Ποιοί συνεχίζουν την γενοκτονία των Ποντίων

του Γιάννη Αθανασιάδη

 Γιατί να επιμένει κάποιος στον όρο εθνοκάθαρση ενώ υπερκαλύπτεται από τον όρο γενοκτονία;

Όλοι μείναμε εμβρόντητοι με την εμμονή του Υπουργού παιδείας, σε ένα θέμα που το έχει λύσει η Ελληνική πολιτεία από το 1994 με ομόφωνο ψήφισμα της Βουλής, να εξακολουθεί χαρακτηρίζει την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ως εθνοκάθαρση!

Γιατί άραγε ο κ. Φίλης (και αρκετοί άλλοι ) θεωρεί τόσο σημαντικό να εμμένει σε αυτό;

Πριν σας πω την άποψη μου ας δούμε πρώτα πώς ορίζει ο ΟΗΕ τους δυο αυτούς όρους.

Εθνοκάθαρση.

«Εθνοκάθαρση είναι η ενέργεια που κάνει κάποιος για να καταστήσει μια περιοχή εθνικά ομογενοποιημένη, χρησιμοποιώντας μέσα όπως τη βία και τον φόβο, προκειμένου να διώξει από την περιοχή εκείνους τους πληθυσμούς που ανήκουν σε μια άλλη εθνική ή φυλετική ομάδα».

Γενοκτονία *

Η Σύμβαση του 1948 για την Πρόληψη και την Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας (άρθρο 2)ορίζει τη γενοκτονία ως
«οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις που διαπράττονται με σκοπό την καταστροφή, εν όλω ή εν μέρει, μιας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας ...», συμπεριλαμβανομένων:

1. Δολοφονία μελών της ομάδας.

2. Πρόκληση σοβαρών σωματικών ή διανοητικών βλαβών σε μέλη της ομάδας.

3. Την αυθαίρετη επιβολή στην ομάδα συνθηκών διαβίωσης που αποσκοπούν φυσική εξόντωσή της, εν όλω ή εν μέρει.

4. Η επιβολή μέτρων που αποσκοπούν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας.

5. Δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα.

Η Σύμβαση επιβεβαιώνει ότι η γενοκτονία, είτε διαπράττεται σε καιρό ειρήνης ή πολέμου, είναι ένα έγκλημα βάσει του διεθνούς δικαίου του οποίου τα μέρη της Σύμβασης δεσμεύονται να προλαμβάνουν και να τιμωρούν (άρθρο 1). Η πρωταρχική ευθύνη για την πρόληψη και τον τερματισμό της γενοκτονίας ανήκει στο κράτος στο οποίο το έγκλημα λαμβάνει χώρα.

Δεν θα αναφερθώ στα γνωστά περί της παιδείας και που την οδηγούν. Αυτά είναι κοινός τόπος που τον έχουν όλοι διαπιστώσει αλλά κανείς δεν αντιδρά αφήνοντας τις… δεκαετίες να κυλούν ευνουχίζοντας δύο γενιές τώρα τα ελληνόπουλα, από τις ιστορικές μνήμες των πατεράδων τους.
Δεν θα αναπτύξω τις χιλιάδες ιστορίες από την σφαγή, τον αφανισμό, τα στρατόπεδα και τα καραβάνια του θανάτου, που εφάρμοσε το ναζιστικό Κεμαλικό καθεστώς συστηματικά, κατά την γενοκτονία των συμπατριωτών μου Ποντίων. (Με ένα γκουγκλάρισμα θα βρείτε πάρα πολλές εικόνες και αφηγήσεις των φρικαλεοτήτων καθώς και ιστορικά ντοκουμέντα).

Θα εστιαστώ στο πιο ύπουλο και προδοτικό σημείο αυτής της ιστορίας του «κ. Υπουργού».

Όπως θα διαπιστώσατε διαβάζοντας τους ορισμούς ενώ στην εθνοκάθαρση οι επιπτώσεις στο κράτος που τις εφαρμόζει είναι ασαφείς. 

Στην γενοκτονία, υπάρχει διεθνής νομολογία που τιμωρεί το ένοχο κράτος, (στην περίπτωση μας την Τουρκία).
Δηλαδή από την στιγμή που το Ελληνικό κράτος αποσπάσει ψήφισμα του ΟΗΕ το οποίο θα αναγνωρίζει την γενοκτονία των Ποντίων, τότε αυτοί μπορούν ατομικά η και συλλογικά να απαιτήσουν αποκατάσταση της ηθικής και υλικής ζημίας που υπέστησαν. (Η Γερμανία αν δεν κάνω λάθος ακόμα πληρώνει τα θύματα της γενοκτονίας των Εβραίων ).

Καταλάβατε τώρα ποιοι συνεχίζουν την γενοκτονία των Ποντίων;

Γιάννης Αθανασιάδης

* http://www.un.org/en/preventgenocide/adviser/genocide_prevention.shtml