του Γιάννη Αθανασιάδη
Άρχισαν να μυρίζουν εκλογές και βγήκαν οι διάφοροι "opinion leaders" επαναστατικού προφίλ, να αναλύσουν ότι...
Ναι μεν είναι κακός ο Σύριζας κι ο Αλέξης, αλλά δεν είναι ίδιος με την ΝΔ και τον Κούλη!
Και δώστου σεντόνια και αρθρογραφία στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
Άνθρωποι που κατά τα άλλα μιλούν για επανάσταση, για κοινωνική δικαιοσύνη, για λαϊκή απελευθέρωση, σπεκουλάρουν υπέρ του "λιγότερο κακού" ΣΥΡΙΖΑ!
Συγγνώμη αλλά παρ' ότι με κάποιους από αυτούς θα βρεθούμε είτε σε αίθουσες είτε στο δρόμο, δεν μπορώ να τηρήσω κανένα πολιτικό πολιτισμό.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι η εφεδρεία του συστήματος.
Βολεμένοι με τον Α' η τον Β' τρόπο από τις συγκυρίες και τα παλιά συντρόφια, αντί να βάλουν την διαχωριστική εκεί που πρέπει, περιμένουν με ανώδυνες κορώνες και παρουσίες σε κάποιες πορείες να έρθει και η δική τους σειρά.
Αντί να ξεκαθαρίσουν ότι υπάρχουν πολιτικά χαρακτηριστικά που εντάσσουν το σύνολο σχεδόν των κομμάτων του κοινοβουλίου στο δουλοπρεπές, νεοφιλελεύθερο και αντιλαϊκό μέτωπο, στην υπηρεσία διεθνών τοκογλύφων και υπερεθνικών ελίτ.
Προσπαθούν να στρέψουν το βλέμμα του λαού από την μεγάλη εικόνα στην μικρή.
Ότι δηλαδή ανάμεσα στους δοσίλογους (ναι δοσίλογους τους λέω κι ας ανατριχιάζουν οι πολιτικά ορθοί της συνομοταξίας τους ), υπάρχουν οι πολύ κακοί και οι λιγότερο κακοί.
Και εμμέσως πλην σαφώς σου βάζουν το ψηφοδέλτιο του Σύριζα στο χέρι δια της τεθλασμένης.
Κατά τα άλλα κάνουν κριτική στην κυβέρνηση, και οργανώνουν θνησιγενείς συλλογικότητες σπαταλώντας τις δυνάμεις του λαού και βοηθώντας στην απογοήτευση και την αποστράτευση όσων προσπαθούν με γνήσια πίστη στον αγώνα να δημιουργηθεί το μέτωπο της ανατροπής.
Η λύση δεν βρίσκεται στα κόμματα του κοινοβουλίου, δεν μας αφορά μεταξύ προδοτών ποιος είναι ο λιγότερο προδότης.
Ούτε πρέπει να δίνουμε αξία στους "αντισυστημικούς" του συστήματος.
Το μόνο μας χρέος είναι να οργανώσουμε τον φορέα που θα απευθύνεται στην μεγάλη πλειοψηφία του λαού, που υποφέρει και που τα υπάρχοντα κόμματα και φορείς, προσπαθούν να τους βάλουν σε προκατασκευασμένα ιδεολογικά καλούπια υποτιμώντας και ειρωνευόμενοι τα πηγαία και αυθόρμητα λαϊκά συναισθήματα.
Ο λαός μπροστά από την "προκάτ πρωτοπορία".
Άρχισαν να μυρίζουν εκλογές και βγήκαν οι διάφοροι "opinion leaders" επαναστατικού προφίλ, να αναλύσουν ότι...
Ναι μεν είναι κακός ο Σύριζας κι ο Αλέξης, αλλά δεν είναι ίδιος με την ΝΔ και τον Κούλη!
Και δώστου σεντόνια και αρθρογραφία στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.
Άνθρωποι που κατά τα άλλα μιλούν για επανάσταση, για κοινωνική δικαιοσύνη, για λαϊκή απελευθέρωση, σπεκουλάρουν υπέρ του "λιγότερο κακού" ΣΥΡΙΖΑ!
Συγγνώμη αλλά παρ' ότι με κάποιους από αυτούς θα βρεθούμε είτε σε αίθουσες είτε στο δρόμο, δεν μπορώ να τηρήσω κανένα πολιτικό πολιτισμό.
Οι άνθρωποι αυτοί είναι η εφεδρεία του συστήματος.
Βολεμένοι με τον Α' η τον Β' τρόπο από τις συγκυρίες και τα παλιά συντρόφια, αντί να βάλουν την διαχωριστική εκεί που πρέπει, περιμένουν με ανώδυνες κορώνες και παρουσίες σε κάποιες πορείες να έρθει και η δική τους σειρά.
Αντί να ξεκαθαρίσουν ότι υπάρχουν πολιτικά χαρακτηριστικά που εντάσσουν το σύνολο σχεδόν των κομμάτων του κοινοβουλίου στο δουλοπρεπές, νεοφιλελεύθερο και αντιλαϊκό μέτωπο, στην υπηρεσία διεθνών τοκογλύφων και υπερεθνικών ελίτ.
Προσπαθούν να στρέψουν το βλέμμα του λαού από την μεγάλη εικόνα στην μικρή.
Ότι δηλαδή ανάμεσα στους δοσίλογους (ναι δοσίλογους τους λέω κι ας ανατριχιάζουν οι πολιτικά ορθοί της συνομοταξίας τους ), υπάρχουν οι πολύ κακοί και οι λιγότερο κακοί.
Και εμμέσως πλην σαφώς σου βάζουν το ψηφοδέλτιο του Σύριζα στο χέρι δια της τεθλασμένης.
Κατά τα άλλα κάνουν κριτική στην κυβέρνηση, και οργανώνουν θνησιγενείς συλλογικότητες σπαταλώντας τις δυνάμεις του λαού και βοηθώντας στην απογοήτευση και την αποστράτευση όσων προσπαθούν με γνήσια πίστη στον αγώνα να δημιουργηθεί το μέτωπο της ανατροπής.
Η λύση δεν βρίσκεται στα κόμματα του κοινοβουλίου, δεν μας αφορά μεταξύ προδοτών ποιος είναι ο λιγότερο προδότης.
Ούτε πρέπει να δίνουμε αξία στους "αντισυστημικούς" του συστήματος.
Το μόνο μας χρέος είναι να οργανώσουμε τον φορέα που θα απευθύνεται στην μεγάλη πλειοψηφία του λαού, που υποφέρει και που τα υπάρχοντα κόμματα και φορείς, προσπαθούν να τους βάλουν σε προκατασκευασμένα ιδεολογικά καλούπια υποτιμώντας και ειρωνευόμενοι τα πηγαία και αυθόρμητα λαϊκά συναισθήματα.
Ο λαός μπροστά από την "προκάτ πρωτοπορία".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου