17/11/2015 Από την πορεία του ΕΠΑΜ στην Αμερικάνικη πρεσβεία

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το βίντεο αυτό ειναι αφιερωμένο στους συναγωνιστές που όλα αυτά τα χρόνια παρά και ενάντια στον πόλεμο του συστήματος στις ιδεοληψίες του κατακερματισμένου λαού, στους προσωπικούς και οικογενειακούς, ψυχολογικούς και οικονομικούς κλονισμούς, παραμένουν ΟΡΘΙΟΙ στον αγώνα και παρά την ιδεολογική διαφορετικότητα τους, ΕΝΩΜΕΝΟΙ στον κοινό σκοπό την απελευθέρωση του λαού και της πατρίδας.
Αλλά και σε αυτούς που δεν άντεξαν αλλά πάντα μέσα στην καρδιά τους κρατούν τον πόθο άσβηστο.
(Η μουσική επένδυση έχει απόσπασμα από το τραγούδι των Jethro Tull "Locomotive Breath" )

Η επέτειος είναι η αφορμή φίλε μου.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το πανηγυράκι του πολυτεχνείου σχόλασε μαζί με τους επετειολάγνους  lifestyle νεολαίους - επαναστάτες  και την γερουσία με τα παράσημα του «πολίτμπιρο των αντιστασιακών», κρεμασμένα μέχρι τα ’ρχίδια τους .

«Ήρθα να πάρω λίγη επανάσταση με γύρο και τζατζίκι ... Α! και ένα βιβλίο του Κοέλιο από τους πάγκους για κουλτούρα».

Έτσι είναι δυστυχώς. 

Η γενιά του πολυτεχνείου ευνούχισε γλυκά, με κοφτερό νυστέρι από βόλεμα, μίζα και δημοσιοϋπαλληλίκι τα παιδιά της.
(Οι πραγματικοί αγωνιστές έμειναν ανώνυμοι και ταπεινοί στο περιθώριο της ιστορίας).

Τώρα θα σβήσουν και τα τελευταία κεράκια μαζί με Δαμανάκιους και Ανδρουλάκιους λόγους, ενώ παραπίσω θα μείνουν κάτι άσχετοι ασφαλίτες για να συνεχίσουν τις επετειακές ανταλλαγές μολότοφ και κρότου λάμψης με τα μανιοκαταθλιπτικά παιδιά των ΜΑΤ.

Παρ όλα αυτά, πρέπει να είμαστε όλοι στην πορεία!

Τώρα θα μου πεις ποιος ο λόγος να βρεθώ εκεί;

Η αφορμή φίλε μου, η αφορμή ... Καμία σχέση με την αιτία.

Το αγοράκι που έπαιζε τον αντιστασιακό με το σουβλάκι, είναι τώρα γονιός και άνεργος.

Η γκομενίτσα που στην πορεία τσίριζε "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" και μετά γύριζε σπίτι, αφού περνούσε μια βόλτα από τον Hondos για να φορτώσει μια τσάντα με καλλυντικά, είναι τώρα στο ταμείο του σουπερμάρκετ  και την πηδάνε για 370€ μηνιάτικο, που δεν φτάνουν ούτε για τις κομπρέσες στον πιασμένο αυχένα και τη μέση, απ το ξεκώλιασμα  στη δουλειά.

Ο πασοκοσυνδικάλας που έτρεχε στην πορεία με τη ντουντούκα στα μπλοκ της ΑΔΕΔY για μια προαγωγή, είναι τώρα ξεδοντιασμένος με μια  σύνταξη  κομμένη και δεν του φτάνει για εκείνες τις  εμφυτεύσεις, ( είναι βλέπεις και ο γιος που γύρισε σπίτι μια και δεν τα 'βγαζε πέρα, μα τρέχει και εκείνο το δάνειο…).

Η αφορμή φίλε μου, η αφορμή …

Η αφορμή να σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και η μάζα να γίνει λαός !

Λαός που συνειδητοποιεί την δύναμή του και τα σπάει όλα. Που μαθαίνει να διεκδικεί δυναμικά. Που αντιλαμβάνεται  το χαλάρωμα του σφιγκτήρα που παθαίνουν όλοι αυτοί οι γλοιώδεις των εδράνων, μόλις νιώσουν την καυτή του ανάσα.

Δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς υποκείμενο, ούτε ιδέες, ούτε αξίες.

Η αφορμή φίλε μου, η αφορμή …

Η αφορμή για να οδηγηθεί η ιστορία από την ανάγκη. 
Να πάρει ο λαός τα πράγματα στα χέρια του. 
Να βγάλει απ τα σπλάχνα του ηγέτες κι όχι σωτήρες. 

Φτάνει πια με τους σωτήρες! 

Να πάνε να γαμηθούν οι σωτήρες ΟΛΟΙ! Εθνικοί – Ταξικοί – θρησκευτικοί - οικονομικοί – στρατιωτικοί  ΟΛΟΙ!!!

Έχουν πείσει τους λαούς ότι η πολιτική είναι μόνο για τους ειδικούς, τους αρίστους, τους σοφούς, κι ο λαός  μετρά  τα ντοκτορά, του Γιωργάκη, του Σαμαρά του Βενιζέλου και λέει «μα δεν μπορεί τόσα κιλά χαρτούρα με Χάρβαρντ, Κέιμπριτζ, Γέιλ . Σίγουρα είναι ικανοί ηγέτες»

Κακομοίρηδες! Τα ΜΜΕ σας ταΐζουν την μαλακία με τις κουτάλες.

Έλα στην διαδήλωση κοίτα στα μάτια  τον διπλανό σου.

Στα μάτια όχι στο σημαιάκι η την κονκάρδα και πες του: 

«Δεν πάει άλλο  αδερφέ ! έλα να το τραβήξουμε  μέχρι τέρμα».

Διαφορετικά μείνε με το κοντάρι της σημαίας σου και βάλτο στον κώλο σου, αφού έτσι κι αλλιώς η διάλυση του λαού σε αντίπαλα τεταρτημόρια εκεί θα μας πάει.

* 16/11/2014
Παλαιότερο άρθρο μου με αφορμή την συμμετοχή στην πορεία του πολυτεχνείου και την ανάγκη να είμαστε όλοι εκεί.

Ποιοί συνεχίζουν την γενοκτονία των Ποντίων

του Γιάννη Αθανασιάδη

 Γιατί να επιμένει κάποιος στον όρο εθνοκάθαρση ενώ υπερκαλύπτεται από τον όρο γενοκτονία;

Όλοι μείναμε εμβρόντητοι με την εμμονή του Υπουργού παιδείας, σε ένα θέμα που το έχει λύσει η Ελληνική πολιτεία από το 1994 με ομόφωνο ψήφισμα της Βουλής, να εξακολουθεί χαρακτηρίζει την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ως εθνοκάθαρση!

Γιατί άραγε ο κ. Φίλης (και αρκετοί άλλοι ) θεωρεί τόσο σημαντικό να εμμένει σε αυτό;

Πριν σας πω την άποψη μου ας δούμε πρώτα πώς ορίζει ο ΟΗΕ τους δυο αυτούς όρους.

Εθνοκάθαρση.

«Εθνοκάθαρση είναι η ενέργεια που κάνει κάποιος για να καταστήσει μια περιοχή εθνικά ομογενοποιημένη, χρησιμοποιώντας μέσα όπως τη βία και τον φόβο, προκειμένου να διώξει από την περιοχή εκείνους τους πληθυσμούς που ανήκουν σε μια άλλη εθνική ή φυλετική ομάδα».

Γενοκτονία *

Η Σύμβαση του 1948 για την Πρόληψη και την Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας (άρθρο 2)ορίζει τη γενοκτονία ως
«οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις που διαπράττονται με σκοπό την καταστροφή, εν όλω ή εν μέρει, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ...», συμπεριλαμβανομένων:

1. Δολοφονία μελών της ομάδας.

2. Πρόκληση σοβαρών σωματικών ή διανοητικών βλαβών σε μέλη της ομάδας.

3. Την αυθαίρετη επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν φυσική εξόντωσή της, εν όλω ή εν μέρει.

4. Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας.

5. Δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα.

Η Σύμβαση επιβεβαιώνει ότι η γενοκτονία, είτε διαπράττεται σε καιρό ειρήνης ή πολέμου, είναι ένα έγκλημα βάσει του διεθνούς δικαίου του οποίου τα μέρη της Σύμβασης δεσμεύονται να προλαμβάνουν και να τιμωρούν (άρθρο 1). Η πρωταρχική ευθύνη για την πρόληψη και τον τερματισμό της γενοκτονίας ανήκει στο κράτος στο οποίο το έγκλημα λαμβάνει χώρα.

Δεν θα αναφερθώ στα γνωστά περί της παιδείας και που την οδηγούν. Αυτά είναι κοινός τόπος που τον έχουν όλοι διαπιστώσει αλλά κανείς δεν αντιδρά αφήνοντας τις… δεκαετίες να κυλούν ευνουχίζοντας δύο γενιές τώρα τα ελληνόπουλα, από τις ιστορικές μνήμες των πατεράδων τους.
Δεν θα αναπτύξω τις χιλιάδες ιστορίες από την σφαγή, τον αφανισμό, τα στρατόπεδα και τα καραβάνια του θανάτου, που εφάρμοσε το ναζιστικό Κεμαλικό καθεστώς συστηματικά, κατά την γενοκτονία των συμπατριωτών μου Ποντίων. (Με ένα γκουγκλάρισμα θα βρείτε πάρα πολλές εικόνες και αφηγήσεις των φρικαλεοτήτων καθώς και ιστορικά ντοκουμέντα).

Θα εστιαστώ στο πιο ύπουλο και προδοτικό σημείο αυτής της ιστορίας του «κ. Υπουργού».

Όπως θα διαπιστώσατε διαβάζοντας τους ορισμούς ενώ στην εθνοκάθαρση οι επιπτώσεις στο κράτος που τις εφαρμόζει είναι ασαφείς. 

Στην γενοκτονία, υπάρχει διεθνής νομολογία που τιμωρεί το ένοχο κράτος, (στην περίπτωση μας την Τουρκία).
Δηλαδή από την στιγμή που το Ελληνικό κράτος αποσπάσει ψήφισμα του ΟΗΕ το οποίο θα αναγνωρίζει την γενοκτονία των Ποντίων, τότε αυτοί μπορούν ατομικά η και συλλογικά να απαιτήσουν αποκατάσταση της ηθικής και υλικής ζημίας που υπέστησαν. (Η Γερμανία αν δεν κάνω λάθος ακόμα πληρώνει τα θύματα της γενοκτονίας των Εβραίων ).

Καταλάβατε τώρα ποιοι συνεχίζουν την γενοκτονία των Ποντίων;

Γιάννης Αθανασιάδης

* http://www.un.org/en/preventgenocide/adviser/genocide_prevention.shtml

ΕΞΟΔΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η παραπληροφόρηση και η συσκότιση γύρω από τα ζητήματα της παραμονής της Ελλάδας η όχι στην ΕΕ και η δήθεν αποβολή μας (Grexit), έχουν δημιουργήσει σε μεγάλο αριθμό των συμπολιτών μας το συναίσθημα του φόβου και της αβεβαιότητας.
Σε αυτό βέβαια πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν τα ΜΜΕ που με τα παπαγαλάκια των ολιγαρχών ασκούν τρομοκρατία, ενώ περιπλέκουν και διαστρεβλώνουν την αλήθεια έτσι ώστε οι πολίτες να μην μπορούν να οδηγηθούν στις πηγές της πληροφόρησης.

Να ξεκαθαρίσουμε λοιπόν ότι σύμφωνα με τις συνθήκες της Ε.Ε.
α). Δεν υπάρχει δυνατότητα αποβολής κράτους μέλους από την Ε.Ε.  Εντάξει;
Τέλος με αυτό!
β). Αντιθέτως! Οποιοδήποτε κράτος μέλος, μπορεί να αποχωρήσει οικειοθελώς χωρίς καμία άλλη υποχρέωση απέναντι στην Ε.Ε.

Σύμφωνα με τον «Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων» της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Συνθήκη της Λισσαβόνας) http://europa.eu/pol/pdf/consolidated-treaties_el.pdf
τον οποίο έχουν προσυπογράψει όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε.

Η διαδικασία είναι ρητή και ξεκάθαρη, (άρθρο 50 της συνθήκης). *

1. Ένα κράτος αποφασίζει σύμφωνα με τις εσωτερικές του διαδικασίες (Π.χ. στην Ελλάδα με απόφαση των 3/5 του κοινοβουλίου **) να αποχωρίσει από την Ε.Ε.

2. Γνωστοποιεί την πρόθεση του στο Ευρωπαϊκό συμβούλιο και ξεκινούν διαπραγματεύσεις.
Δηλ. «μα γιατί φεύγεις εμείς που σε αγαπάμε,… το Ευρωπαϊκό όνειρο… και τι θα κάνεις εκεί έξω μόνος θα σε φάνε οι λύκοι… και …τι μας χρωστάς τι σου χρωστάμε και τα λεφτά και το νόμισμα»,  και ότι άλλο σκαρφιστούν για να το αποτρέψουν. 
Παράλληλα θα διευθετηθούν ζητήματα σχετικά με τις διακρατικές συμφωνίες (οι οποίες δεν θα διέπονται από τους κανόνες της ΕΕ πλέον), κλπ τεχνικού χαρακτήρα ζητήματα, που άπτονται της πολιτικής διπλωματίας .

3. Μετά από δυο έτη και εφ’ όσον δεν τα βρούνε στις διαπραγματεύσεις, οι συνθήκες παύουν να ισχύουν για το απερχόμενο κράτος αυτοδίκαια και τελειώνει το παραμύθι. 
Από την στιγμή που παύουν οι συνθήκες, παύει και οποιαδήποτε άλλη συμβατική υποχρέωση για το πρώην μέλος από και προς την Ε.Ε. ( Ότι πήραμε πήραμε κι ότι δώσαμε δώσαμε.)

Δηλαδή, για να μην βάλω τις φωνές, ότι κι αν σας λένε, το Grexit το βλέπουν σαν τον διάολο τους οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών.

Αυτά τα παραθέτω κυρίως για να τελειώνουμε με την τρομοκρατία των ΜΜΕ και τα αυθαίρετα συμπεράσματα των διαφόρων ευρωλάγνων.
Όσο είναι καιρός λοιπόν, πριν η θηλιά μας οδηγήσει στην τελική ασφυξία, υπεύθυνα και συντεταγμένα να βγάλουμε την χώρα μας από το κολαστήριο του ΕυροΝταχάου.
Με μία προϋπόθεση: Να στείλουμε στο διάολο όλη την κομματοκρατία και τους πολιτικούς που μας έχουν φορτωθεί όλα αυτά τα χρόνια, και να αναδημιουργήσουμε την πατρίδα μας με ένα νέο Δημοκρατικό Σύνταγμα, που να περιλαμβάνει την λογοδοσία και την ανακλητότητα των εκπροσώπων του λαού, εξασφαλίζοντας την Εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική δικαιοσύνη.

Γιάννης Αθανασιάδης

* ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΔΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Άρθρο 50

1. Κάθε κράτος μέλος μπορεί να αποφασίσει να αποχωρήσει από την Ένωση, σύμφωνα με τους εσωτερικούς συνταγματικούς του κανόνες.

2. Το κράτος μέλος που αποφασίζει να αποχωρήσει γνωστοποιεί την πρόθεσή του στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Υπό το πρίσμα των προσανατολισμών του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, η Ένωση προβαίνει σε διαπραγματεύσεις και συνάπτει με το εν λόγω κράτος συμφωνία που καθορίζει τις λεπτομερείς ρυθμίσεις για την αποχώρησή του, λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο των μελλοντικών του σχέσεων με την Ένωση. Η διαπραγμάτευση της συμφωνίας αυτής γίνεται σύμφωνα με το άρθρο 218, παράγραφος 3, της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η συμφωνία συνάπτεται εξ ονόματος της Ένωσης από το Συμβούλιο, το οποίο αποφασίζει με ειδική πλειοψηφία, μετά από την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

30.3.2010 EL Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 83/43

Ενοποιημένη απόδοση της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση 43

3. Οι Συνθήκες παύουν να ισχύουν στο εν λόγω κράτος από την ημερομηνία έναρξης ισχύος της συμφωνίας αποχώρησης ή, ελλείψει τέτοιας συμφωνίας, δύο έτη μετά τη γνωστοποίηση που μνημονεύεται στην παράγραφο 2, εκτός εάν το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, σε συμφωνία με το εν λόγω κράτος μέλος, αποφασίσει ομόφωνα την παράταση της προθεσμίας αυτής.

4. Για τους σκοπούς των παραγράφων 2 και 3, το μέλος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του Συμβουλίου που αντιπροσωπεύει το αποχωρούν κράτος μέλος δεν συμμετέχει ούτε στις συζητήσεις ούτε στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ή του Συμβουλίου που το αφορούν.

Η ειδική πλειοψηφία ορίζεται βάσει του άρθρου 238, παράγραφος 3, στοιχείο β), της Συνθήκης για τηλειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

5. Εάν το κράτος που αποχώρησε από την Ένωση ζητήσει την εκ νέου προσχώρησή του, η αίτηση αυτή υπόκειται στη διαδικασία του άρθρου 49.

**Σύνταγμα της Ελλάδας αρθ. 28 παρ. 2