Για να είμαστε Άνθρωποι.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η είδηση ότι 26 άνθρωποι κατέχουν πλούτο που αντιστοιχεί στο εισόδημα του μισού περίπου πληθυσμού της γης, ακούγεται από τους περισσότερους (ακόμη και από αυτούς που την αναπαράγουν) με την ίδια βαρύτητα με την είδηση για τα οπίσθια της (Χ) στάρλετ ή τηλεπερσόνας.
Πολλοί που διαβάζουν αυτό το άρθρο, έχουν ήδη αρχίσει να πλήττουν.
Ότι οι πλουτοκράτες του πλανήτη έχουν ημερήσια!! έσοδα πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια, την ίδια ώρα που πάνω από 2,5 δισεκατομμύρια Άνθρωποι λιμοκτονούν, την ίδια ώρα που 15000 παιδιά κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν κάθε μέρα από πείνα, είναι μια είδηση ρουτίνας.
Και στα καθ'ημάς ότι το 50% του πληθυσμού της Ελλάδας ζει στο όριο και κάτω από το όριο της φτώχειας με προοπτική να ανοίξει και να χειροτερέψει η κατάσταση. 

Ότι παιδιά διαβάζουν κάτω από το φως της κολόνας έξω από το σπίτι γιατί τους έχουν κόψει το ρεύμα, ότι καίγονται γιατί ανάβουν αυτοσχέδιες φουφούδες για να αντιμετωπίσουν το ψύχος του χειμώνα αλλά και το ψύχος της ψυχής μας απέναντι τους, ότι γέροντες και μοναχικοί συνάνθρωποι μας πεθαίνουν πεινασμένοι και αβοήθητοι, ότι χιλιάδες ζουν σε κατασχεμένα σπιτικά με τον καθημερινό τρόμο της έξωσης...ότι...ότι...

Αλλά αυτά είναι θλιβερά και ενοχλητικά.
Βαρετές κοινοτοπίες. Τα ξέρουμε μωρέ!
Και τι θες να κάνουμε; Να κάνουμε επανάσταση;
Σιγά τα καλσόν!

Όχι βρε αδερφέ δεν υπάρχει μαγικό ραβδί που θα αλλάξει τον κόσμο απ'τη μια στιγμή στην άλλη.
Άλλωστε δεν θα αλλάξουμε τον κόσμο αν δεν αλλάξουμε πρώτα την πατρίδα μας. 

Και αυτό μπορεί να γίνει με αγώνα όσων το αντιλαμβανόμαστε. 

Αλλά κανένας αγώνας δεν καρποφορεί χωρίς ενότητα και καμία ενότητα δεν φέρνει αποτελέσματα χωρίς οργάνωση.

Ενότητα Οργάνωση και Αγώνας για να αλλάξουμε πρώτα την πατρίδα, διεκδικώντας την αποκατάσταση της αδικίας και την απελευθέρωση του λαού από τους δυνάστες του.

Για να πάψει η ανθρώπινη δυστυχία να είναι μια βαρετή είδηση ρουτίνας.
Για να είμαστε Άνθρωποι...