του Γιάννη Αθανασιάδη
Τι συνείδηση κουβαλάς μέσα σου δικέ μου;
Τόσα χρόνια μου τριβέλιζες το κεφάλι για ανθρωπισμό και επανάσταση.
Τόσα χρόνια θαύμαζα τους αγώνες και τις διώξεις σου για μια δίκαιη και δημοκρατική κοινωνία.
Τόσα χρόνια ... και σήμερα τα φτύνεις, τα βεβηλώνεις!
Δεν είναι μόνο που ξεπουλιέσαι εσύ.
Δεν είναι μόνο που ξεπουλιέσαι εσύ.
Είναι που το κάνεις πατώντας με στο λαρύγγι .
Είναι που το κάνεις σκοτώνοντας το παιδί μου.
Είναι που το κάνεις μηδενίζοντας όλη την μετεμφυλιακή ιστορία τους αγώνες και τους διωγμούς,των πατεράδων μας και του λαού μας.
Εγκληματία!!!
Μετέτρεψες το χρυσάφι σε άχρηστο μολύβι.
Και συνεχίζεις να κομπάζεις πάνω από τα πλήθη των εξαθλιωμένων, των νεκρών και των αδικημένων.
Τι συνείδηση κουβαλάς μέσα σου δικέ μου;
Και συνεχίζεις να κομπάζεις πάνω από τα πλήθη των εξαθλιωμένων, των νεκρών και των αδικημένων.
Τι συνείδηση κουβαλάς μέσα σου δικέ μου;
Σε ποιο ζωικό είδος αυτού του άμοιρου πλανήτη ανήκεις;
Πάντως όχι στο ανθρώπινο.
Τώρα πια το λιγότερο που θα μπορούσε να μετριάσει τον όλεθρο που έσπειρες, είναι ο μεταμελημένος αυτοχειριασμός σου.
Τώρα πια το λιγότερο που θα μπορούσε να μετριάσει τον όλεθρο που έσπειρες, είναι ο μεταμελημένος αυτοχειριασμός σου.
Είναι να απαλλάξεις την ιστορία απο το βάρος σου.
Αλλιώς θα την βρεις μπροστά σου. Θα μας βρεις μπροστά σου!
Η κλεψύδρα αδειάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου