Η επέτειος είναι η αφορμή φίλε μου.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το πανηγυράκι του πολυτεχνείου σχόλασε μαζί με τους επετειολάγνους  lifestyle νεολαίους - επαναστάτες  και την γερουσία με τα παράσημα του «πολίτμπιρο των αντιστασιακών», κρεμασμένα μέχρι τα ’ρχίδια τους .

«Ήρθα να πάρω λίγη επανάσταση με γύρο και τζατζίκι ... Α! και ένα βιβλίο του Κοέλιο από τους πάγκους για κουλτούρα».

Έτσι είναι δυστυχώς. 

Η γενιά του πολυτεχνείου ευνούχισε γλυκά, με κοφτερό νυστέρι από βόλεμα, μίζα και δημοσιοϋπαλληλίκι τα παιδιά της.
(Οι πραγματικοί αγωνιστές έμειναν ανώνυμοι και ταπεινοί στο περιθώριο της ιστορίας).

Τώρα θα σβήσουν και τα τελευταία κεράκια μαζί με Δαμανάκιους και Ανδρουλάκιους λόγους, ενώ παραπίσω θα μείνουν κάτι άσχετοι ασφαλίτες για να συνεχίσουν τις επετειακές ανταλλαγές μολότοφ και κρότου λάμψης με τα μανιοκαταθλιπτικά παιδιά των ΜΑΤ.

Παρ όλα αυτά, πρέπει να είμαστε όλοι στην πορεία!

Τώρα θα μου πεις ποιος ο λόγος να βρεθώ εκεί;

Η αφορμή φίλε μου, η αφορμή ... Καμία σχέση με την αιτία.

Το αγοράκι που έπαιζε τον αντιστασιακό με το σουβλάκι, είναι τώρα γονιός και άνεργος.

Η γκομενίτσα που στην πορεία τσίριζε "μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι" και μετά γύριζε σπίτι, αφού περνούσε μια βόλτα από τον Hondos για να φορτώσει μια τσάντα με καλλυντικά, είναι τώρα στο ταμείο του σουπερμάρκετ  και την πηδάνε για 370€ μηνιάτικο, που δεν φτάνουν ούτε για τις κομπρέσες στον πιασμένο αυχένα και τη μέση, απ το ξεκώλιασμα  στη δουλειά.

Ο πασοκοσυνδικάλας που έτρεχε στην πορεία με τη ντουντούκα στα μπλοκ της ΑΔΕΔY για μια προαγωγή, είναι τώρα ξεδοντιασμένος με μια  σύνταξη  κομμένη και δεν του φτάνει για εκείνες τις  εμφυτεύσεις, ( είναι βλέπεις και ο γιος που γύρισε σπίτι μια και δεν τα 'βγαζε πέρα, μα τρέχει και εκείνο το δάνειο…).

Η αφορμή φίλε μου, η αφορμή …

Η αφορμή να σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και η μάζα να γίνει λαός !

Λαός που συνειδητοποιεί την δύναμή του και τα σπάει όλα. Που μαθαίνει να διεκδικεί δυναμικά. Που αντιλαμβάνεται  το χαλάρωμα του σφιγκτήρα που παθαίνουν όλοι αυτοί οι γλοιώδεις των εδράνων, μόλις νιώσουν την καυτή του ανάσα.

Δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς υποκείμενο, ούτε ιδέες, ούτε αξίες.

Η αφορμή φίλε μου, η αφορμή …

Η αφορμή για να οδηγηθεί η ιστορία από την ανάγκη. 
Να πάρει ο λαός τα πράγματα στα χέρια του. 
Να βγάλει απ τα σπλάχνα του ηγέτες κι όχι σωτήρες. 

Φτάνει πια με τους σωτήρες! 

Να πάνε να γαμηθούν οι σωτήρες ΟΛΟΙ! Εθνικοί – Ταξικοί – θρησκευτικοί - οικονομικοί – στρατιωτικοί  ΟΛΟΙ!!!

Έχουν πείσει τους λαούς ότι η πολιτική είναι μόνο για τους ειδικούς, τους αρίστους, τους σοφούς, κι ο λαός  μετρά  τα ντοκτορά, του Γιωργάκη, του Σαμαρά του Βενιζέλου και λέει «μα δεν μπορεί τόσα κιλά χαρτούρα με Χάρβαρντ, Κέιμπριτζ, Γέιλ . Σίγουρα είναι ικανοί ηγέτες»

Κακομοίρηδες! Τα ΜΜΕ σας ταΐζουν την μαλακία με τις κουτάλες.

Έλα στην διαδήλωση κοίτα στα μάτια  τον διπλανό σου.

Στα μάτια όχι στο σημαιάκι η την κονκάρδα και πες του: 

«Δεν πάει άλλο  αδερφέ ! έλα να το τραβήξουμε  μέχρι τέρμα».

Διαφορετικά μείνε με το κοντάρι της σημαίας σου και βάλτο στον κώλο σου, αφού έτσι κι αλλιώς η διάλυση του λαού σε αντίπαλα τεταρτημόρια εκεί θα μας πάει.

* 16/11/2014
Παλαιότερο άρθρο μου με αφορμή την συμμετοχή στην πορεία του πολυτεχνείου και την ανάγκη να είμαστε όλοι εκεί.