Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

«Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν»

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το παράδοξο της εποχής μας είναι αυτή η «κανονικότητα». Κι αυτό με τρομάζει. 

  



Το διεθνές περιβάλλον
 
Φίλοι μου ζούμε σε μια ζοφερή περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας, η οποία έχει χαρακτηριστικά που συνδυάζουν, μέσα στο ίδιο το πεδίο εκδήλωσης τους, την πρωτόγονη βαρβαρότητα, με την τεχνολογικά εξελιγμένη και επιστημονικά σχεδιασμένη, διάλυση κρατών και εξόντωση ολόκληρων εθνών.

Είναι μια αποκαλυπτικού χαρακτήρα τερατογέννεση του ιμπεριαλισμού, που κανείς σύγχρονος προφήτης δεν μπορεί να προδιαγράψει την κατάληξη της.

Ένας πλανήτης σφαγιάζεται από άκρη σε άκρη, με αποκεφαλισμούς, λιθοβολισμούς, κρεμάλες, σταυρώσεις, παλουκώματα, επιθέσεις αυτοκτονίας, μαζικές εκτελέσεις και συγχρόνως, με «χειρουργικούς» αεροπορικούς βομβαρδισμούς, έξυπνες βόμβες, θερμοβαρικές βόμβες, βόμβες διασποράς, ντρόουνς, αόρατα αεροπλάνα, ηλεκτρονικό πόλεμο, δορυφορικές κατοπτεύσεις και απασφαλισμενους διάσπαρτα πυραύλους με πυρηνικές γομώσεις!

Κράτη συγκροτημένα διαλύονται. Σύγχρονες πόλεις και υποδομές μετατρέπονται σε ερείπια. Λαοί που είχαν εξασφαλισμένο ένα υψηλό βιοτικό και μορφωτικό επίπεδο, γυρίζουν πίσω στον χρόνο, σε περιόδους βαρβαρότητας.

Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη, υποσαχάρια Αφρική, Συρία, Παλαιστίνη, Ουκρανία, αποσυντίθενται βίαια και περνάνε στον χώρο του ιστορικού αφανισμού, ενώ σε δεκάδες περιοχές του πλανήτη, αναπτύσσονται μισθοφορικοί ιδιωτικοί στρατοί και παράγοντες αποσταθεροποίησης.

Την ίδια ώρα ανοίγουν ζητήματα παγκόσμιας ισχύος μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας τα οποία συμπαρασύρουν και τους εταίρους τους, δημιουργώντας ένα εκρηκτικό περιβάλλον που μας φέρνει πολύ κοντά σε ένα παγκόσμιο πυρηνικό ολοκαύτωμα!

Μέσα σε αυτό το φλεγόμενο περιβάλλον, όπως είναι αυτονόητο, τεράστιες ανθρώπινες μάζες υπό το κράτος του τρόμου και της εξαθλίωσης, μετακινούνται προς ασφαλέστερες περιοχές, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή ή τελοσπάντων αυτό που φαντάζονται ως μια καλύτερη ζωή. Είναι κατανοητό ότι οι περισσότεροι δεν σκοπεύουν να γυρίσουν πίσω, διότι δεν έχει μείνει κάτι που να τους συνδέει με τα ερείπια και τον όλεθρο από τον οποίο ξέφυγαν. Είναι στην πλειονότητα τους, απλοί άνθρωποι που αναζητούν μια καλύτερη πατρίδα.

Την ίδια περίοδο στους λαούς της «πολιτισμένης» Δύσης, αναβιώνει ο ναζισμός με την ανοχή και την βοήθεια της οικονομικής ελίτ, ενώ το νεοφιλελεύθερο μόρφωμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλληλοκανιβαλίζεται χορεύοντας στους ρυθμούς των αγορών και των χρηματοοικονομικών οίκων, διαλύοντας και αποδομώντας την έννοια του κοινωνικού κράτους, σε βάρος της πλειονότητας του εργαζόμενου λαού.

Αυτά τα αδιαμφισβήτητα δεδομένα, κάθε οργανωμένο κράτος που σέβεται τον λαό του, είναι θεωρητικά αδιανόητο να μην τα λαμβάνει υπ’ όψιν του, ώστε να πάρει τα καλύτερα δυνατά μέτρα για να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις τους και να τον προστατεύσει.

Η Ελληνική πραγματικότητα.
  


Αν θέλαμε να περιγράψουμε αυτό που βιώνει η χώρα μας τούτες τις ώρες που γράφω αυτές τις γραμμές, δεν θα υπήρχε παρά μια μόνο λέξη από όλες τις γλώσσες του κόσμου για να την περιγράψει καλύτερα κι αυτή είναι η λέξη τραγωδία!

Μια χώρα η οποία έχει εκχωρήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε ιδιώτες δανειστές. Μια χώρα υπό οικονομική και διοικητική κατοχή. Που έχει το πιο ανίκανο, ξεπουλημένο και δωσιλογικό πολιτικό προσωπικό, μεταπολεμικά. Μια χώρα που επισήμως δεν μπορεί να εκδώσει ούτε τον εθνικό της προϋπολογισμό αν δεν τον εγκρίνει το ευρωιερατείο και οι δανειστές! Που η κυβέρνηση της διασύρεται και εξευτελίζεται, από τον ένα συμβιβασμό στον άλλο και δηλώνει περιχαρής ότι είναι περήφανη για την πολιτική της.
Που η αντιπολίτευση της διαγκωνίζεται ποιος είναι πιο υποτελής στους ευρωδυνάστες! Δηλαδή, ποιος είναι ο καλύτερος προδότης!
Μια χώρα που με την βοήθεια των άθλιων ΜΜΕ, έχει τον πιο αποπροσανατολισμένο λαό. Ένα λαό που στην συντριπτική του πλειοψηφία πλήττεται οικονομικά, έχοντας το 50% στα όρια της φτώχιας, με ανεργία που ξεπερνάει το 40% (μαζί με τους αυτοαπασχολούμενους του μηδενικού τζίρου), με χρέη σε τράπεζες και εφορία, και σε αναμονή για μαζικές εξώσεις από τις κατασχέσεις των τραπεζών και του κράτους, την ίδια ώρα που ετοιμάζεται και η αρπαγή της αγροτικής γης από τις πολυεθνικές, με διατάξεις και νόμους που οδηγούν τους αγρότες σε οικονομική ασφυξία. Μια χώρα σε εκποίηση!
Είναι ίσως η μοναδική χώρα στον κόσμο, που παρέδωσε την εθνική της κυριαρχία χωρίς πόλεμο.

Παράλληλα περιβάλλεται από κράτη που έχουν αλυτρωτικές βλέψεις στα εδάφη της, όπως η Αλβανία με το θέμα της Τσαμουριάς, τα Σκόπια με την «Μακεδονία του Αιγαίου» και η προκλητική Τουρκία με τον 25ο μεσημβρινό και την Θράκη.
Εδώ θα πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν μας ότι και τα τρία αυτά κράτη συνεργάζονται στρατιωτικά, κάτι που περνάει στα ψιλά γράμματα της πληροφόρησης μας.
Η άμυνα της χώρας έχει παραδοθεί σε ενδοτικούς, ρουσφετολάγνους καριερίστες των κομμάτων, ενώ μεγάλος αριθμός πατριωτών αξιωματικών του στρατού, συνθλίβεται στα γρανάζια της κομματοκρατίας.
Το αξιόμαχο των ενόπλων μας δυνάμεων πλήττεται και αυτό από τις μεθοδευμένες παρεμβάσεις και οικονομικές απαιτήσεις των δανειστών, ενώ το Αιγαίο επιτηρείται πλέον από το ΝΑΤΟ (με ότι αυτό σημαίνει για την ελεύθερη και ασφαλή μετακίνηση και λήψη θέσεων του στρατού μας).

Η αντίδραση του λαού και οι παγίδες.



Έχω και στο παρελθόν αναφερθεί για το πού οδηγεί την κοινωνία η συνέχιση αυτής της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής. Όσο κι αν τα τσοπανόσκυλα της ενημέρωσης αλυχτούνε, όσο κι αν οι πολιτικοί βαφτίζουν το κρέας ψάρι, με την σύνθλιψη της κοινωνικής διαστρωμάτωσης και την ομογενοποίηση του κοινωνικού υποκειμένου, είναι αναπόφευκτη η εξέγερση του λαού. Αυτή όμως στο βαθμό που δεν θα είναι οργανωμένη, θα οδηγηθεί σε τυφλή βία και αλληλοσφαγή, συνεπικουρούμενη από ακραίες υποκινούμενες συμμορίες, όπως η χρυσή αυγή και τα έμμισθα μπαχαλάκια των υπηρεσιών. Όσο λοιπόν πιο απροετοίμαστη και ασυντόνιστη είναι μια τέτοια εξέγερση, τόσο πιο ολοκληρωτική θα είναι η ήττα του λαού. Αυτός είναι και ο λόγος που το παρασύστημα της εξουσίας προσπάθησε και προσπαθεί να εκβιάσει μια τέτοια εξέγερση.

Και εδώ έρχεται να κορυφωθεί το δράμα της προδοσίας των κυβερνώντων απέναντι στον λαό και την πατρίδα.

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις έχοντας ήδη την εμπειρία των μεθοδεύσεων της Τουρκίας σχετικά με την ροή τον παράτυπων οικονομικών μεταναστών στην χώρα μας από πριν το 2011, που ξεκίνησαν οι εχθροπραξίες στην Συρία, και βλέποντας το διογκούμενο κύμα προσφύγων που μαζευόταν στα τουρκικά παράλια, δεν έλαβαν κανένα προληπτικό μέτρο και δεν κινητοποιήθηκαν στους διεθνείς οργανισμούς ώστε να ληφθούν μέτρα ελέγχου και προώθησης των προσφύγων στις χώρες προορισμού τους. Αντίθετα άφησαν όλο αυτό το διάστημα, ανεξέλεγκτη την αποστολή από τα Τούρκικα παράλια εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων αναμεμιγμένων με παράτυπους οικονομικούς μετανάστες από Πακιστάν, Μπαγκλαντές κλπ.
Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα περίμεναν τις εντολές από αυτούς που επιδιώκουν το ξεπούλημα της πατρίδας και τον αφανισμό του λαού της.

Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης;
Να γεμίσει η χώρα με στρατόπεδα συγκέντρωσης (hot spot) όπου θα συγκεντρωθούν (ακόμα και με χρήση βίας, όπως λέει η πρόταση) πρόσφυγες και μετανάστες παρά την θέλησή τους!

Πόσο θα μείνουν εκεί;
Άγνωστο! Κι αν ακούσετε ότι είναι για λίγες μέρες – εβδομάδες – μήνες, μην το λάβετε στα σοβαρά. Κανένας από την κυβέρνηση και τα κόμματα δεν είναι ικανός να σας το πει.
Αυτοί οι άνθρωποι, έμμεσα θα εκβιαστούν να αντιδράσουν προσπαθώντας να φύγουν από την χώρα μας, ενώ ο συγχρωτισμός διαφόρων εθνοτήτων και θρησκειών, θα οδηγήσει σε αλληλοσφαγές μεταξύ τους (ήδη είχαμε τις πρώτες συμπλοκές στο λιμάνι του Πειραιά).

Τέλος για να ολοκληρωθεί ο εθνικός τραγέλαφος, η κυβέρνηση συμφώνησε να έρθουν υπηρεσίες Τούρκων αξιωματούχων στα νησιά μας που θα επιβλέπουν την «επαναπροώθηση» των προσφύγων στην Τουρκία! Δηλαδή έβαλαν πόδι στην χώρα μας με εποπτικές αρμοδιότητες την ώρα που είναι διεθνώς αναγνωρισμένο ότι οι ίδιοι είναι που βουλιάζουν τα σκάφη των προσφύγων (που οι ίδιοι τους τα πουλάνε) για να μην μπορούν να επαναπροωθηθούν, πνίγοντας χιλιάδες γυναικόπαιδα στη θάλασσα του Αιγαίου.

Κάνοντας την… «σούμα»

Για σκεφτείτε! Σε μια εξαθλιωμένη, στα όρια μιας ανεξέλεγκτης κοινωνικής έκρηξης χώρα, στριμώχνεται σε συνθήκες κράτησης ένας ετερόκλητος πολυεθνικός πληθυσμός προστιθέμενος στους ήδη υπάρχοντες γκετοποιημένους του κέντρου της Αθήνας και αλλού έτοιμος να αλληλοσφαγεί αλλά και να εξεγερθεί για τους δικούς του σοβαρούς λόγους ο κάθε ένας, και σαν να μην έφταναν αυτά, την ίδια ώρα που οι Τούρκοι ζητούν το μισό Αιγαίο και πυροδοτούν το κλίμα για αυτονόμηση της Θράκης, η κυβέρνηση τους βάζει ανοίγοντας την κερκόπορτα στα νησιά μας (με τα γνωστά θέματα αποστρατικοποίησης και κρυφών στρατοπέδων).

Κοινωνικό, μεταναστευτικό και Εθνικό (αφαίρεση επικράτειας και μειονοτικό από τους Τούρκους)!!!
Τρεις προϋποθέσεις που από μόνη της η κάθε μία αρκεί για να αποσταθεροποιηθεί μια χώρα, συμβαίνουν συγχρόνως στην χώρα μας.


Αγαπητοί μου , ή βρισκόμαστε στην απόλυτη αποβλάκωση ή εγώ ζω σε άλλο χωροχρόνο.

Έχουμε ήδη πάρει φωτιά και οι πολιτικοί μας χτενίζονται με Ευρωπαϊκές τσατσάρες!

Αν δεν προλάβει ο λαός να οργανωθεί και να πετάξει στα μπουντρούμια τους πολιτικούς, να αποδεσμευτεί από την Ναζιστική Ευρώπη, και να πάρει την τύχη του στα χέρια του, πολύ φοβάμαι ότι οι εικόνες της Συρίας, δεν θα είναι μόνο εικόνες αλλά η πραγματικότητα μας.

Κανείς δεν περισσεύει σε αυτήν την προσπάθεια. Πρέπει να παραμερίσουμε κάθε έχθρα για προηγούμενες λάθος επιλογές. Αν θέλουμε να πετύχει αυτός ο αγώνας κάθε δημοκράτης πολίτης είναι εν δυνάμει σύμμαχος.
Όποιος έχει την εντύπωση ότι αυτός και η κομματική παρέα του θα την γλυτώσουν επειδή είναι έξυπνοι και καταλαβαίνουν, απλά είναι βαθειά νυχτωμένος.
Είναι απαράδεκτο να βρίζουμε ο ένας τον άλλο για τις πολιτικές του επιλογές, όταν όλοι λίγο ως πολύ, έχουμε εξαπατηθεί από τους ψεύτες πολιτικάντηδες.



Την λύση θα την δώσει μόνο ο ενωμένος λαός.
Ο αγώνας αφορά την ζωή μας, την ζωή της οικογένειας μας, την ζωή του λαού και της πατρίδας μας.
Δεν είναι μια ιδέα, είναι η ίδια η επιβίωση μας!
Ποτέ δεν είχαμε περισσότερο ανάγκη ο ένας τον άλλο.
"Η αλληλεγγύη είναι το όπλο των λαών" τώρα όσο ποτέ άλλοτε!


Κάνω αυτή την έκκληση για ενότητα σαν μια ύστατη προσπάθεια. Δεν γνωρίζω πόσος ακόμη χρόνος μας απομένει αδέρφια.

Αρθρο για την πολιτική επιθεώρηση "ΑΝΑΠΟΔΑ"
Γιάννης Αθανασιάδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου