Η Γερμανική Ε.Ε. και τρείς υποθέσεις για το BREXIT

του Γιάννη Αθανασιάδη

Υπάρχει πληθώρα αρθρογραφίας με θέμα την απόφαση του λαού της Βρετανίας για έξοδο της από την Ε.Ε.

Υπάρχουν  όμως πίσω από τα πανηγύρια και τους θρήνους, απώτεροι σχεδιασμοί ; Ποιοι θα μπορούσαν να είναι αυτοί; Τι κρύβεται πίσω από την αποχώρηση της Μ. Βρετανίας από την Ε.Ε.

Κατά μια πρώτη προσέγγιση, το αποτέλεσμα προκύπτει η επιδιώχθηκε για τρείς πιθανές αιτίες.

Υπόθεση 1^η

Χωρίς απώτερους σχεδιασμούς έγινε μια πολιτική μάχη μέσω δημοψηφίσματος και παρά την θέση του πρωθυπουργού και τις επικοινωνιακές επιθέσεις από μερίδα ΜΜΕ και των ευρωλάγνων πολιτικών, παρά την τυχαία ??? εκτέλεση βουλευτίνας από ακροδεξιό εκτελεστή, ο περήφανος λαός της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας που στην επικράτεια της «ο ήλιος δεν έδυε ποτέ», αποφάσισε ότι δεν θέλει να γίνει παραδουλεύτρα του 4^ου Γερμανικού Ράιχ.

Υπόθεση 2^η

Είτε μέσα είτε έξω από την Ε.Ε. ένα κράτος που πρόκειται να ενταχθεί στην TTIP* δεν διαφέρει παρά μόνο στο ότι θα πρέπει να διαπραγματευτεί ξεχωριστά την ένταξη του στην «Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων». Άρα επί της ουσίας μόνο αν αρνηθούν την ένταξη τους στην TTIP, θα έχει κάποια αξία η αποχώρηση τους από την Ε.Ε. Κάτι μάλλον απίθανο μια και το city παίζει καθοριστικό ρόλο σε αυτήν την συμφωνία. Πολύ δε περισσότερο αν προχωρήσουν και στην υπογραφή της TISA!
Επομένως το δεύτερο σενάριο δεν αποκλείει την συνύπαρξη του με το πρώτο, μια και δεν αλλάζει επί της ουσίας τους σχεδιασμούς του υπερεθνικού κεφαλαίου, της οικονομικής ολιγαρχίας και της αστικής τάξης με εθνοκεντρικά χαρακτηριστικά. Εδώ κολλάει και η δήλωση της σταφιδιασμένης γριάς βασίλισσας : «πείτε μου τρία καλά που έχει προσφέρει η ΕΕ στην Μ. Βρετανία».(Αν έχει γίνει πράγματι).

Υπόθεση 3^η

Συνοπτική ανάλυση.

Όταν οι Ford, Μπους,Rockefeller, Τισεν κλπ χρηματοδοτούσαν το ναζιστικό κόμμα του Χίτλερ θα μπορούσε κάποιος να πει ότι απλά έκαναν μπίζνες ως γνήσιοι κεφαλαιοκράτες.

 Όμως τότε ο Χίτλερ φάνταζε ακόμα, ως ένας χαρισματικός ηγέτης που πήρε μια Ηττημένη και εξαθλιωμένη Γερμανία από τον Α΄Π.Π. και την μετέτρεψε σε μια ακμάζουσα  στρατιωτική και βιομηχανική δύναμη. 
Αυτό που πραγματικά ανέμεναν τα υπερεθνικά οικονομικά κέντρα, ήταν την ώρα που η Γερμανία θα συγκρούονταν με τον μεγάλο ιδεολογικό τους αντίπαλο εκείνης της περιόδου, την Σοβιετική Ένωση! Η συνταγή όμως χάλασε από την μεγαλομανία και την ψυχοπάθεια του Χίτλερ.

Την εξέλιξη της ιστορίας βέβαια την γνωρίζουμε. Οι Ρώσοι με το σύμφωνο Ρίμπεντροπ - Μολότοφ κέρδισαν χρόνο. 
Η ηπειρωτική Ευρώπη πέρασε με στρατιωτικό περίπατο στα χέρια των Ναζί, και η Αγγλία απομονωμένη αναγκάστηκε να παράσχει γη και ύδωρ από την παγκόσμια αποικιακή κυριαρχία της, στους Αμερικάνους, ώστε να τους εμπλέξει στον πόλεμο κατά της Γερμανίας.

Όμως και του Χίτλερ τα σχέδια (σχέδιο Μπαρμπαρόσα) στράβωσαν, διότι ένας περίεργος λαός καθυστέρησε την επέλαση του «Άξονα» κατά εννιά περίπου μήνες! (28/10/1940 – 01/06/1941)  

Παρ’ όλα αυτά τα σχέδια των κεφαλαιοκρατών κατέρρευσαν και έτσι αναγκάστηκαν να συμμαχήσουν με (τον αρχικό εχθρό και στόχο τους) την ΕΣΣΔ και να την ενισχύσουν (Τεχεράνη Νοε. 1943) ώστε να αποτελειώσουν τον Χίτλερ και από κοινού να μοιράσουν τον κόσμο (Γιάλτα Φεβ. 1945).

Για σκεφτείτε το! Οι κεφαλαιοκράτες απέτυχαν τριπλά!
Είναι σαν να στέλνεις το σκύλο σου (ΝΑΖΙ) να σου φέρει το «θήραμα σου», και εκείνος αρχίζει να τρώει και εσένα και την λεία!
Και στο τέλος αναγκάζεσαι να συμμαχήσεις με το «θήραμα σου» για να σκοτώσεις τον σκύλο σου!!
Και όχι μόνον αυτό, αλλά να μοιραστείς και τον κυνηγότοπο με το «θήραμα σου»!!!
Τέτοια χουνέρια δεν ξεχνιούνται ποτέ.

*

Όταν το γραφειοκρατικό μόρφωμα της ΕΣΣΔ κατέρρευσε από την διαφθορά και την «αδυναμία του» να παίξει με όρους καπιταλισμού, όλα φάνταζαν στρωμένα με ροδοπέταλα για το ιερατείο της οικονομικής ελίτ!

Εξαγορά των πολιτικών και τρομοκρατία των λαών, για να πάρουν πίσω τα δημόσια αγαθά που κέρδισαν (οι λαοί), από την σοσιαλδημοκρατία της ψυχροπολεμικής περιόδου. 
Στην συνέχεια, τις ηγεσίες των κομμάτων αναλαμβάνουν εκπαιδευμένοι υπαλληλίσκοι, απόφοιτοι των «δικών τους» Χάρβαρντ, LSE κλπ και κάποιοι μετεκπαιδευμένοι στους ναούς του καπιταλισμού goldman sachs, παγκόσμια τράπεζα, ΔΝΤ κλπ. Παράλληλα τα ΜΜΕ παγκοσμίως περνάνε στα χέρια διαπλεκόμενων ολιγαρχών με ότι αυτό συνεπάγεται ως προς την διαμόρφωση της κοινής γνώμης.

Αρχίζει το ξεπούλημα υπό μορφή σκράπ εθνικών κρατών, «μετά του  περιεχομένου» (λαοί). Το όνειρο της  παγκοσμιοποίησης του καπιταλισμού δείχνει να ολοκληρώνεται απρόσκοπτα.

Απροσδόκητα όμως, ο διάδοχος του γελοιωδέστερου προέδρου της Ρωσίας Μπορις Γιέλτσιν, ένας πρώην γκαγκεπίτης  ονόματι Πουτιν, ανατρέπει τα δεδομένα την ώρα που συντελούταν η πιο «αμέριμνη» σφαγή και ισοπέδωση λαών και εθνικών κρατών στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της παντοκρατορίας των «Αγορών».

Η Ρωσία ξαναμπαίνει στο προσκήνιο με όλους αυτούς τους συνειρμούς του παρελθόντος.
Και τώρα δεν είναι απλά ιδεολογικός αντίπαλος, τώρα είναι φορέας και γνώστης των απεργασμένων μεθόδων του καπιταλισμού.

Πάλι  η Γερμανία σπρώχτηκε από την υπερεθνική ελίτ σε μια προοδευτική γιγάντωση μόνο που τώρα στην θέση του τρελού φύρερ βρίσκονται πολιτικοί που κατά τα επιφαινόμενα ελέγχονται από τους Αμερικανούς, ενώ παράλληλα το ΝΑΤΟ διασφαλίζει τυχόν εκτροπές από το σχέδιο.
Παρ’ όλα αυτά το σκάνδαλο με τις παρακολουθήσεις της Μέρκελ και άλλων πολιτικών παραγόντων της Γερμανίας από την NSA, δείχνει το μέγεθος της "εμπιστοσύνης" των Αμερικανών προς την Γερμανική ηγεσία.

Αυτή τη στιγμή η Γερμανική ΕΕ δείχνει να κρατά εχθρική στάση απέναντι στην Ρωσία, στηρίζοντας την Ναζιστική κυβέρνηση της Ουκρανίας, έχοντας ακμάζοντα ναζιστικά και φιλογερμανικά κόμματα ( το αίμα νερό δεν γίνεται) στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, παρέτεινε το εμπάργκο αγροτικών προϊόντων και γενικότερα προωθεί την δαιμονοποίηση του Πουτιν.
Όμως πίσω από την βιτρίνα ήδη  έχουν υπογραφεί Γερμανορωσικές συμφωνίες ζωτικού χαρακτήρα, όπως ο Nord Stream που περνά κάτω από την Βαλτική και πηγαίνει κατ ευθείαν στην Γερμανία και η συνεργασία για την εκμετάλλευση σπάνιων γαιών ενώ εν εξελίξει βρίσκεται και η υλοποίηση του Nord Stream2, που παρακάμπτει την Ουκρανία. Υπ’ αυτές τις συνθήκες η Γερμανία θα αποτελεί  διαμετακομιστικό κέντρο για την παροχή ενέργειας στις ευρωπαϊκές χώρες.

Ευνόητο είναι δε, ότι αυτή την ώρα η συνεργασία με την Ρωσία εξυπηρετεί τα ζωτικά συμφέροντα της Γερμανίας.

Από όλα αυτά απέχει η Μ. Βρετανία και βέβαια αυτή η αποχή δεν έχει να κάνει με αποφάσεις του «σοφού» Βρετανικού λαού, αλλά με την διαχείριση μιας μελλοντικής διαφαινόμενης ρήξης της ισχυροποιημένης Γερμανικής ΕΕ, με τους Αμερικάνους πάτρωνες τους.

Όπως θα διαπιστώσετε και τα τρία υποθετικά σενάρια για τους λόγους που επέτρεψαν ένα BREXIT, έχουν ένα κοινό παρανομαστή: την Ρωσία!
Διότι κάθε πιθανό σενάριο δεν θα είχε λόγο ύπαρξης αν ζούσαμε σε ένα μονοπολικό παγκόσμιο σύστημα.

Όλα δείχνουν ότι το πείραμα Ευρωπαϊκή Ένωση απέτυχε και βρισκόμαστε στις παραμονές ενός καθαρά  ενδοκαπιταλιστικού πολέμου, ο οποίος αυτή την φορά δεν θα αφήσει τίποτα στην τύχη.
Θα είναι ολοκληρωτικός.

*Ως γνωστό η TTIP  - CETA – TPP, αποτελούν τα εργαλεία οικονομικού- εμπορικού ελέγχου και στραγγαλισμού, κυρίως της Ρωσίας και δευτερευόντως των υπολοίπων BRICS.

Η κοινωνία τακτοποιεί τα "ματωμένα σεμεδάκια της" στο κομοδίνο.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Σε προηγούμενη ανάρτηση μου περί του φαινομένου της κανονικότητας της κοινωνίας, εν μέσω της τραγωδίας που ζει η χώρα μας και στην διατύπωση "πόσο αυτή με τρομάζει", έλαβα πολλά και ενδιαφέροντα σχόλια από φίλους που με ειλικρίνεια προσπαθούσαν να εξηγήσουν το φαινόμενο.
Θα ήθελα λοιπόν, να αποτυπώσω την δική μου εκδοχή και να αιτιολογήσω γιατί με τρομάζει.

«Όταν πριν πολλά χρόνια, σκοτώθηκε ο Νικήτας* με την μηχανή, εγώ κι ο Γιώργος, θεωρήσαμε υποχρέωσή μας σαν φιλαράκια και συνταξιδιώτες με τις εντούρο μας να περάσουμε από το σπίτι του για να συλλυπηθούμε τους γονείς του.
Η κυρα Μαίρη, η μητέρα του Νικήτα, ήταν ένας πολύ ήπιος και πρόσχαρος άνθρωπος και πάντα μας συμβούλευε με τέτοιο τρόπο ώστε να μην φαίνεται ότι απευθυνόταν στον Νικήτα.
Ο πατέρας του απέφευγε τα πολλά πολλά μαζί μας (έτσι τουλάχιστον πιστεύαμε εμείς).
Εκείνο το τραγικό απόγευμα βρισκόταν στη δουλειά του και πήγε κατ' ευθείαν στο νοσοκομείο.
Φτάνοντας στο σπίτι  του Νικήτα βρήκαμε την κυρα Μαίρη να σκουπίζει την μικρή αυλή μπροστά από την σκάλα που οδηγούσε στην πόρτα του σπιτιού, σαν να μην ειχε συνείδηση της τραγωδίας.
Μας έκανε εντύπωση που δεν ήταν κανείς άλλος στο σπίτι.

• Ανεβείτε είναι ανοιχτά, μας είπε, και έρχομαι να σας φτιάξω καφεδάκι.

Σιωπηλά ανεβήκαμε και μπήκαμε στο χωλάκι περιμένοντας όρθιοι.
Ήρθε σκουπίζοντας τα χέρια της με μια πετσέτα και μπήκε κατ ευθείαν στην κουζίνα για να βάλει το μπρίκι του καφέ.

• Συγγνώμη που καθυστέρησα αλλά η αυλή είχε τα χάλια της, θα πιείτε καφεδάκι; μας είπε σχεδόν πρόσχαρα.
• Κυρα Μαίρη εμάς μας συγχωρείς αλλά δεν θα κάτσουμε, είπα εντελώς αμήχανα, ενώ ο Γιώργος έδειχνε αγχωμένος.
• Ήρθαμε για... να συλλυπηθούμε. Για...τον Νικήτα.....
• Α! τον Νικήτα.... δίπλωνε μια πετσέτα εκείνη την ώρα .... σας τά λεγα βρε παιδάκι μου να προσέχετε με αυτούς τους διάολους που καβαλάτε....πήρε ένα μπολάκι με σοκολατάκια μαργαρίτες και μας πρόσφερε.
• Τι κάνει η μητέρα σου Γιωργάκη πως πάνε οι δουλειές;
• Μια χαρά είναι απάντησα εγώ. (Ο Γιώργος ήταν πανικόβλητος).

Αυτό που δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε ήταν αυτή η κανονικότητα στην συμπεριφορά της κυρα Μαίρης, και αυτό ήταν που μας γέμιζε με ένα ανεξήγητο φόβο.
Χαιρετήσαμε την κυρα Μαίρη που εκείνη την ώρα τακτοποιούσε τα σεμεδάκια της στα έπιπλα.

• Γιώργο να πεις στη μάνα σου ότι θα έρθω το Σάββατο για χτένισμα...

Δεν είχαμε απομακρυνθεί πολύ όταν ακούσαμε ένα εξώκοσμο ουρλιαχτό.... μια κραυγή που δεν έμοιαζε ανθρώπινη ένα ... "Γιατιιιιιιιιιιι" μέχρι τον ουρανό.
Η κυρα Μαίρη, απ ότι μας είπαν, έπαθε κρίση αμόκ, έσπασε ότι βρήκε μπροστά της, ενώ οι γείτονες με δυσκολία την συγκράτησαν μέχρι να έρθει ασθενοφόρο.
Τα φερε έτσι η ζωή και δεν έμαθα αν συνήλθε ποτέ η κυρα Μαίρη.»*

Μια κοινωνία βλέπει τους κοντινούς της ανθρώπους να πεθαίνουν, τα παιδιά της να χάνονται στα σκλαβοπάζαρα της Ευρωπαϊκής εξαθλίωσης, το μέλλον της να υποθηκεύεται άνευ όρων και αμετάκλητα, τα όνειρα της να τα γκρεμίζει μια συμμορία από αλήτες πολιτικούς.
Μια κοινωνία, σαν την κυρα Μαίρη, βιώνει την τραγωδία της και απλά τακτοποιεί τα "ματωμένα σεμεδάκια της" στο κομοδίνο.
Να γιατί με τρομάζει αυτή η κανονικότητα. 
Γιατί παρά τις προειδοποιήσεις, παρά τις προσπάθειες που κάνουμε κάποιοι από εμάς να βοηθήσουμε στην συνειδητοποίηση του λαού για όσα τραγικά συμβαίνουν, αυτός συνεχίζει να δείχνει ανεπηρέαστος, μέσα σε μια κανονικότητα που όσοι δεν κατανοούν, φαντάζει ως απάθεια και αποχαύνωση.
Εμ δεν είναι έτσι αδέλφια .
Όταν ξεσπάσει το κοινωνικό Αμόκ θα έχει χαοτικά χαρακτηριστικά με τραγικά για τον λαό αποτελέσματα. 
Αν οι οργανωμένες δυνάμεις του λαού δεν φροντίσουν να προετοιμαστούν για τα επερχόμενα, τότε το σύστημα θα κάνει πάρτι πάνω από τα πτώματα του σπαρασσόμενου λαού.
Και δεν γνωρίζω αν θα ανακάμψουμε ποτέ μετά από αυτό.
Δεν υπάρχει χρόνος. 
Δεν μπορεί να βλέπουμε την σφαγή του λαού μας και να αμπελοφιλοσοφούμε.
Χθές! πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να οργανώσουμε την αντεπίθεση του λαού.
Όταν μιλώ για αντεπίθεση του λαού δεν την χρησιμοποιώ ως σχήμα λόγου. 
Στους δρόμους τρέχει αίμα αθώων. Καιρός είναι να τρέξει και το αίμα των ενόχων.

*Για ευνόητους λόγους τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχθεί.