Η λύση για το προσφυγικό - μεταναστευτικό.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το προσφυγικό - μεταναστευτικό, είναι πρώτα και κύρια, ανθρωπιστικό πρόβλημα και όχι ιδεολογικό με την έννοια που το αντιλαμβάνονται ορισμένοι.

Στο κυρίαρχο δυτικό καπιταλιστικό σύστημα, με την αδυναμία των λαών να αντιληφθούν τους σχεδιασμούς των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών και τις ατζέντες που ακούσια υπηρετούνται από τις προσφυγικές - μεταναστευτικές ροές, το να εξωραΐζεις τους ανθρώπους αυτούς, σε ταξικούς συμμάχους ή βαρβάρους εισβολείς δείχνει ανωριμότητα και πολιτική αφέλεια.

Η διαχείριση του προβλήματος στα παρόντα πλαίσια του υπάρχοντος παγκόσμιου καπιταλισμού απαιτεί
1. Κυρίαρχο εθνικά ανεξάρτητο κράτος με οργανωμένους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
2. Ανθρωπιστική αντιμετώπιση με αποκλειστική κρατική μέριμνα. (Όχι ΜΚΟ)
3. Πολιτική στρατηγική λύσης με σχεδιασμό και εναλλακτικά σενάρια.
4. Εφαρμογή του υπάρχοντος διεθνούς δικαίου χωρίς τους σημερινούς περιορισμούς της ΕΕ.

Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτήν την ώρα και για όσο διάστημα θα είμαστε δέσμιοι της Ε.Ε., η χώρα μας και ο λαός μας, δεν μπορεί να διαχειριστεί ούτε τον εθνικό της προϋπολογισμό.
Και με αυτά τα δουλοπρεπή, δωσιλογικά πολιτικά κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν την τελευταία δεκαετία, προβλήματα όπως το μεταναστευτικό, θα αποτελούν για τους διεθνείς και ντόπιους καπιταλιστές, ένα ακόμα κρίκο στην αλυσίδα εκμετάλλευσης του λαού μας.

Την ίδια ώρα ιδιωτικές και υπόπτως χρηματοδοτούμενες οργανώσεις ΜΚΟ, θα δρουν ανεξέλεγκτα εξυπηρετώντας την ατζέντα του χρηματοδότη τους και των συμφερόντων που εκπροσωπεί.
Εκτός και αν μου βρείτε καπιταλιστή που χρηματοδοτεί για την ψυχή της μάνας του ή αν πιστεύετε ότι αυτές οι οργανώσεις αυτοχρηματοδοτούνται από τους εργαζόμενους σε αυτές (Λέμε και κανένα ανέκδοτο για να γελάσουμε).

Αυτοί που ευθύνονται λιγότερο για όλη αυτή την κατάσταση, είναι οι πρόσφυγες - μετανάστες.
Κι αυτοί είναι άνθρωποι όπως κι εμείς, με μία διαφορά! Είναι κατατρεγμένοι από πολέμους και δυστυχία.
Ως άνθρωποι προφανώς δεν είναι όλοι καλοί, όπως και εμείς.
Αυτό όμως μπορεί να το διαχειριστεί ένα κυρίαρχο και ευνομούμενο κράτος.

Όταν όμως το κράτος που τους υποδέχεται είναι μισοδιαλυμένο και υπό οικονομική και πολιτική κατοχή.
Είναι προφανές ότι το τελευταίο πράγμα που το ενδιαφέρει είναι η ευνομία και η τήρηση των νόμων προς όλες τις πλευρές είτε Έλληνες είτε μετανάστες.
Αντιθέτως εξυπηρετούνται από τον παραπλανητικό αποπροσανατολισμό του λαού από τον πραγματικό εισβολέα και δημιουργό των δεινών του, μετατρέποντας τους πρόσφυγες, σε εξιλαστήρια θύματα - εχθρούς.

Όταν το κράτος διοικείται από ανθρώπους που υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα και όχι του λαού, όταν οι πολιτικές του φτωχοποιούν τον λαό και διαχειρίζονται τους πολίτες και τους μετανάστες ως ζωικό κεφάλαιο, η μοίρα του λαού μας, μέ ή χωρίς πρόσφυγες - μετανάστες, είναι η δουλοποίηση του.

Οι μετανάστες νόμιμοι και παράνομοι δεν είναι αδέρφια μας ούτε ταξικοί σύμμαχοι, είναι όμως άνθρωποι δυστυχισμένοι, που αναζητούν καλύτερη μοίρα μέσα στον δυτικό καπιταλισμό και ως ανθρώπους τους βλέπουμε ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας.
Όπως ακριβώς θα θέλαμε να βλέπουν κι εμάς σε μια αντίστοιχη κατάσταση.

Δεν λέω κάτι καινούριο (τουλάχιστον για όσους με γνωρίζουν).
Η λύση ΚΑΙ του μεταναστευτικού αλλά και των υπολοίπων προβλημάτων του λαού, ξεκινά από την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.
Και αυτό δεν θα γίνει ΠΟΤΕ εντός της Ε.Ε. όσους πρόσφυγες -μετανάστες κι αν σφάξετε όσα παιδιά κι αν πνίξετε.

Αναμένοντας μια προβοκάτσια μεγαλύτερη από τους δίδυμους πύργους.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η τρομοκρατία ως προβοκάτσια για την χειραγώγηση της κοινής γνώμης (κυρίως της Δύσης), αποτελεί πλέον ένα καθιερωμένο πολιτικό εργαλείο το οποίο διαχειρίζονται οι μυστικές υπηρεσίες των κρατών.

Αναφέρομαι κυρίως στις ΗΠΑ, αλλά και τις άλλες μεγάλες δυνάμεις της Δύσης, χωρίς να εξαιρούμε και κάποιες άλλες χώρες «ταραχοποιούς», όπως το Ισραήλ και η Τουρκία.

Το χαρακτηριστικό αυτού του είδους της προβοκάτσιας, είναι ότι έχει ως στόχο και πρόθεση, να αγγίξει τα πιο ευαίσθητα συναισθηματικά στοιχεία των πολιτών με θύματα όπως, τα παιδιά, οι γυναίκες, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, και γενικότερα οι άμαχοι αθώοι πολίτες, δημιουργώντας συγχρόνως το παραλυτικό αίσθημα του φόβου στις κοινωνίες τους.

Με αυτόν τον τρόπο και με την αρωγή των ΜΜΕ, διεγείρει το φόβο,το μίσος και την εκδικητικότητα της διεθνούς  κοινής γνώμης και καθαγιάζει την κάθε εγκληματική πράξη σε βάρος των στοχοποιημένων "τρομοκρατών", αφήνοντας στο απυρόβλητο και την αφάνεια τους πραγματικούς υποκινητές και τελικούς ωφελούμενους.

Πολλές φορές η ενέργεια αυτή αποσκοπεί στο να εμπλέξει δυο άλλα κράτη, από τον πραγματικό υποκινητή ο οποίος ούτως ή άλλως φροντίζει να μην είναι ορατός.

Δηλαδή όταν έχω δύο κράτη που ανταγωνίζονται και θέλω να τα βάλω να εμπλακούν σε πόλεμο μεταξύ τους, στήνω ένα προβοκατόρικο τρομοκρατικό χτύπημα, το οποίο όσο πιο πολυπληθές, αποτρόπαιο και αιμοσταγές είναι, τόσο πιο μεγάλο μένος και αγανάκτηση θα προκαλέσει στην παραπληροφορημένη παγκόσμια κοινή γνώμη.

Όσοι μάλιστα προσπαθήσουν να αμφισβητήσουν το γεγονός προειδοποιώντας για την προβοκάτσια, θα μετατραπούν αμέσως σε συνένοχους, πράκτορες, διεστραμμένους, παρανοϊκούς και πολλά άλλα ανάλογα την περίπτωση.

Τον κύριο διαμορφωτή της κοινής γνώμης τον έχουν τα συστημικά ΜΜΕ τα οποία λειτουργούν ως  εκπρόσωποι της διεθνούς ελίτ, προσκαλεσμένοι μέσω της τηλεόρασης στο σαλόνι μας, (σε πολλές δε περιπτώσεις και στην κρεβατοκάμαρα μας).

* * *

Αυτή την ώρα οι ΗΠΑ (και όχι μόνο), ενοχοποιούνται για την παράνομη, ωμή και έξω από κάθε διεθνή συνθήκη, δολοφονία του Ιρανού στρατιωτικού ηγέτη Κασέμ Σολεϊμανί, κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στο Ιράκ. ( βλπ. Ο ''Πανόπτης'' του ιμπεριαλισμού).

Η αντίδραση της κοινής γνώμης αλλά και των περισσότερων χωρών (συμπεριλαμβανομένων και των συμμάχων των ΗΠΑ),  ήταν καταδικαστική απέναντι στο καταφανές αυτό έγκλημα!

Πλην βεβαίως του Ισραήλ που εμπλέκεται, και που εξυπηρετείται η μακροχρόνια βούληση του για την επικυριαρχία στον χώρο της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και της κυβέρνησης της Ελλάδος η οποία δεν είχε κανένα λόγο να το κάνει, αλλά και δεν της το ζήτησε κανείς. (Ο ορισμός της αυτοκτονικής βλακείας).

Ο στόχος αυτής της ενέργειας ήταν καθαρά, η δημιουργία πρόκλησης ώστε το Ιράν να αντιδράσει και να δώσει την αφορμή που χρειάζεται για πολεμική ενέργεια σε βάρος του από τις ΗΠΑ.

Αυτό επετεύχθη εν μέρει με το πυραυλικό χτύπημα σε αμερικάνικη βάση του Ιράκ από τους φρουρούς της επανάστασης. 

Όμως αυτό δεν είναι αρκετό για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης και τον «εξαγνισμό» των ΗΠΑ.

Ακολούθησε η περίεργη πτώση του επιβατικού αεροπλάνου των ουκρανικών αερογραμμών με 170 νεκρούς λίγο μετά την απογείωση του από την Τεχεράνη προς Κίεβο. Ότι και να μας πούνε κατανοούμε πως εάν δεν ήταν ατύχημα, ήταν δολιοφθορά ή απ’ ευθείας κτύπημα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ ή του Ισραήλ, με στόχο να εντείνουν την σύγχυση και την πανικόβλητη αντίδραση του Ιράν. Η πλειοψηφία των επιβατών ήταν Ιρανοί πολίτες.

Οι ΗΠΑ ήταν από καιρό προετοιμασμένες για μια κατά μέτωπο επίθεση στο Ιράν, μόνο που εδώ δεν μιλάμε για ένα περίπατο όπως το Ιράκ! 

Μιλάμε για μια περιφερειακή υπερδύναμη με δική της αμυντική βιομηχανία και τεχνολογία, με σύγχρονα πυραυλικά συστήματα που μπορούν να βάλλουν σε αποστάσεις 3000 χιλιομέτρων, (ψάξτε να βρείτε πόσο απέχει η αμερικανική βάση της  Σούδας), και έναν μεγάλο και αξιόμαχο στρατό.

Αυτός είναι και ο λόγος που οι ΗΠΑ μελετάνε την πιθανότητα χρήσης τακτικών πυρηνικών περιορισμένης ισχύος.

Όμως για σκεφτείτε, τι μεγέθους έγκλημα εκ μέρους του Ιράν θα μπορούσε να δικαιολογήσει ένα τέτοιο χτύπημα του αμερικάνικου στρατού;

Τι πρέπει να γίνει για να μεταστρέψει την διεθνή κοινή γνώμη ώστε να θέλει μέχρι και την πυρηνική καταστροφή αυτού του λαού, αλλά και παράλληλα να οδηγήσει σε αδιέξοδο την πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ, ώστε να μην μπορεί να επιλέξει τίποτε άλλο πλην της πολεμικής σύγκρουσης;

Εδώ λοιπόν δουλεύουν πυρετωδώς οι μυστικές υπηρεσίες ΗΠΑ-Ισραήλ, ώστε να ετοιμάσουν την προβοκάτσια που θα πρέπει να είναι τέτοιου μεγέθους σε αριθμό αθώων θυμάτων και καταστροφής, που θα ξεπερνάει και αυτήν την προβοκάτσια του χτυπήματος των δίδυμων πύργων που έδωσε το έναυσμα για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας (δηλαδή όσων δεν υποτάσσονται στις ορέξεις των ΗΠΑ και των Νατοϊκών συμμάχων της). Γεωπολιτικά βεβαίως ο πλέον ωφελημένος ήταν το Ισραήλ που κουβάλησε όλη την Αμερικανονατοϊκή συμμαχία στην μέση ανατολή εναντίον των αντιπάλων του.

Μόνο που η εποχή του μονοπολικού κόσμου έχει ήδη παρέλθει και μια τέτοια κίνηση εμπεριέχει το ρίσκο της γενικής ανάφλεξης και ενός παγκόσμιου ολοκαυτώματος.

Πόσο παρανοϊκός μπορεί να είναι ο Τράμπ και τα σιωνιστικά γεράκια που φαίνεται να πήραν το πάνω χέρι στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ;

Με όλη μου την καρδιά ελπίζω να πέφτω έξω και να μην υποκύψει σε αυτήν την ολέθρια στρατηγική.

Δεν μου ταιριάζει ο ρόλος της Κασσάνδρας αλλά πολύ φοβάμαι ότι για το επόμενο διάστημα, η ανθρωπότητα θα βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού.

Αν δεν αντιδράσουν οι λαοί με την δημιουργία ενός παγκόσμιου αντιπολεμικού κινήματος, αργά ή γρήγορα ένας ευρείας εμπλοκής πόλεμος θα οδηγήσει στην χρήση της έσχατης λύσης των πυρηνικών όπλων. 

Και τότε δεν θα αναζητούμε τον νικητή ή τον ηττημένο, αλλά τον «ζώντα μετά των νεκρών».

Ο "Πανόπτης" του ιμπεριαλισμού.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Εδώ και πολλές δεκαετίες, η διακαής επιθυμία του Ισραήλ, είναι ο πόλεμος κατά του Ιράν. Είναι η μόνη χώρα που δεν ελέγχουν οι μυστικές του υπηρεσίες.
Αν δείτε την εξέλιξη των αραβικών χωρών που το 1967 ήταν κάθετα εχθρικές απέναντι του, (Αίγυπτος, Λιβύη, Ιορδανία, Λίβανος, Ιράκ, Συρία κλπ) θα καταλάβετε τι εννοώ.

Βέβαια το Ιράν δεν θεωρείται αραβική χώρα, αλλά λόγω της επιρροής του στο ισλάμ έχει ισχυρά ερείσματα σε όλο τον σιιτικό αραβικό πληθυσμό της Μέσης Ανατολής.

Το Ισραήλ στάθηκε στα πόδια του χάρις στην αταλάντευτη και δυναμική υποστήριξη της Δύσης (κυρίως των ΗΠΑ και της Μ.Βρετανίας) και του οικονομικά ισχυρού, παγκόσμιου εβραϊκού λόμπι.

Είναι ένα θεοκρατικό - σιωνιστικό καθεστώς (ο περιούσιος λαός του Γιαχβέ, που θα κυριαρχήσει στην γη) και κάθε μη Εβραίος θεωρείται κατώτερος άνθρωπος ότι δηλαδή θεωρούσε και ο Ναζισμός τους μη άριους.

Εξόντωσε και εκδίωξε από την πατρίδα τους, τους γηγενείς πληθυσμούς των Παλαιστινίων με σφαγές και με εγκλωβισμό πάνω από 2εκ. προσφύγων, στο πρωτοφανές για την ιστορία περιτοιχισμένο "στρατόπεδο συγκέντρωσης" της Γάζας!
Δεκάδες καταδικαστικά ψηφίσματα στον ΟΗΕ προσέκρουσαν στο Αμερικανικό βέτο!
Παρά και ενάντια λοιπόν στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που έχει διαπράξει, με την πίεση του διεθνούς εβραϊκού λόμπι και των Αμερικανικών κυβερνήσεων, νομιμοποιήθηκε ως κράτος στον ΟΗΕ.

Στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στην Μ. Ανατολή (και όχι μόνο) της Αμερικανονατοϊκής Δύσης, το Ισραήλ αποτελεί τον υπ' αριθμόν 1 σύμμαχο.

Απέκτησε κρυφά πυρηνικές κεφαλές, παραβαίνοντας την διεθνή συμφωνία περί μη εξάπλωσης πυρηνικών όπλων.
Οι μυστικές του υπηρεσίες "Μοσάντ" έχουν εισχωρήσει σχεδόν σε όλα τα κράτη της ανατολικής Μεσογείου και της μέσης ανατολής, ενώ υπάρχει άμεση συνεργασία με τις Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Έχοντας εκμηδενίσει την δύναμη αποτροπής με έμμεσο ή άμεσο τρόπο,σε κάθε πιθανό αντίπαλο, του είχαν μείνει δύο κράτη ακόμη που έπρεπε να καταστρέψει.
Το ένα ήταν η Συρία της οποίας εδάφη (Υψώματα Γκολάν) κατέχει από το 67.(Τι ακριβώς συνέβει στην Συρία το βλέπουμε ακόμη).
Το άλλο το οποίο είναι και ο πιο ισχυρός και επικίνδυνος αντίπαλος είναι το Ιράν!

Τα σχέδια για εμπλοκή των ΗΠΑ και των Δυτικών συμμάχων της σε πόλεμο με το Ιράν είχαν δρομολογηθεί από τα επιτελεία των Ομπάμα - Χίλαρυ.
Όμως ο Τράμπ, ο οποίος τότε δήλωνε πως οι δημοκρατικοί θέλουν πόλεμο με το Ιράν για να παραμείνουν στην εξουσία, με την εκλογή του, τους πήγε πίσω.
Έλαβαν βέβαια ανταλλάγματα προς κατευνασμό, την αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας τους.

Οι περίεργες αλλαγές πλεύσης της "πάγιας" εξωτερικής πολιτικής, σε ότι αφορά το άνοιγμα νέων πολεμικών μετώπων του Τραμπ, δεν είναι της παρούσης να αναλυθούν.

Από τότε οι προσπάθειες της ισραηλινής κυβέρνησης και των ανθρώπων της στο πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, δεν έχουν παύσει να πιέζουν προς την κατεύθυνση αυτή.
Το αν και πόση επιρροή έχει το Ισραήλ σε αυτό (αναφέρομαι και στα δύο κόμματα), δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια να το καταλάβετε, αρκεί να δείτε την υποδοχή με ζητωκραυγές, χειραψίες υποτέλειας, αγκαλιές και πέντε λεπτά διαρκούς χειροκροτήματος, του Νετανιάχου από το κογκρέσο των ΗΠΑ. (Δείτε το απόσπασμα εδώ) *

Αλλά αυτές οι προσπάθειες συνοδεύονται κι από περίεργες, "αγνώστου" προελεύσεως προβοκάτσιες που χρεώθηκαν στο Ιράν, εμπλέκοντας μάλιστα κι άλλες χώρες,, αλλά απέτυχαν μέχρι πρότινος να πείσουν τον Τραμπ ώστε να εξαπολύσει επίθεση κατά του Ιράν.
Να θυμηθούμε την κατηγορία για επίθεση δολιοφθοράς σε δύο δεξαμενόπλοια, νορβηγικών και ιαπωνικών συμφερόντων, όταν την ίδια μέρα ο Ιάπωνας πρωθυπουργός επισκεπτόταν το Ιράν;
Τις δεκάδες προκλήσεις με τελευταία την πτώση ενός στρατιωτικού Ντρόουν το οποίο είχε παραβιάσει τον Ιρανικό εναέριο χώρο από πυρά των Ιρανικών ενόπλων δυνάμεων;
Τότε συνέβει το παράδοξο να δοθεί εντολή για ανταποδοτικό πολεμικό πλήγμα από τους Αμερικανούς και λίγο πριν την υλοποίηση του, ο Τραμπ έδωσε εντολή να ακυρωθεί το χτύπημα!

Αλλά και μέσα στο Ιράν έγιναν αποτυχημένες προσπάθειες για αποσταθεροποίηση του καθεστώτος, προσπαθώντας να εκμεταλλευθούν την όποια δυσαρέσκεια του λαού από την στέρηση σε αγαθά λόγω του εμπάργκο που έχουν επιβάλλει οι ΗΠΑ.

Σήμερα έχουμε την δολοφονία με αεροπορική επιδρομή, του ηγέτη των "φρουρών της επανάστασης" Κασέμ Σουλεϊμανί, ενός ανθρώπου θρύλου στους Ιρανούς και όχι μόνο.

Η έμμεση η άμεση ανάμιξη του Ισραήλ σε αυτήν την επίθεση είχε ήδη προαναγγελθεί στο παρελθόν θεωρώντας τον Σουλειμανι συνδεδεμένο με την χαμάς και την χεσμπολαχ.

Ενώ ο Νετανιάχου έσπευσε να δηλώσει ότι είναι... στο πλευρό του προέδρου Τράμπ!
"Το Ισραήλ βρίσκεται στο πλευρό των ΗΠΑ στον αγώνα τους για ειρήνη, ασφάλεια και αυτοάμυνα",
"Όπως το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί, το ίδιο κάνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες".

Επίσης ο Νετανιάχου δήλωσε ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τράμπ "πιστώνεται με τη λήψη ταχείας, ισχυρής και αποφασιστικής δράσης". (Για να το λέει κάτι θα ξέρει).

Το δε ισραηλινό στρατιωτικό ραδιόφωνο ανέφερε ότι ο στρατός ήταν (ήδη) σε πλήρη συναγερμό και ο υπουργός Άμυνας Ναφτάλι Μπένετ συναντήθηκε με τον αρχηγό στρατού και τον αρχηγό πληροφοριών για να «αξιολογήσει την κατάσταση».
Απ' ότι φαίνεται το Ισραήλ είναι έτοιμο για τον "πολυπόθητο" πόλεμο κατά του Ιράν!

Σε παλαιότερο άρθρο μου** είχα αναφερθεί στις μεθοδεύσεις του "βαθέως" κράτους των ΗΠΑ απέναντι σε κάποιους προέδρους που δεν ευθυγραμμίζονταν με τις επιθυμίες του, και τελείωνα το άρθρο μου λέγοντας:
"Άραγε μετά από αυτήν την παραπομπή θα δούμε και τον Τραμπ να ανοίγει πολεμικά μέτωπα και να μιλάει για new order world;
Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν."

Νομίζω ότι οι επόμενες ημέρες ήρθαν και αυτή τη φορά βρισκόμαστε πολύ κοντά να ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως.
Ας ελπίσουμε ότι θα μείνει μόνο ο λάθος φόβος και τίποτα άλλο!

Tο κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Τα δύο γεωτρύπανα της οικογένειας Αγγελόπουλου (της γνωστής Γιάννας που θα μας φτιάξει την γιορτή για τα 200 χρόνια από την έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων), πωλήθηκαν σε τιμή κάτω του κόστους στην Τουρκία.
Η αγοραπωλησία έγινε μέσα από τριγωνικές και πολυγωνικές μεθοδεύσεις με πολλές οφσορ και άλλου χαρακτήρα εταιρείες μπλεγμένες σε αυτήν.
Αν νομίζετε ότι η οικογένεια είναι τόσο λάρτζ που για την ψυχή της φουκαριάρας της μάνας της τα πούλησε στους Τούρκους, μάλλον είστε από αυτούς που πιστεύουν στον έντιμο καπιταλισμό και τον πατριώτη κεφαλαιοκράτη. 
Επένδυση έκαναν οι άνθρωποι.
Επένδυση στην ήττα της Ελλάδας!
Σαν τις επενδύσεις που κάνουν ως μεγάλοι ευεργέτες και στο οικουμενικό πατριαρχείο!

Κι ο Ερντογάν τα τσίμπησε και τους έδωσε σπουδαία ονόματα για να συμβολίσουν την επέλαση του παλιού Οθωμανισμού με νέο πρόσωπο.
Το Deep Sea Metro I το μετονόμασε σε «Φατίχ» (πορθητή) κατά τον Mωάμεθ Β, κατακτητή της Κωνσταντινούπολης και το Deep Sea Metro ΙΙ σε «Γιαβούζ», κατά τον Γιαβούζ Σελίμ, τον πρώτο Οθωμανό σουλτάνο που αυτοονομάστηκε χαλίφης, διάδοχος του Μωάμεθ και προστάτης όλων των σουνιτών Μουσουλμάνων.

Αυτή λοιπόν η οικογένεια, αυτοί οι επίγονοι των κοτζαμπάσιδων, αυτοί οι προσκυνημένοι!
Αυτοί που ο Κολοκοτρώνης τότε, τους έσφαζε στο γόνατο για να μην προδώσουν τον αγώνα για την εθνική παλιγγενεσία,
Αναλαμβάνουν μέσω της Γιάννας, να διοργανώσουν την πανεθνική εκδήλωση για τα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821.

Καταλαβαίνετε γιατί ο Κολοκοτρώνης φώναζε φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους;
Καταλαβαίνετε γιατί ο Άρης έλεγε πως, το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα;
Τότε καταλαβαίνετε γιατί ο αγώνας για την εθνική απελευθέρωση δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα!

Η φωλίτσα του Μάνου.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Σε μια πλατεία κάπως απόμερη και αρκετά παραμελημένη από τον δήμο, ανάμεσα στις φουντωμένες αγγελικές και τα λιγούστρα ήταν η φωλίτσα του Μάνου.
Ένα ξεβαμμένο παγκάκι που είχε χαραγμένη μια καρδούλα από κάποιον ερωτικά απογοητευμένο "γλύπτη", γιατί κάτω από αυτήν ήταν χαραγμένη η φράση,"Σούλα είσαι μεγάλη καριόλα".

Σαρανταοχτώ χρόνων ο Μάνος ήταν αυτό που λέμε χωρίς ντροπή, "νεοάστεγος".
Όταν έκλεισε η βιοτεχνία κουφωμάτων που δούλευε, έκανε έναν υπεράνθρωπο αγώνα για να αντεπεξέλθει στο στεγαστικό, αλλά και στην ενδοοικογενειακή αναταραχή που επικράτησε.
Ο Μάνος ήταν πάντα ο πάτερ φαμίλιας.
Ο κουβαλητής.
Ο Άντρας του σπιτιού.
Η επιθυμία του ήταν διαταγή!

Στην αρχή ήταν αισιόδοξος.
Ειδικευμένος στα αλουμίνια, πιστός στη δουλειά και το αφεντικό του, χωρίς απεργίες και πολιτικά, κοιτούσε να έχει πάντα ευχαριστημένο το αφεντικό.
Και το αφεντικό τον εκτιμούσε.
Όταν στις αρχές του 2011 πέσαν οι δουλειές ο Μάνος πρώτος πήγε στο γραφείο του κυρ Νίκου να ζητήσει μείωση του μισθού του.
Ήταν βλέπεις έξυπνος ο Μάνος. Μόλις ακούστηκε κάτι για μείωση του προσωπικού από το Μαράκι που δούλευε στο λογιστήριο, έτρεξε να δηλώσει την στήριξη του στο αφεντικό ζητώντας μείωση μισθού.
Έτσι τα δυόμιση χιλιάρικα γίνανε μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια χίλια εκατό.
Όμως η δόση συνέχιζε στα οκτακόσια πενήντα έξι ευρώ το μήνα και άρχισαν τα στριμώγματα και οι καυγάδες στο σπίτι.
Μετά ήρθε η ντροπή!
Ο κυρ Νίκος τον είχε βάλει να υπογράψει οικειοθελή παραίτηση και να δουλεύει προσωρινά, (όπως του έλεγε) στα μαύρα, ενώ θα έπαιρνε και το πεντακοσάρικο από τον ΟΑΕΔ αλλιώς δεν μπορούσε να τον κρατήσει.
Ο Μάνος το δέχτηκε δεν είχε και πολλές επιλογές. (Έτσι πίστευε τουλάχιστον).

Όταν μετά από λίγους μήνες έκλεισε η επιχείρηση ο κυρ Νίκος του έχωσε με ένα θεατρικό τρόπο, τάχα μου να μην τους δούνε οι άλλοι, τρία κατοστάρικα στην τσέπη της φόρμας για αποζημίωση, αν και όπως είπε, δεν την δικαιούνταν.
Τον χτύπησε στην πλάτη και του είπε με βαθυστόχαστο ύφος.
"Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Ήσουν το δεξί μου χέρι"!
Οι μήνες περνούσαν και τα χρέη μεγάλωναν. Μετά από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια για δουλειά, ο Μάνος γύριζε κακόκεφος στο σπίτι.
Ώσπου ήρθε η μέρα του πλειστηριασμού!
Εκείνη η μέρα, ήταν και η τελευταία φορά που τσακώθηκε με την Δήμητρα την γυναίκα του.
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που την χαστούκισε. Βλέπεις, αυτή αντέδρασε και τον ανάγκασε να την κοπανίσει στο ντουβάρι δίπλα από το ψυγείο.

Όταν πήγε, πιο πολύ από αρρωστημένη περιέργεια, στον πλειστηριασμό του σπιτιού του, η γυναίκα του είχε ήδη πάρει τα παιδιά και πήγε στο χωριό με τους γονείς της. Δεν του άφησε ούτε σημείωμα, ούτε και την ξαναείδε...

Εκεί στο ειρηνοδικείο, κάτι περίεργοι τύποι, σαν αυτούς τους σαματατζίδες που παλιότερα περνούσαν από την δουλειά και τους έδιωχναν κακήν κακώς, φώναζαν κατά των πλειστηριασμών.
"Τι μαλάκες" σκέφτηκε ο Μάνος.
"Αφού τα χρωστάω και δεν έχω να τα πληρώσω, τι θέλουν να γίνει; Κουμμούνια! Μια ζωή μπαταχτσίδες"
Έφτυσε χάμω και έκανε μεταβολή πετώντας το φυλλάδιο που του δώσανε, χωρίς να το κοιτάξει.

Όταν τον έδιωξαν από το σπίτι, είχε ήδη προσπαθήσει χωρίς επιτυχία να πιάσει δουλειά και να βρει "προσωρινή" στέγη. Παρακάλεσε "φίλους", που παλιά απόφευγε να τους πει καλημέρα, θυμήθηκε κάτι μακρινές ξαδέρφες του που με το ζόρι τον αναγνώρισαν, αλλά τελικά, ούτε δουλειά ούτε στέγη κατάφερε να βρει.

Στην αρχή βολόδερνε, σε κάτι καφετέριες και κάτι ξενυχτάδικα.
Αλλά δεν είχε πλέον ούτε "μία" στην τσέπη του.
Τελικά γνώρισε μια μπεκρού γριά άστεγη, που στην αρχή του έδειξε όλα τα κόλπα της επιβίωσης, σλίπινκ μπαγκ, συσσίτια της εκκλησίας, κοινόχρηστες τουαλέτες, συλλογή "χρήσιμων σκευών" από τα σκουπίδια, τροφή από τα απορρίμματα των σούπερ μάρκετ, ζήτα για ποτό, κλπ.
Όλα πλέον έγιναν μια καθημερινή ρουτίνα. Μέχρι που πέθανε η "κωλόγρια" και κληρονόμησε το παγκάκι της και τον αλκοολισμό της.

Όταν αργότερα τον είχε πλησιάσει ένα τηλεοπτικό συνεργείο και τον ρώτησε πως περνάει εκείνος απάντησε με περηφάνια
"Δόξα τω θεώ! Δεν έχω παράπονο. Έχω την φωλίτσα μου (το παγκάκι), έχω το φαγητό μου (το συσσίτιο), ρούχα μου δίνουν από την εκκλησία... Ε, τι παράπονο να 'χω"!
...
* Η ιστορία είναι εντελώς φανταστική... Μάλλον.

Ο «τρελός» και «διεστραμμένος» Τράμπ

του Γιάννη Αθανασιάδη

Έχετε καταλάβει γιατί παραπέμπεται ο Τραμπ;

Ας δούμε λίγο την ουσία του γεγονότος επιγραμματικά.

Ο γιος του πολιτικού του αντιπάλου, Χάντερ Μπάιντεν, εργαζόταν για μια ουκρανική εταιρεία φυσικού αερίου από το 2014, όταν ο πατέρας του Τζο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα.

Ο Τραμπ έχοντας πληροφορίες για τις βρωμοδουλιές τους, πιέζει μέσω των ενισχύσεων που στέλνουν οι ΗΠΑ, τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Ουκρανίας να αποκαλύψει τις σχέσεις των Μπάιντεν με τις παρεμβάσεις στα πράγματα της χώρας προς όφελος τους.

Αυτή η τηλεφωνική συνομιλία αποκαλύπτεται (από κάποιους);

Και προστίθεται σαν κατηγορία, στα γνωστά κατασκευάσματα, περί Ρωσικής παρέμβασης υπέρ του Τραμπ στις εκλογές, και για την προτροπή του στον γ. εισαγγελέα να διερευνήσει τις ατασθαλίες της Χίλαρι Κλίντον και του ευρύτερου περιβάλλοντος του λόμπι που εκπροσωπούσε.

Όμως να δούμε τι υπάρχει πίσω από αυτή την παραπομπή.

Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι η οποία ανέλαβε την πρωτοβουλία και εκίνησε την διαδικασία μομφής (εκ μέρους των συμφερόντων που εκπροσωπεί), δήλωσε ότι:

"ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι «δειλός» και «σκληρός», διότι δεν αντιμετωπίζει το θέμα της ένοπλης βίας, δεν προστατεύει τους μετανάστες Dreamers και δεν αντιμετωπίζει την κλιματική αλλαγή, όμως αυτά τα θέματα επαφίονται στους ψηφοφόρους για να αποφασίσουν στις εκλογές του επόμενου χρόνου"!

Δηλαδή το πρόβλημα της κυρίας Πελοζι η οποία εκπροσωπεί την συμμορία των γερακιών (που τέμνει το πολιτικό σύστημα και στους δημοκρατικούς και στους ρεμπουπλικάνους) και αιματοκύλησε όλα αυτά τα χρόνια την Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ,την Λιβύη, την Ουκρανία, και την Συρία κ.α., πονά για τους μετανάστες, την οπλοκατοχή των πολιτών και την κλιματική αλλαγή!

Κοιτάξτε, ο Τραμπ είναι ένας στυγνός και άθλιος καπιταλιστής, όπως και όλοι αυτοί που τώρα αντιμάχονται. Αλλά μέσα σε αυτή την γιάφκα των καπιταλιστών, έχει αρχίσει εδώ και χρόνια μια διαμάχη μεταξύ του χρηματιστικού κεφαλαίου και των κεφαλαιοκρατών της πραγματικής οικονομίας, (τα οποία βεβαίως συχνά διαπλέκονται).

Στην περίπτωση του Τραμπ είναι προφανές ότι θίγονται τα συμφέροντα των πρώτων από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την προεδρία.



Όλοι θυμόμαστε τους αμειβόμενους εξεγερμένους κατά του Τραμπ τις πρώτες μέρες της εκλογής τού.

Όμως ο "τρελός" και "διεστραμμένος" Τραμπ, όπως εύκολα πέρασαν τα ΜΜΕ στον υπόλοιπο κόσμο, που κατάφερε μέχρι στιγμής να είναι ο μοναδικός πρόεδρος των ΗΠΑ που δεν ξεκίνησε πόλεμο στον πλανήτη, φάνηκε σκληρότερο "καρύδι" από τον Μπιλ Κλίντον ο οποίος με ένα σκάνδαλο ζήτησε συγγνώμη και άρχισε να βομβαρδίζει στην Γιουγκοσλαβία και τον Περσικό κόλπο.

Άραγε μετά από αυτήν την παραπομπή θα δούμε και τον Τραμπ να ανοίγει πολεμικά μέτωπα και να μιλάει για new order world;

Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν.

Συνεκμετάλλευση του Αιγαίου...

του Γιάννη Αθανασιάδη

Συνεκμετάλλευση του Αιγαίου!

Μια έννοια που είχε μπει στην πολιτική τη δεκαετία του '90, από τον θανόντα πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, την οποία όπως φαίνεται ήρθαν οι απόγονοι του να την υλοποιήσουν.

Και τι σημαίνει αυτό με το σημερινό καθεστώς της Ελλάδας;

Με απλά λόγια, ο ελληνικός λαός έχει μια περιουσία που με κάθε έννοια (ιστορική, νομική, ηθική, ζωτική κ.λπ.) του ανήκει και οι εξουσιαστές του συμφωνούν, κάτω από πιέσεις, με τους εξουσιαστές ενός άλλου κράτους, να τη μοιράσουν, δηλαδή να τη συνεκμεταλλευτούν.

Σαν άλλη εναλλακτική (μπαμπούλας), προβάλλεται ο πόλεμος!

Μόνο που και οι δύο εξουσιαστικές τάξεις έχουν το ίδιο αφεντικό!

Δηλαδή, είτε με πόλεμο, είτε με σύμφωνο συνεκμετάλλευσης, ο τελικός ωφελούμενος δεν θα είναι ο ελληνικός λαός (ούτε και ο τουρκικός λαός).

Όμως η Εθνική Επικράτεια ανήκει στον λαό και μόνο σε αυτόν.

Μόνο αυτός πρέπει να αποφασίσει τον τρόπο που θα αξιοποιήσει τους πόρους της.

Δεν είναι κληρονομιά κανενός πρωθυπουργού!

Είναι παρακαταθήκη για τα παιδιά μας.

Συνεπώς, κανείς εφήμερος πρωθυπουργός δεν έχει το δικαίωμα να εκχωρήσει περιουσία του έθνους που ανήκει στο λαό, κάτι που συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια με τους ξένους και ντόπιους γύπες και κοράκια, που προδότες πολιτικοί τούς έβαλαν για τα καλά μέσα στην πατρίδα μας και τη λεηλατούν.

Για να ισχύει κάτι τέτοιο, όμως, πρέπει πρώτα να την καθαρίσουμε από τα παράσιτα που δεκαετίες τώρα την απομυζούν.

Και δεν είναι προβλήματα που δεν μπορεί να διαχειριστεί μια εθνικά κυρίαρχη και ανεξάρτητη Ελλάδα, ούτε οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες ούτε το σλαβομακεδονικό, ούτε καν ο "μπαμπούλας" της Τουρκίας!

Το πρωτεύον πρόβλημα, που από αυτό εκπορεύονται όλα τα άλλα, είναι η δωσιλογική πολιτική και οικονομική εξουσία.

Μόνο τότε, ως κυρίαρχο Έθνος μπορούμε να διαχειριστούμε και να κυβερνήσουμε την πατρίδα μας επ' ωφελεία του λαού.

Το μόνο χρέος μας αυτήν την ώρα είναι, πριν μας οδηγήσουν σε εθνική καταστροφή, με όλες μας τις δυνάμεις να ενώσουμε τον λαό και να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων της ιστορίας τους πουλημένους γελωτοποιούς που μας κυβερνάνε και να στείλουμε στα σπίτια τους τους ξένους επικυρίαρχους.

Ένα λαϊκό κίνημα εθνικής ανεξαρτησίας, πέρα και πάνω από ιδεολογικού χαρακτήρα διαφορές, που θα ενώσει τον δημοκρατικό λαό, ανατρέποντας το καθεστώς εξάρτησης και επιτροπείας.

Όσο μένουμε άπραγοι από φόβο μη μας συμβεί κάτι "κακό" τόσο περισσότερο θα μας συμβαίνει το χειρότερο!

Μέχρι την ώρα που η ζημιά θα είναι μη αναστρέψιμη…

Νατοϊκή συμμαχία και το διπλό παιχνίδι της Τουρκίας.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η Τουρκία συμφώνησε τελικά (αρχικά είχε εκφράσει πρόθεση για βέτο) με τις υπόλοιπες χώρες του Νατο για "αμυντικά" στρατιωτικά μέτρα κατά της Ρωσίας στις χώρες της Βαλτικής και της Πολωνίας, λόγω της "προσάρτησης" της Κριμαίας* στην Ρωσία.

Η Τουρκία πιστή στην πάγια πολιτική των "παζαριών", είχε ζητήσει από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να εγκρίνουν την επίθεση της κατά των Κούρδων στην Συρία και να χαρακτηρίσουν τους Κούρδους του YPG τρομοκράτες για να δώσουν το ok. Κάτι που επισήμως δεν έγινε.

Τώρα τι άλλαξε και τελικά οι Τούρκοι συμφώνησαν, ας προβληματίσει όσους θεωρούν ότι η Τουρκία έχει ταχθεί με τον άξονα της Ρωσίας.
Ο Ερντογάν είτε μας αρέσει είτε όχι, έχει αξιοποιήσει με άριστο τρόπο, μέχρι στιγμής, τους διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων προς όφελος του.

*Η Κριμαία ήταν επαρχία της Ρωσίας μέχρι το 1954 που ο τότε γ.γ. της ΕΣΣΔ Νικήτα Χρουστσόφ, αποφάσισε να την εντάξει διοικητικά, στην Σοσιαλιστική δημοκρατία της Ουκρανίας που την περίοδο εκείνη ανήκε στην σοβιετική ένωση.
Με την κατάρρευση του "ανατολικού Μπλόκ", η Ουκρανία αποσχίστηκε από την τότε Ένωση και "πήρε μαζί της " καί την Κριμαία ως αυτόνομη επαρχία της Ουκρανίας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της ήταν Ρώσοι οι οποίοι από το 1991 ήδη ζητούσαν να επανενωθούν με την Ρωσία. Τότε όμως στην Ρωσία ήταν πρόεδρος ο Γέλτσιν ο οποίος εκτός από την βότκα είχε κι άλλα στο μυαλό του κι έτσι η κατάσταση κυλούσε χωρίς να δίνεται λύση.
Όταν έγιναν τα γεγονότα στο Μεϊντάν και οι ΝΑΖΙ πήραν την εξουσία στην Ουκρανία, έγινε έκκληση από τις τοπικές αρχές και τον λαό της Κριμαίας στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν (ο οποίος είχε ήδη προλάβει να μαζέψει το ξεχαρβαλωμένο κράτος που είχε αφήσει ο Γιέλτσιν) για επανένωση.
Έτσι με την προστασία της Ρωσίας έγινε δημοψήφισμα και το 85% του Κριμαϊκού λαού ψήφισε υπέρ της ένωσης με την Ρωσία.
Αυτό οι Αμερικανοί και οι Νατοϊκοί εταίροι (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα), οι οποίοι με πρωτεργάτη τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ κο Πάιατ αιματοκύλισαν τον Ουκρανικό λαό και έφεραν πραξικοπιματικά τους ΝΑΖΙ στην εξουσία, το χαρακτηρίζουν ως "βίαιη προσάρτηση"!
Και το χρησιμοποιούν ως αιτία για να αυξήσουν, τα ήδη αυξημένα μέτρα, των Νατοϊκών δυνάμεων με την περίφημη πυραυλική ομπρέλα (που φτάνει μέχρι την ενδοχώρα της Ρωσικής ομοσπονδίας) και την αύξηση των βάσεων στις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία.
Δηλαδή δημιουργούν ένα θηριώδες πολεμικό μέτωπο πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων, από την μαύρη θάλασσα μέχρι την Βαλτική και μέσω της Νορβηγίας, μέχρι την Αρκτική!

Στην σκακιέρα αυτή του τρόμου, δεν είναι βέβαιο αν θα υπάρξει εκτροπή αποκαλυπτικού χαραχτήρα ή αν η πολυπολικότητα αυτή θα οδηγήσει σε κάποιο σημείο ισορροπίας δυνάμεων στον πλανήτη.

Σε κάθε περίπτωση όμως αν λάβουμε υπόψιν μας το ασταθές περιβάλλον που διαρκώς πυροδοτείται από τους Δυτικούς γύρω από την Ρωσία, (Περσικός, Μ.Ανατολή, Ουκρανία, Αζερμπαϊτζάν) και τον ρόλο της Τουρκίας σε όλο αυτό το περιβάλλον, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι όσοι φαντάζονται ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα ευνοήσουν καθ΄ οιονδήποτε τρόπο την Ελλάδα λόγω του "κακού" Ερντογάν, έχουν επικίνδυνη φαντασία.

Μόνο μια ανεξάρτητη χώρα μπορεί να αξιοποιήσει τις συγκυρίες προς το συμφέρον του λαού της και δυστυχώς η χώρα μας ειναι βαθιά εξαρτημένη.

Παιδεραστία! Είναι πολλές οι ψήφοι!

του Γιάννη Αθανασιάδη

Παιδεραστία!
Η πολιτισμική "υπεροχή" της αναπτυγμένης καπιταλιστικής Δύσης.

Δεκάδες εκατομμύρια δυτικοευρωπαίοι και Αμερικανοί, ταξιδεύουν στις φτωχές χώρες της Ανατολικής Ασίας, της λατινικής Αμερικής αλλά και της πρώην Ανατολικής Ευρώπης για να εκτονώσουν τις παιδόφιλες διαστροφές τους.
Δεκάχρονα αλλά και μικρότερης ηλικίας αγοράκια και κοριτσάκια βιάζονται και κακοποιούνται για λίγα δολάρια, για να ικανοποιήσουν την απάνθρωπη και σαδιστική σεξουαλική διαστροφή, των πολιτισμένων Ευρωπαίων και Αμερικανών.
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν οργανωθεί ακόμα και σε πολιτικές κινήσεις (Βέλγιο κ.α.).
Φυσικά δεν εξαιρούνται και οι Έλληνες από αυτό, οι οποίοι το θεωρούν και σπουδαίο κατόρθωμα στις παρέες τους.
Όταν μια τέτοια αντίληψη παίρνει τέτοιες διαστάσεις, οι κοινωνίες δεν είναι άμοιρες ευθυνών.

Μην απορείτε που βγαίνουν στην φόρα ειδήσεις για παιδεραστίες και παιδικούς βιασμούς στην χώρα μας.
Παπάδες, δήμαρχοι, πολιτικοί, μανάδες που εκδίδουν τα μωρά τους, πατεράδες που βιάζουν κατά συρροή τα παιδιά τους.

Δεν είναι πλέον μια εξαίρεση.

Ο Νίκος Γεωργιάδης λοιπόν έχει πολλούς αλληλέγγυους σε αυτήν την σάπια και εκφυλισμένη κοινωνία μας.
Είναι πολιτικό το θέμα!
Είναι πολλές οι ψήφοι!
Είναι η άρρωστη και παρηκμασμένη καπιταλιστική κοινωνία μας.

«Η πιο μεγάλη γιάφκα των τρομοκρατών είναι η πρεσβεία των Αμερικανών»...

Του Γιάννη Αθανασιάδη

Από την χθεσινή ταξιδιωτική οδηγία ασφαλείας της πρεσβείας των ΗΠΑ.

«Τοποθεσία: Ελλάδα – Σε ολόκληρη τη χώρα

Συμβάν: Κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, τα μέτρα ασφαλείας στην Ελλάδα, παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, εξαιτίας των συνεχιζόμενων απειλών που παρουσιάζουν διεθνικές τρομοκρατικές οργανώσεις και μεμονωμένα άτομα τα οποία εμπνέονται από βίαιη εξτρεμιστική ιδεολογία, σε όλη την Ευρώπη.

Οι βίαιοι εξτρεμιστές, συνεχίζουν να εστιάζουν σε τοποθεσίες όπως χριστουγεννιάτικες αγορές, εμπορικά κέντρα, αεροδρόμια, νυκτερινά καταστήματα διασκέδασης, τοποθεσίες (θρησκευτικής) λατρείας, κόμβους μεταφορών και άλλους μαλακούς στόχους στους οποίους συχνάζουν τουρίστες.»

Πρεσβεία των ΗΠΑ

Όλοι λίγο η πολύ γνωρίζουμε την αξιοποίηση της τρομοκρατίας, ως μέσο αποσταθεροποίησης κρατών ή αστυνομικού ελέγχου λαών.

Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, παίρνοντας την σκυτάλη από την Μ. Βρετανία, έχουν αναγάγει την τρομοκρατία, σε επιστήμη διεθνώς.

Μια προβοκάτσια την κατάλληλη ώρα στο κατάλληλο μέρος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για στρατιωτικό πραξικόπημα, να χειραγωγήσει κράτη σε πόλεμο, λαούς σε εμφύλιο, περιοχές σε απόσχιση, οικονομίες σε κατάρρευση, ιδεολογίες σε απονομιμοποίηση.

Ακόμα και στην ίδια τους την χώρα δεν θα δίσταζαν να προκαλέσουν πολύνεκρες τρομοκρατικές ενέργειες για να επιβάλουν τις πολιτικές τους.

Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι έτοιμες μισθοφορικές συμμορίες και τα συστημικά ΜΜΕ.

Την περίοδο των τελευταίων δεκαετιών έχει αξιοποιηθεί στο μέγιστο, η περίφημη ισλαμιστική τρομοκρατία.

Από την 11η Σεπτεμβρίου με τους δίδυμους Πύργους, η Δύση έχει ξεκινήσει ένα "ιερό" πόλεμο κατά οιουδήποτε βαφτίζει τρομοκράτη.

Ενώ στο όνομα του αντιτρομοκρατικού πολέμου, δημιουργεί ψεύτικες τρομοκρατικές ενέργειες (false flag), με αληθινά αθώα θύματα, για να αιματοκυλήσει λαούς και να διαλύσει κράτη.

Παράλληλα έχουν ξεκινήσει διωγμό στους λαούς τους, νομιμοποιόντας ένα ιδιότυπο πογκρόμ, εναντίον όσων αντιδρούν και διαδίδουν την αλήθεια. (Βλπ. Ασανζ ).

Στα καθ'ημάς, η Ελλάδα ουδέποτε κινδύνευσε από την "ισλαμιστική τρομοκρατία", σε αντίθεση με τις χώρες τη Δυτικής Ευρώπης. (Βλπ. Γαλλία, Ισπανία, Μ. Βρετανία, κλπ).

Η σχέση που είχε παραδοσιακά η χώρα μας με τους λαούς της Μέσης Ανατολής, ήταν μακράν οι καλύτερες από όλη την Ευρώπη.

Αυτό όμως άλλαξε με την εναρμόνιση της χώρας μας, με τις ευρωπαϊκές πολιτικές μπαίνοντας στην ΕΕ και τον Αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό που ακολουθεί (η ΕΕ).

Παρ' όλα αυτά η παραδοσιακά καλή σχέση, ακόμα και ως ανάμνηση, έχει αποτρέψει σε ένα κράτος μπάχαλο όπως το Ελληνικό την όποια τρομοκρατική ενέργεια, από ισλαμιστικές οργανώσεις.

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αν είναι στις προθέσεις τους δεν θα το πράξουν.

Ποιοί;

Μα οι ίδιοι που χρηματοδότησαν και εκπαίδευσαν την Αλ Κάιντα και τους Ισις.

Οι ίδιοι που αιματοκύλησαν με τις άγνωστες για τους πολλούς "κουκουβάγιες" το Μειντάν στην Ουκρανία.

Με ενορχηστρωτή τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία, ο οποίος σήμερα είναι στην Ελλάδα.... Όταν λοιπόν η πρεσβεία των ΗΠΑ βγάζει μια τέτοια ανακοίνωση, να κοιτάτε προς τα εκεί.

Γιατί όπως φωνάξαμε και στην πορεία του Πολυτεχνείου,

"Η πιο μεγάλη γιάφκα των τρομοκρατών είναι η πρεσβεία των Αμερικανών".

Ελπίζω αυτή η δημοσίευση να υπάρχει και αύριο, όπως και εγώ, βεβαίως...