Η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. και τους τοκογλύφους της

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η απίθανη πλάνη που κυριάρχησε στο εκλογικό σώμα των Ελλήνων ψηφοφόρων την 26/05/2019, και συνεχίζει να αναπαράγεται από τους αναλυτές και δημοσιογραφούντες των συστημικών ΜΜΕ είναι, ότι τα κόμματα που κυριάρχησαν στα ταμπλό των εκλογικών αποτελεσμάτων, διαφέρουν μεταξύ τους.

Δυστυχώς ακόμη και τώρα που κάποιοι διαβάζουν αυτές της γραμμές θα εξανίστανται, λέγοντας πως δεν είναι δυνατόν να ταυτίζω την δεξιά με την… αριστερά!
Λες και ο «θάνατος» διαφέρει αν θα γίνει με κρεμάλα ή με τυφεκισμό.

Όταν δεν είναι σε θέση να δουν την διάχυση του πολιτικού εσμού της ευρωλατρείας, η οποία αποτελεί το βασικό διαπιστευτήριο για να είναι κάποιος συμβατός με όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου, τότε ή είναι διανοητικά μύωψ η παπαγαλάκι του συστήματος.

Νεοδημοκράτες και βαθύ ΠΑΣΟΚ μετεγγράφονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Συριζαίοι στην ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ είναι παντού κλπ, κλπ. Μέχρι και στελέχη του ανεκδιήγητου Λεβέντη έχουν εγκολπωθεί.

Τσίπρας και Μητσοτάκης, ΝΔ και Συριζα διαφέρουν όσο οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.

Αυτοί και τα κόμματά τους, με τα αντίστοιχα δεκανίκια και εξαπτέρυγα του ευρωσυστήματος, οδήγησαν την χώρα μας στην σημερινή της κατάντια.

Μια χώρα σε πλήρη αποδόμηση, που δεν έχει δικά της λιμάνια, αεροδρόμια, τρένα, επικοινωνίες, ενέργεια, που είναι υποθηκευμένη όλη η δημόσια περιουσία, που έχει ανοίξει τις πόρτες της εθνικής της άμυνας σε κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη που περνά από την γειτονιά της!

Η Ελλάς διαλύεται για να πουληθεί ως «σκράπ» στις πολυεθνικές και να τεμαχιστεί ως «ψοφίμι» από τις  εθνικιστικές ύαινες των γειτόνων της. 

Όλα αυτά τα κόμματα του κοινοβουλίου, αυτό που λένε από την ημέρα που ο ΓΑΠ μας πέταξε στα σαγόνια των ευρωτοκογλύφων και του ΔΝΤ, είναι ότι «το κράτος έχει συνέχεια»! Δηλαδή, πως ότι ψήφισαν οι προηγούμενοι, δεσμευόμαστε να εκτελέσουμε οι επόμενοι.

Μιλάμε δηλαδή για ένα αδιάρρηκτο μπλόκ του ευρωμονόδρομου που παίζει απλά με κάποιες διαχειριστικές διαφοροποιήσεις στα προγράμματά του, τόσες όσες τους επιτρέπουν οι «θεσμοί» και η επιτροπεία του ευρωιερατείου.

Η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. και τους τοκογλύφους της.

Είναι πλέον κατανοητό και κοινός τόπος πως όλοι αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια πρόδωσαν την εντολή του λαού, ήταν τα κόμματα που δεν αμφισβητούν τον ευρωμονόδρομο της Ελλάδας.

Γιατί ακόμα κι αν δεν είχαν τέτοια πρόθεση, η εξάρτηση από το αντιδημοκρατικό ιερατείο της ΕΕ, την ΕΚΤ και η αποδοχή της άνευ όρων παράδοσης της εθνικής μας κυριαρχίας στους δανειστές, δεν αφήνουν περιθώρια για άλλη πολιτική.

Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε τα παραπάνω, θα κατανοήσουμε και το εκλογικό παιχνίδι των εξουσιαστών.
Μόνο τότε θα δούμε ξεκάθαρα την ανάγκη συσπείρωσης του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου, για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία, μακριά από εξωχώρια κέντρα εξουσίας και εξάρτησης, που δεν ελέγχονται από τον ίδιο το λαό.

Αυτήν την ώρα στον διαλυμένο και χιλιοπροδομένο πατριωτικό δημοκρατικό χώρο, η ανάγκη δημιουργίας οργανωμένου φορέα, με καθαρές και ρεαλιστικές θέσεις, χωρίς αλληθωρισμούς, κραυγές και αντιφάσεις, είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

Το οξύμωρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το περιφερειακό και το δημοτικό συμβούλιο έχει εκλεγεί στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής.

Σήμερα ψηφίζουμε ποιος θα λέγεται δήμαρχος και περιφερειάρχης αντίστοιχα.

Στην Αττική π.χ. ο σοφός λαός της Αττικής έχει προκρίνει τους δύο επικεφαλής από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτοί είναι ο Πατούλης και η Δούρου.

Δηλαδή όσοι από εμάς δεν στηρίξαμε καμία από τις δύο παρατάξεις πρέπει να πάμε να εκλέξουμε έναν εκ των δύο ως τιτλοφόρο περιφερειάρχη!

Θεσμικά αυτό είναι παράλογο και αντιφατικό διότι δεν μπορεί ένα πρόσωπο να παίρνει εκ νέου ισχυρότερη αριθμητικά ψήφο, με αναγκαστική επιλογή μόνον μεταξύ των δύο (από την στιγμή που έχουν ήδη πάρει την καταμετρημένη ψήφο προτίμησης οι παρατάξεις τους από τους πολίτες).

Οι εκλογές παρατάξεων ξαφνικά γίνονται υποχρεωτικες εκλογές μεταξύ δύο προσώπων τα οποία είναι έξω από τις προτιμήσεις ενός μεγάλου αριθμού πολιτών.

Όταν μάλιστα αυτό δεν έχει καμία επίπτωση στην σύνθεση του δημοτικού ή περιφερειακού συμβουλίου!

Σκεφτείτε ένας περιφερειάρχης με εκλογές που έχουν αποκλειστεί οι άλλοι πλην του δεύτερου, μπορεί να έχει δυνητικά διπλάσιες ή και τριπλάσιες ψήφους από το σύνολο των ψήφων της παράταξης του!

Οξύμωρο και επικίνδυνα αντιδημοκρατικό!

Είτε ως προς τις παρατάξεις είτε ως προς τα πρόσωπα.