Τα μνημόνια σε κάνουν αντικοινωνικό ή σε φέρνουν πιο κοντά σε πραγματικές φιλίες.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Στη χώρα που η έξοδος, η διασκέδαση και η κοινωνικότητα έχει ταυτιστεί με την συντροφιά γύρω από ένα τραπέζι. Όταν αυτό δεν μπορεί να το αντέξει το πορτοφόλι,τότε τα καλέσματα των φίλων για τσιπουράκι στο "μελτεμάκι του Σαράντου", αντιμετωπίζονται με τις γνωστές υπεκφυγές: " Ξέρεις έχω κάτι υποχρεώσεις και δεν θα μπορέσω να έρθω" η
"Με έχουν καλέσει κάτι φίλοι που είχα χρόνια να τους δω" ή
" Ήρθαν κάτι ξαδέρφια απο την Γη του Πυρός και πρέπει να πάω να τους δω ρε γαμώτο... δεν πειράζει κάποια άλλη φορά"
Πολλές φορές οι φίλοι με προθυμία σε κερνάνε κάνα ποτό αλλά πόσες φορές το αντέχει το φιλότιμο σου;
Τότε αρχίζεις και αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή η κατάσταση με την χρόνια ανεργία και τις διαφορές σε οικονομικό επίπεδο με τους εργαζόμενους φίλους, που άλλος στο δημόσιο, άλλος σε κάποια επιχείρηση, κουτσά στραβά τους παίρνει για μια ταβερνούλα και ένα καθημερινό καφεδάκι έξω, οδηγεί σε κάποιες αποφάσεις στο πως θα διαχειριστείς τις σχέσεις και τις φιλίες σου πλέον.
Εκεί λοιπόν ή θα κλειστείς στον εαυτό σου ή θα επιλέξεις μια άλλη διέξοδο στον τρόπο διασκέδασης με την παρέα σου.
Μαζώξεις σε σπίτια ή αυλές ή και παραλίες (τώρα που είναι καλοκαιράκι). Ρεφενέ με το τσίπουρο και τα λίγα ή πολλά που έχετε φτιάξει στο σπίτι και... καλή καρδιά.
Εκεί αρχίζεις και καταλαβαίνεις ποιοι πραγματικά γουστάρουν την παρέα σου και ποιοι απλά ακολουθούν το "παραδοσιακό" πασοκικό life style.
Στο κάτω κάτω της γραφής εκεί θα έχεις φίλους που δεν κρύβονται πίσω από την ψευδαίσθηση ότι δεν είμαστε σε καθεστώς οικονομικής κατοχής.
Ποτέ δεν ένοιωσα συμπλεγματικά που είμαι άνεργος, γιατί δεν είναι αυτό το στάτους που με αυτοπραγματώνει ως άνθρωπο.
Ποτέ το πρότυπό μου δεν ήταν η μικροαστική εφησυχαστική ρουτίνα, "δουλειά - σπιτι - τηλεόραση ''4Κ 50'' - σκυλάδικο (ή μέγαρο για τους ψαγμένοι) το ΣΚ και καμιά μπουρδελότσαρκα με την αλητοπαρέα (για να φεύγουν τα χοντρά). Αυτή η δηθενιά ότι είμαι ευτυχισμένος και επιτυχημένος.
Γουστάρω τους παράξενους και τους φευγάτους τους χύμα και τους ψαγμένους. Να μπορώ να φτιαχτώ με την απεραντοσύνη των πνευματικών περιπλανήσεων και των πολιτικών σχεδιασμών για μια καλύτερη πατρίδα.
Πράγματα βαρετά για την πλειοψηφία των ποδοσφαιρόφιλων φίλων και των συζύγων με τα ενδιαφέροντα νέα απο το τελευταίο ριάλιτι.
Ναι ... αλλά τι θα κάνεις θα αποκλείσεις όλους τους φυσιολογικούς ανθρώπους και θα μείνεις να μιλάς με τον καθρέπτη σου;
Εδω είναι που ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι όταν σπάσει η προστατευτική γυάλα του lifestyle τότε ανοίγουν οι καρδιές και τότε βγαίνουν υπέροχοι άνθρωποι που είχαν αυτοπεριοριστεί στις επιφανειακές σχέσεις! Τότε βλέπεις ότι ο κάθε ένας μας, μέσα από το μοίρασμα του "λιόψωμου" (που πάει με το τσίπουρο) στα δύο, γίνεται αδερφός γίνεται ο κοινωνικός κρίκος που θα κρατήσεις και θα σε κρατήσει.
Εκεί μπροστά στην θεία μετάληψη με το "λιόψωμο" και το χύμα τσίπουρο, δίνεις τον άρρητο λόγο τιμής στον σύντροφό σου, χωρίς φτιασιδώματα και φαντασμαγορικό περιβάλλον.
Ναι είμαι από αυτούς που η οικονομική κατοχή της πατρίδας μου, δεν με λύγισε αλλά με έφερε κοντά σε πραγματικούς φίλους.
Σας προσκαλώ να ζήσουμε το μοίρασμα της ψυχής μας και να σχεδιάσουμε το όραμα που τόσο πολύ λείπει από αυτό το λαό.