Του Γιάννη Αθανασιάδη
Όπως μεταδίδουν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, κατά την επίσκεψη του προέδρου της νεοναζιστικής κυβέρνησης της Ουκρανίας στην Τουρκία:
- Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στη συνάντηση που είχε με τον νεοναζί Ουκρανό ομόλογό του, Πέτρο Ποροσένκο, διαμήνυσε ότι η Άγκυρα ουδέποτε αναγνώρισε την «παράνομη προσάρτηση» της Κριμαίας και διαβεβαίωσε ότι δεν σκοπεύει να το κάνει.
- «Εμπιστευόμαστε την Τουρκία και θα χαρούμε αν συμμετάσχει» στην ειρηνευτική αποστολή στο πλαίσιο της εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, είπε μετά τις συνομιλίες που είχε με τον Ερντογάν στην Άγκυρα.
- Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ευχαρίστησε τον νεοναζί Πρόεδρο της Ουκρανίας για την παραχώρηση στη Μητέρα Εκκλησία του περικαλλούς Ι.Ν. του Αγίου Ανδρέου στο Κίεβο, «για να είναι εκεί η μόνιμος παρουσία της Μητρός σας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως εις την Πρωτεύουσαν της Ουκρανίας», και εξέφρασε την ευχή «να με αξιώσει ο Κύριος να επισκεφθώ εις το εγγύς μέλλον, όπως ελπίζω, για μία ακόμη φορά, την ωραία και φιλόξενον χώραν σας (την Ουκρανία)».
- Ζήτησε δε, από τον Πρόεδρο Ποροσένκο να μεταφέρει σε ολόκληρο τον ουκρανικό λαό την ευλογία της Μητρός του Εκκλησίας και την αγάπη του Πατριάρχου…
Την ίδια ώρα
- Οι τουρκικές και οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις άρχισαν κοινές περιπολίες στη Μανμπίτζ, πόλη της βόρειας Συρίας που ελέγχεται από την πολιτοφυλακή των Κούρδων της Συρίας που θεωρείται "τρομοκρατική" από την Άγκυρα, αλλά είναι…. «σύμμαχος» των Ηνωμένων Πολιτειών!
Σε μια εξίσωση για να φτάσουμε στην λύση της χρησιμοποιούμε ενδιάμεσες πράξεις εντός παρενθέσεων που αν τις απομονώσουμε θα δημιουργήσουμε εντελώς λάθος εικόνα και ενδεχομένως δεν θα κατανοήσουμε ποτέ το αποτέλεσμά της.
Ας δούμε λοιπόν πίσω από αυτές τις επι μέρους φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους κινήσεις. Πίσω από τα μικρά η λίγο πιο μεγάλα οφέλη, ποιος είναι ο κύριος ωφελούμενος και ποιος ο πραγματικά πληττόμενος.
Η απόσχιση της εκκλησίας της Ουκρανίας από την εξ υπαρχής μητέρα εκκλησία της Ρωσίας, με την χορήγηση του αυτοκέφαλου από τον οικουμενικό πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίο.
Η σύσφιξη των σχέσεων Τουρκίας Ουκρανίας και η ρητή δήλωση του Ερντογάν ότι δεν αναγνωρίζει την προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία.
Και η κοινή στρατιωτική επέμβαση με τους Αμερικάνους στη Μανμπίτζ, αποτελούν μια εμφανή για όσους βλέπουν την πραγματικότητα χωρίς παραμορφωτικούς φακούς, αλλαγή στρατοπέδου της Τουρκίας. Παρά τις προφητείες πολλών αναλυτών ότι η Τουρκία θα εγκαταλείψει το ΝΑΤΟ και ότι μπαίνει στην σφαίρα επιρροής της Ρωσίας.
Αυτή η εξέλιξη αφήνει αμήχανους όσους ποντάρουν στην ανάδειξη της Ελλάδας ελλείψει της Τουρκίας σε στρατηγικό συνεταιράκι των Αμερικανών και τους κάνουν όλα τα «χατίρια», θεωρώντας ότι θα μας προστατέψουν από τις αρπακτικές διαθέσεις της Τουρκίας.
Ο τελικός ωφελούμενος από τις ενέργειες αυτές της Τουρκίας και του πατριαρχείου, είναι οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ, ασχέτως με τις όποιες φαινομενικά ανεξάρτητες ενέργειες του πατριαρχείου και της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.
Ο πληττόμενος από αυτές, είναι η Ρωσία γύρω από την οποία στενεύει ο κλοιός του ΝΑΤΟ και κλιμακώνονται οι προσπάθειες απομόνωσης της.
Στο σκληρό «πόκερ» της πολιπολικότητας, η ρελάνς που έκανε η Ρωσία απέναντι στον μέχρι πριν λίγο καιρό κυρίαρχο του παιχνιδιού, με την συμμαχία της Αστάνα και την ανατροπή των αμερικάνικων σχεδίων στο μέτωπο της Συρίας, δέχεται τώρα την κόντρα ρελάνς με μπαλαντέρ το χαρτί της Τουρκίας.
Μένει να δούμε πότε θα ανοίξουν όλα τα χαρτιά ή αν ακολουθώντας τις μεθόδους του φαρ ουέστ στο τέλος τραβήξουν τα όπλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου