Δεν βλέπεις ποιοι είναι αυτοί που τελικά πρέπει να σφάξεις.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Παλιά σου έλεγαν πως οι κομμουνιστές θα σου πάρουν το σπίτι και την πατρίδα.
Και εσύ, ακόμη κι αν δεν είχες σπίτι, έβγαζες τρομαγμένους δεκαρικους στα καφενεία δια τον επάρατον κομμουνισμόν! Και έστελνες τα μιάσματα εις την εξορίαν δια να μην μολυνθούν τα παιδιά σου από την λοιμώδη κομμουνιστίτιδα!
Ενώ την ίδια ώρα ψήφιζες τους δωσίλογους που πρόδωσαν με δουλοπρέπεια το έθνος και την πατρίδα στους κάθε λογής γενοκτόνους λαθροεπικυρίαρχους. Ήσουν ένας υποταγμένος δούλος των δούλων.

Σήμερα σου λένε πάλι πως όλοι αυτοί οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, θα σου πάρουν το σπίτι, θα μολύνουν τα παιδιά σου, και θα γίνουν μελαμψα, κι εσύ τρομοκρατημένος πάλι ωρύεσαι στα ψηφιακά καφενεία για τους μιαρούς εισβολείς, θεωρώντας ότι θα μολύνουν τα παιδιά σου, θα αλλοιώσουν την γεύση σου και τον πολιτισμό σου, θα σου στερήσουν την ελευθερία και την πατρίδα!

Ενώ την ίδια ώρα πάλι ψηφίζεις όλους αυτούς που μας έχουν ήδη πάρει το σπίτι, την πατρίδα και την ελευθερία.

Αδερφέ όσους κομμουνιστάς και να φας, όσους μετανάστες και να σφάξεις, πάλι δούλος των δούλων θα είσαι.

Γιατί πολύ απλά ανέχεσαι τις παρωπίδες που σου έβαλαν και δεν βλέπεις ποιοι πραγματικά μας κλέβουν το σπίτι, ποιοι μας κλέβουν την πατρίδα, ποιοι διαλύουν το κράτος μας, ποιοι στερούν την ελευθερία μας, ποιοί μας κλέβουν την ζωή μας.

Δεν βλέπεις ποιοι είναι αυτοί που τελικά πρέπει να σφάξεις.