:
"Άραγε μετά από αυτήν την παραπομπή θα δούμε και τον Τραμπ να ανοίγει πολεμικά μέτωπα και να μιλάει για new order world;
Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν."

Νομίζω ότι οι επόμενες ημέρες ήρθαν και αυτή τη φορά βρισκόμαστε πολύ κοντά να ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως.
Ας ελπίσουμε ότι θα μείνει μόνο ο λάθος φόβος και τίποτα άλλο!

Tο κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Τα δύο γεωτρύπανα της οικογένειας Αγγελόπουλου (της γνωστής Γιάννας που θα μας φτιάξει την γιορτή για τα 200 χρόνια από την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων), πωλήθηκαν σε τιμή κάτω του κόστους στην Τουρκία.
Η αγοραπωλησία έγινε μέσα από τριγωνικές και πολυγωνικές μεθοδεύσεις με πολλές οφσορ και άλλου χαρακτήρα εταιρείες μπλεγμένες σε αυτήν.
Αν νομίζετε ότι η οικογένεια είναι τόσο λάρτζ που για την ψυχή της φουκαριάρας της μάνας της τα πούλησε στους Τούρκους, μάλλον είστε από αυτούς που πιστεύουν στον έντιμο καπιταλισμό και τον πατριώτη κεφαλαιοκράτη. 
Επένδυση έκαναν οι άνθρωποι.
Επένδυση στην ήττα της Ελλάδας!
Σαν τις επενδύσεις που κάνουν ως μεγάλοι ευεργέτες και στο οικουμενικό πατριαρχείο!

Κι ο Ερντογάν τα τσίμπησε και τους έδωσε σπουδαία ονόματα για να συμβολίσουν την επέλαση του παλιού Οθωμανισμού με νέο πρόσωπο.
Το Deep Sea Metro I το μετονόμασε σε «Φατίχ» (πορθητή) κατά τον Mωάμεθ Β, κατακτητή της Κωνσταντινούπολης και το Deep Sea Metro ΙΙ σε «Γιαβούζ», κατά τον Γιαβούζ Σελίμ, τον πρώτο Οθωμανό σουλτάνο που αυτοονομάστηκε χαλίφης, διάδοχος του Μωάμεθ και προστάτης όλων των σουνιτών Μουσουλμάνων.

Αυτή λοιπόν η οικογένεια, αυτοί οι επίγονοι των κοτζαμπάσιδων, αυτοί οι προσκυνημένοι!
Αυτοί που ο Κολοκοτρώνης τότε, τους έσφαζε στο γόνατο για να μην προδώσουν τον αγώνα για την εθνική παλιγγενεσία,
Αναλαμβάνουν μέσω της Γιάννας, να διοργανώσουν την πανεθνική εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821.

Καταλαβαίνετε γιατί ο Κολοκοτρώνης φώναζε φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους;
Καταλαβαίνετε γιατί ο Άρης έλεγε πως, το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα;
Τότε καταλαβαίνετε γιατί ο αγώνας για την εθνική απελευθέρωση δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα!