του Γιάννη Αθανασιάδη
Εδώ και πολλές δεκαετίες, η διακαής επιθυμία του Ισραήλ, είναι ο πόλεμος κατά του Ιράν. Είναι η μόνη χώρα που δεν ελέγχουν οι μυστικές του υπηρεσίες.
Αν δείτε την εξέλιξη των αραβικών χωρών που το 1967 ήταν κάθετα εχθρικές απέναντι του, (Αίγυπτος, Λιβύη, Ιορδανία, Λίβανος, Ιράκ, Συρία κλπ) θα καταλάβετε τι εννοώ.
Βέβαια το Ιράν δεν θεωρείται αραβική χώρα, αλλά λόγω της επιρροής του στο ισλάμ έχει ισχυρά ερείσματα σε όλο τον σιιτικό αραβικό πληθυσμό της Μέσης Ανατολής.
Το Ισραήλ στάθηκε στα πόδια του χάρις στην αταλάντευτη και δυναμική υποστήριξη της Δύσης (κυρίως των ΗΠΑ και της Μ.Βρετανίας) και του οικονομικά ισχυρού, παγκόσμιου εβραϊκού λόμπι.
Είναι ένα θεοκρατικό - σιωνιστικό καθεστώς (ο περιούσιος λαός του Γιαχβέ, που θα κυριαρχήσει στην γη) και κάθε μη Εβραίος θεωρείται κατώτερος άνθρωπος ότι δηλαδή θεωρούσε και ο Ναζισμός τους μη άριους.
Εξόντωσε και εκδίωξε από την πατρίδα τους, τους γηγενείς πληθυσμούς των Παλαιστινίων με σφαγές και με εγκλωβισμό πάνω από 2εκ. προσφύγων, στο πρωτοφανές για την ιστορία περιτοιχισμένο "στρατόπεδο συγκέντρωσης" της Γάζας!
Δεκάδες καταδικαστικά ψηφίσματα στον ΟΗΕ προσέκρουσαν στο Αμερικανικό βέτο!
Παρά και ενάντια λοιπόν στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχει διαπράξει, με την πίεση του διεθνούς εβραϊκού λόμπι και των Αμερικανικών κυβερνήσεων, νομιμοποιήθηκε ως κράτος στον ΟΗΕ.
Στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στην Μ. Ανατολή (και όχι μόνο) της Αμερικανονατοϊκής Δύσης, το Ισραήλ αποτελεί τον υπ' αριθμόν 1 σύμμαχο.
Απέκτησε κρυφά πυρηνικές κεφαλές, παραβαίνοντας την διεθνή συμφωνία περί μη εξάπλωσης πυρηνικών όπλων.
Οι μυστικές του υπηρεσίες "Μοσάντ" έχουν εισχωρήσει σχεδόν σε όλα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου και της μέσης ανατολής, ενώ υπάρχει άμεση συνεργασία με τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Έχοντας εκμηδενίσει την δύναμη αποτροπής με έμμεσο ή άμεσο τρόπο,σε κάθε πιθανό αντίπαλο, του είχαν μείνει δύο κράτη ακόμη που έπρεπε να καταστρέψει.
Το ένα ήταν η Συρία της οποίας εδάφη (Υψώματα Γκολάν) κατέχει από το 67.(Τι ακριβώς συνέβει στην Συρία το βλέπουμε ακόμη).
Το άλλο το οποίο είναι και ο πιο ισχυρός και επικίνδυνος αντίπαλος είναι το Ιράν!
Τα σχέδια για εμπλοκή των ΗΠΑ και των Δυτικών συμμάχων της σε πόλεμο με το Ιράν είχαν δρομολογηθεί από τα επιτελεία των Ομπάμα - Χίλαρυ.
Όμως ο Τράμπ, ο οποίος τότε δήλωνε πως οι δημοκρατικοί θέλουν πόλεμο με το Ιράν για να παραμείνουν στην εξουσία, με την εκλογή του, τους πήγε πίσω.
Έλαβαν βέβαια ανταλλάγματα προς κατευνασμό, την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας τους.
Οι περίεργες αλλαγές πλεύσης της "πάγιας" εξωτερικής πολιτικής, σε ότι αφορά το άνοιγμα νέων πολεμικών μετώπων του Τραμπ, δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.
Από τότε οι προσπάθειες της ισραηλινής κυβέρνησης και των ανθρώπων της στο πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, δεν έχουν παύσει να πιέζουν προς την κατεύθυνση αυτή.
Το αν και πόση επιρροή έχει το Ισραήλ σε αυτό (αναφέρομαι και στα δύο κόμματα), δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να το καταλάβετε, αρκεί να δείτε την υποδοχή με ζητωκραυγές, χειραψίες υποτέλειας, αγκαλιές και πέντε λεπτά διαρκούς χειροκροτήματος, του Νετανιάχου από το κογκρέσο των ΗΠΑ. (Δείτε το απόσπασμα εδώ) *
Αλλά αυτές οι προσπάθειες συνοδεύονται κι από περίεργες, "αγνώστου" προελεύσεως προβοκάτσιες που χρεώθηκαν στο Ιράν, εμπλέκοντας μάλιστα κι άλλες χώρες,, αλλά απέτυχαν μέχρι πρότινος να πείσουν τον Τραμπ ώστε να εξαπολύσει επίθεση κατά του Ιράν.
Να θυμηθούμε την κατηγορία για επίθεση δολιοφθοράς σε δύο δεξαμενόπλοια, νορβηγικών και ιαπωνικών συμφερόντων, όταν την ίδια μέρα ο Ιάπωνας πρωθυπουργός επισκεπτόταν το Ιράν;
Τις δεκάδες προκλήσεις με τελευταία την πτώση ενός στρατιωτικού Ντρόουν το οποίο είχε παραβιάσει τον Ιρανικό εναέριο χώρο από πυρά των Ιρανικών ενόπλων δυνάμεων;
Τότε συνέβει το παράδοξο να δοθεί εντολή για ανταποδοτικό πολεμικό πλήγμα από τους Αμερικανούς και λίγο πριν την υλοποίηση του, ο Τραμπ έδωσε εντολή να ακυρωθεί το χτύπημα!
Αλλά και μέσα στο Ιράν έγιναν αποτυχημένες προσπάθειες για αποσταθεροποίηση του καθεστώτος, προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν την όποια δυσαρέσκεια του λαού από την στέρηση σε αγαθά λόγω του εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ.
Σήμερα έχουμε την δολοφονία με αεροπορική επιδρομή, του ηγέτη των "φρουρών της επανάστασης" Κασέμ Σουλεϊμανί, ενός ανθρώπου θρύλου στους Ιρανούς και όχι μόνο.
Η έμμεση η άμεση ανάμιξη του Ισραήλ σε αυτήν την επίθεση είχε ήδη προαναγγελθεί στο παρελθόν θεωρώντας τον Σουλειμανι συνδεδεμένο με την χαμάς και την χεσμπολαχ.
Ενώ ο Νετανιάχου έσπευσε να δηλώσει ότι είναι... στο πλευρό του προέδρου Τράμπ!
"Το Ισραήλ βρίσκεται στο πλευρό των ΗΠΑ στον αγώνα τους για ειρήνη, ασφάλεια και αυτοάμυνα",
"Όπως το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί, το ίδιο κάνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες".
Επίσης ο Νετανιάχου δήλωσε ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ "πιστώνεται με τη λήψη ταχείας, ισχυρής και αποφασιστικής δράσης". (Για να το λέει κάτι θα ξέρει).
Το δε ισραηλινό στρατιωτικό ραδιόφωνο ανέφερε ότι ο στρατός ήταν (ήδη) σε πλήρη συναγερμό και ο υπουργός Άμυνας Ναφτάλι Μπένετ συναντήθηκε με τον αρχηγό στρατού και τον αρχηγό πληροφοριών για να «αξιολογήσει την κατάσταση».
Απ' ότι φαίνεται το Ισραήλ είναι έτοιμο για τον "πολυπόθητο" πόλεμο κατά του Ιράν!
Σε παλαιότερο άρθρο μου** είχα αναφερθεί στις μεθοδεύσεις του "βαθέως" κράτους των ΗΠΑ απέναντι σε κάποιους προέδρους που δεν ευθυγραμμίζονταν με τις επιθυμίες του, και τελείωνα το άρθρο μου λέγοντας:
"Άραγε μετά από αυτήν την παραπομπή θα δούμε και τον Τραμπ να ανοίγει πολεμικά μέτωπα και να μιλάει για new order world;
Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν."
Νομίζω ότι οι επόμενες ημέρες ήρθαν και αυτή τη φορά βρισκόμαστε πολύ κοντά να ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως.
Ας ελπίσουμε ότι θα μείνει μόνο ο λάθος φόβος και τίποτα άλλο!
Εδώ και πολλές δεκαετίες, η διακαής επιθυμία του Ισραήλ, είναι ο πόλεμος κατά του Ιράν. Είναι η μόνη χώρα που δεν ελέγχουν οι μυστικές του υπηρεσίες.
Αν δείτε την εξέλιξη των αραβικών χωρών που το 1967 ήταν κάθετα εχθρικές απέναντι του, (Αίγυπτος, Λιβύη, Ιορδανία, Λίβανος, Ιράκ, Συρία κλπ) θα καταλάβετε τι εννοώ.
Βέβαια το Ιράν δεν θεωρείται αραβική χώρα, αλλά λόγω της επιρροής του στο ισλάμ έχει ισχυρά ερείσματα σε όλο τον σιιτικό αραβικό πληθυσμό της Μέσης Ανατολής.
Το Ισραήλ στάθηκε στα πόδια του χάρις στην αταλάντευτη και δυναμική υποστήριξη της Δύσης (κυρίως των ΗΠΑ και της Μ.Βρετανίας) και του οικονομικά ισχυρού, παγκόσμιου εβραϊκού λόμπι.
Είναι ένα θεοκρατικό - σιωνιστικό καθεστώς (ο περιούσιος λαός του Γιαχβέ, που θα κυριαρχήσει στην γη) και κάθε μη Εβραίος θεωρείται κατώτερος άνθρωπος ότι δηλαδή θεωρούσε και ο Ναζισμός τους μη άριους.
Εξόντωσε και εκδίωξε από την πατρίδα τους, τους γηγενείς πληθυσμούς των Παλαιστινίων με σφαγές και με εγκλωβισμό πάνω από 2εκ. προσφύγων, στο πρωτοφανές για την ιστορία περιτοιχισμένο "στρατόπεδο συγκέντρωσης" της Γάζας!
Δεκάδες καταδικαστικά ψηφίσματα στον ΟΗΕ προσέκρουσαν στο Αμερικανικό βέτο!
Παρά και ενάντια λοιπόν στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχει διαπράξει, με την πίεση του διεθνούς εβραϊκού λόμπι και των Αμερικανικών κυβερνήσεων, νομιμοποιήθηκε ως κράτος στον ΟΗΕ.
Στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στην Μ. Ανατολή (και όχι μόνο) της Αμερικανονατοϊκής Δύσης, το Ισραήλ αποτελεί τον υπ' αριθμόν 1 σύμμαχο.
Απέκτησε κρυφά πυρηνικές κεφαλές, παραβαίνοντας την διεθνή συμφωνία περί μη εξάπλωσης πυρηνικών όπλων.
Οι μυστικές του υπηρεσίες "Μοσάντ" έχουν εισχωρήσει σχεδόν σε όλα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου και της μέσης ανατολής, ενώ υπάρχει άμεση συνεργασία με τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Έχοντας εκμηδενίσει την δύναμη αποτροπής με έμμεσο ή άμεσο τρόπο,σε κάθε πιθανό αντίπαλο, του είχαν μείνει δύο κράτη ακόμη που έπρεπε να καταστρέψει.
Το ένα ήταν η Συρία της οποίας εδάφη (Υψώματα Γκολάν) κατέχει από το 67.(Τι ακριβώς συνέβει στην Συρία το βλέπουμε ακόμη).
Το άλλο το οποίο είναι και ο πιο ισχυρός και επικίνδυνος αντίπαλος είναι το Ιράν!
Τα σχέδια για εμπλοκή των ΗΠΑ και των Δυτικών συμμάχων της σε πόλεμο με το Ιράν είχαν δρομολογηθεί από τα επιτελεία των Ομπάμα - Χίλαρυ.
Όμως ο Τράμπ, ο οποίος τότε δήλωνε πως οι δημοκρατικοί θέλουν πόλεμο με το Ιράν για να παραμείνουν στην εξουσία, με την εκλογή του, τους πήγε πίσω.
Έλαβαν βέβαια ανταλλάγματα προς κατευνασμό, την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας τους.
Οι περίεργες αλλαγές πλεύσης της "πάγιας" εξωτερικής πολιτικής, σε ότι αφορά το άνοιγμα νέων πολεμικών μετώπων του Τραμπ, δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.
Από τότε οι προσπάθειες της ισραηλινής κυβέρνησης και των ανθρώπων της στο πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, δεν έχουν παύσει να πιέζουν προς την κατεύθυνση αυτή.
Το αν και πόση επιρροή έχει το Ισραήλ σε αυτό (αναφέρομαι και στα δύο κόμματα), δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να το καταλάβετε, αρκεί να δείτε την υποδοχή με ζητωκραυγές, χειραψίες υποτέλειας, αγκαλιές και πέντε λεπτά διαρκούς χειροκροτήματος, του Νετανιάχου από το κογκρέσο των ΗΠΑ. (Δείτε το απόσπασμα εδώ) *
Αλλά αυτές οι προσπάθειες συνοδεύονται κι από περίεργες, "αγνώστου" προελεύσεως προβοκάτσιες που χρεώθηκαν στο Ιράν, εμπλέκοντας μάλιστα κι άλλες χώρες,, αλλά απέτυχαν μέχρι πρότινος να πείσουν τον Τραμπ ώστε να εξαπολύσει επίθεση κατά του Ιράν.
Να θυμηθούμε την κατηγορία για επίθεση δολιοφθοράς σε δύο δεξαμενόπλοια, νορβηγικών και ιαπωνικών συμφερόντων, όταν την ίδια μέρα ο Ιάπωνας πρωθυπουργός επισκεπτόταν το Ιράν;
Τις δεκάδες προκλήσεις με τελευταία την πτώση ενός στρατιωτικού Ντρόουν το οποίο είχε παραβιάσει τον Ιρανικό εναέριο χώρο από πυρά των Ιρανικών ενόπλων δυνάμεων;
Τότε συνέβει το παράδοξο να δοθεί εντολή για ανταποδοτικό πολεμικό πλήγμα από τους Αμερικανούς και λίγο πριν την υλοποίηση του, ο Τραμπ έδωσε εντολή να ακυρωθεί το χτύπημα!
Αλλά και μέσα στο Ιράν έγιναν αποτυχημένες προσπάθειες για αποσταθεροποίηση του καθεστώτος, προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν την όποια δυσαρέσκεια του λαού από την στέρηση σε αγαθά λόγω του εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ.
Σήμερα έχουμε την δολοφονία με αεροπορική επιδρομή, του ηγέτη των "φρουρών της επανάστασης" Κασέμ Σουλεϊμανί, ενός ανθρώπου θρύλου στους Ιρανούς και όχι μόνο.
Η έμμεση η άμεση ανάμιξη του Ισραήλ σε αυτήν την επίθεση είχε ήδη προαναγγελθεί στο παρελθόν θεωρώντας τον Σουλειμανι συνδεδεμένο με την χαμάς και την χεσμπολαχ.
Ενώ ο Νετανιάχου έσπευσε να δηλώσει ότι είναι... στο πλευρό του προέδρου Τράμπ!
"Το Ισραήλ βρίσκεται στο πλευρό των ΗΠΑ στον αγώνα τους για ειρήνη, ασφάλεια και αυτοάμυνα",
"Όπως το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί, το ίδιο κάνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες".
Επίσης ο Νετανιάχου δήλωσε ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ "πιστώνεται με τη λήψη ταχείας, ισχυρής και αποφασιστικής δράσης". (Για να το λέει κάτι θα ξέρει).
Το δε ισραηλινό στρατιωτικό ραδιόφωνο ανέφερε ότι ο στρατός ήταν (ήδη) σε πλήρη συναγερμό και ο υπουργός Άμυνας Ναφτάλι Μπένετ συναντήθηκε με τον αρχηγό στρατού και τον αρχηγό πληροφοριών για να «αξιολογήσει την κατάσταση».
Απ' ότι φαίνεται το Ισραήλ είναι έτοιμο για τον "πολυπόθητο" πόλεμο κατά του Ιράν!
Σε παλαιότερο άρθρο μου** είχα αναφερθεί στις μεθοδεύσεις του "βαθέως" κράτους των ΗΠΑ απέναντι σε κάποιους προέδρους που δεν ευθυγραμμίζονταν με τις επιθυμίες του, και τελείωνα το άρθρο μου λέγοντας:
"Άραγε μετά από αυτήν την παραπομπή θα δούμε και τον Τραμπ να ανοίγει πολεμικά μέτωπα και να μιλάει για new order world;
Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν."
Νομίζω ότι οι επόμενες ημέρες ήρθαν και αυτή τη φορά βρισκόμαστε πολύ κοντά να ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως.
Ας ελπίσουμε ότι θα μείνει μόνο ο λάθος φόβος και τίποτα άλλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου