Η φωλίτσα του Μάνου.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Σε μια πλατεία κάπως απόμερη και αρκετά παραμελημένη από τον δήμο, ανάμεσα στις φουντωμένες αγγελικές και τα λιγούστρα ήταν η φωλίτσα του Μάνου.
Ένα ξεβαμμένο παγκάκι που είχε χαραγμένη μια καρδούλα από κάποιον ερωτικά απογοητευμένο "γλύπτη", γιατί κάτω από αυτήν ήταν χαραγμένη η φράση,"Σούλα είσαι μεγάλη καριόλα".

Σαρανταοχτώ χρόνων ο Μάνος ήταν αυτό που λέμε χωρίς ντροπή, "νεοάστεγος".
Όταν έκλεισε η βιοτεχνία κουφωμάτων που δούλευε, έκανε έναν υπεράνθρωπο αγώνα για να αντεπεξέλθει στο στεγαστικό, αλλά και στην ενδοοικογενειακή αναταραχή που επικράτησε.
Ο Μάνος ήταν πάντα ο πάτερ φαμίλιας.
Ο κουβαλητής.
Ο Άντρας του σπιτιού.
Η επιθυμία του ήταν διαταγή!

Στην αρχή ήταν αισιόδοξος.
Ειδικευμένος στα αλουμίνια, πιστός στη δουλειά και το αφεντικό του, χωρίς απεργίες και πολιτικά, κοιτούσε να έχει πάντα ευχαριστημένο το αφεντικό.
Και το αφεντικό τον εκτιμούσε.
Όταν στις αρχές του 2011 πέσαν οι δουλειές ο Μάνος πρώτος πήγε στο γραφείο του κυρ Νίκου να ζητήσει μείωση του μισθού του.
Ήταν βλέπεις έξυπνος ο Μάνος. Μόλις ακούστηκε κάτι για μείωση του προσωπικού από το Μαράκι που δούλευε στο λογιστήριο, έτρεξε να δηλώσει την στήριξη του στο αφεντικό ζητώντας μείωση μισθού.
Έτσι τα δυόμιση χιλιάρικα γίνανε μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια χίλια εκατό.
Όμως η δόση συνέχιζε στα οκτακόσια πενήντα έξι ευρώ το μήνα και άρχισαν τα στριμώγματα και οι καυγάδες στο σπίτι.
Μετά ήρθε η ντροπή!
Ο κυρ Νίκος τον είχε βάλει να υπογράψει οικειοθελή παραίτηση και να δουλεύει προσωρινά, (όπως του έλεγε) στα μαύρα, ενώ θα έπαιρνε και το πεντακοσάρικο από τον ΟΑΕΔ αλλιώς δεν μπορούσε να τον κρατήσει.
Ο Μάνος το δέχτηκε δεν είχε και πολλές επιλογές. (Έτσι πίστευε τουλάχιστον).

Όταν μετά από λίγους μήνες έκλεισε η επιχείρηση ο κυρ Νίκος του έχωσε με ένα θεατρικό τρόπο, τάχα μου να μην τους δούνε οι άλλοι, τρία κατοστάρικα στην τσέπη της φόρμας για αποζημίωση, αν και όπως είπε, δεν την δικαιούνταν.
Τον χτύπησε στην πλάτη και του είπε με βαθυστόχαστο ύφος.
"Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Ήσουν το δεξί μου χέρι"!
Οι μήνες περνούσαν και τα χρέη μεγάλωναν. Μετά από κάθε αποτυχημένη προσπάθεια για δουλειά, ο Μάνος γύριζε κακόκεφος στο σπίτι.
Ώσπου ήρθε η μέρα του πλειστηριασμού!
Εκείνη η μέρα, ήταν και η τελευταία φορά που τσακώθηκε με την Δήμητρα την γυναίκα του.
Αυτή ήταν και η τελευταία φορά που την χαστούκισε. Βλέπεις, αυτή αντέδρασε και τον ανάγκασε να την κοπανίσει στο ντουβάρι δίπλα από το ψυγείο.

Όταν πήγε, πιο πολύ από αρρωστημένη περιέργεια, στον πλειστηριασμό του σπιτιού του, η γυναίκα του είχε ήδη πάρει τα παιδιά και πήγε στο χωριό με τους γονείς της. Δεν του άφησε ούτε σημείωμα, ούτε και την ξαναείδε...

Εκεί στο ειρηνοδικείο, κάτι περίεργοι τύποι, σαν αυτούς τους σαματατζίδες που παλιότερα περνούσαν από την δουλειά και τους έδιωχναν κακήν κακώς, φώναζαν κατά των πλειστηριασμών.
"Τι μαλάκες" σκέφτηκε ο Μάνος.
"Αφού τα χρωστάω και δεν έχω να τα πληρώσω, τι θέλουν να γίνει; Κουμμούνια! Μια ζωή μπαταχτσίδες"
Έφτυσε χάμω και έκανε μεταβολή πετώντας το φυλλάδιο που του δώσανε, χωρίς να το κοιτάξει.

Όταν τον έδιωξαν από το σπίτι, είχε ήδη προσπαθήσει χωρίς επιτυχία να πιάσει δουλειά και να βρει "προσωρινή" στέγη. Παρακάλεσε "φίλους", που παλιά απόφευγε να τους πει καλημέρα, θυμήθηκε κάτι μακρινές ξαδέρφες του που με το ζόρι τον αναγνώρισαν, αλλά τελικά, ούτε δουλειά ούτε στέγη κατάφερε να βρει.

Στην αρχή βολόδερνε, σε κάτι καφετέριες και κάτι ξενυχτάδικα.
Αλλά δεν είχε πλέον ούτε "μία" στην τσέπη του.
Τελικά γνώρισε μια μπεκρού γριά άστεγη, που στην αρχή του έδειξε όλα τα κόλπα της επιβίωσης, σλίπινκ μπαγκ, συσσίτια της εκκλησίας, κοινόχρηστες τουαλέτες, συλλογή "χρήσιμων σκευών" από τα σκουπίδια, τροφή από τα απορρίμματα των σούπερ μάρκετ, ζήτα για ποτό, κλπ.
Όλα πλέον έγιναν μια καθημερινή ρουτίνα. Μέχρι που πέθανε η "κωλόγρια" και κληρονόμησε το παγκάκι της και τον αλκοολισμό της.

Όταν αργότερα τον είχε πλησιάσει ένα τηλεοπτικό συνεργείο και τον ρώτησε πως περνάει εκείνος απάντησε με περηφάνια
"Δόξα τω θεώ! Δεν έχω παράπονο. Έχω την φωλίτσα μου (το παγκάκι), έχω το φαγητό μου (το συσσίτιο), ρούχα μου δίνουν από την εκκλησία... Ε, τι παράπονο να 'χω"!
...
* Η ιστορία είναι εντελώς φανταστική... Μάλλον.

Ο «τρελός» και «διεστραμμένος» Τράμπ

του Γιάννη Αθανασιάδη

Έχετε καταλάβει γιατί παραπέμπεται ο Τραμπ;

Ας δούμε λίγο την ουσία του γεγονότος επιγραμματικά.

Ο γιος του πολιτικού του αντιπάλου, Χάντερ Μπάιντεν, εργαζόταν για μια ουκρανική εταιρεία φυσικού αερίου από το 2014, όταν ο πατέρας του Τζο Μπάιντεν ήταν αντιπρόεδρος στην κυβέρνηση του Μπαράκ Ομπάμα.

Ο Τραμπ έχοντας πληροφορίες για τις βρωμοδουλιές τους, πιέζει μέσω των ενισχύσεων που στέλνουν οι ΗΠΑ, τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της Ουκρανίας να αποκαλύψει τις σχέσεις των Μπάιντεν με τις παρεμβάσεις στα πράγματα της χώρας προς όφελος τους.

Αυτή η τηλεφωνική συνομιλία αποκαλύπτεται (από κάποιους);

Και προστίθεται σαν κατηγορία, στα γνωστά κατασκευάσματα, περί Ρωσικής παρέμβασης υπέρ του Τραμπ στις εκλογές, και για την προτροπή του στον γ. εισαγγελέα να διερευνήσει τις ατασθαλίες της Χίλαρι Κλίντον και του ευρύτερου περιβάλλοντος του λόμπι που εκπροσωπούσε.

Όμως να δούμε τι υπάρχει πίσω από αυτή την παραπομπή.

Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι η οποία ανέλαβε την πρωτοβουλία και εκίνησε την διαδικασία μομφής (εκ μέρους των συμφερόντων που εκπροσωπεί), δήλωσε ότι:

"ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι «δειλός» και «σκληρός», διότι δεν αντιμετωπίζει το θέμα της ένοπλης βίας, δεν προστατεύει τους μετανάστες Dreamers και δεν αντιμετωπίζει την κλιματική αλλαγή, όμως αυτά τα θέματα επαφίονται στους ψηφοφόρους για να αποφασίσουν στις εκλογές του επόμενου χρόνου"!

Δηλαδή το πρόβλημα της κυρίας Πελοζι η οποία εκπροσωπεί την συμμορία των γερακιών (που τέμνει το πολιτικό σύστημα και στους δημοκρατικούς και στους ρεμπουπλικάνους) και αιματοκύλησε όλα αυτά τα χρόνια την Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ,την Λιβύη, την Ουκρανία, και την Συρία κ.α., πονά για τους μετανάστες, την οπλοκατοχή των πολιτών και την κλιματική αλλαγή!

Κοιτάξτε, ο Τραμπ είναι ένας στυγνός και άθλιος καπιταλιστής, όπως και όλοι αυτοί που τώρα αντιμάχονται. Αλλά μέσα σε αυτή την γιάφκα των καπιταλιστών, έχει αρχίσει εδώ και χρόνια μια διαμάχη μεταξύ του χρηματιστικού κεφαλαίου και των κεφαλαιοκρατών της πραγματικής οικονομίας, (τα οποία βεβαίως συχνά διαπλέκονται).

Στην περίπτωση του Τραμπ είναι προφανές ότι θίγονται τα συμφέροντα των πρώτων από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την προεδρία.



Όλοι θυμόμαστε τους αμειβόμενους εξεγερμένους κατά του Τραμπ τις πρώτες μέρες της εκλογής τού.

Όμως ο "τρελός" και "διεστραμμένος" Τραμπ, όπως εύκολα πέρασαν τα ΜΜΕ στον υπόλοιπο κόσμο, που κατάφερε μέχρι στιγμής να είναι ο μοναδικός πρόεδρος των ΗΠΑ που δεν ξεκίνησε πόλεμο στον πλανήτη, φάνηκε σκληρότερο "καρύδι" από τον Μπιλ Κλίντον ο οποίος με ένα σκάνδαλο ζήτησε συγγνώμη και άρχισε να βομβαρδίζει στην Γιουγκοσλαβία και τον Περσικό κόλπο.

Άραγε μετά από αυτήν την παραπομπή θα δούμε και τον Τραμπ να ανοίγει πολεμικά μέτωπα και να μιλάει για new order world;

Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν.

Συνεκμετάλλευση του Αιγαίου...

του Γιάννη Αθανασιάδη

Συνεκμετάλλευση του Αιγαίου!

Μια έννοια που είχε μπει στην πολιτική τη δεκαετία του '90, από τον θανόντα πρώην πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, την οποία όπως φαίνεται ήρθαν οι απόγονοι του να την υλοποιήσουν.

Και τι σημαίνει αυτό με το σημερινό καθεστώς της Ελλάδας;

Με απλά λόγια, ο ελληνικός λαός έχει μια περιουσία που με κάθε έννοια (ιστορική, νομική, ηθική, ζωτική κ.λπ.) του ανήκει και οι εξουσιαστές του συμφωνούν, κάτω από πιέσεις, με τους εξουσιαστές ενός άλλου κράτους, να τη μοιράσουν, δηλαδή να τη συνεκμεταλλευτούν.

Σαν άλλη εναλλακτική (μπαμπούλας), προβάλλεται ο πόλεμος!

Μόνο που και οι δύο εξουσιαστικές τάξεις έχουν το ίδιο αφεντικό!

Δηλαδή, είτε με πόλεμο, είτε με σύμφωνο συνεκμετάλλευσης, ο τελικός ωφελούμενος δεν θα είναι ο ελληνικός λαός (ούτε και ο τουρκικός λαός).

Όμως η Εθνική Επικράτεια ανήκει στον λαό και μόνο σε αυτόν.

Μόνο αυτός πρέπει να αποφασίσει τον τρόπο που θα αξιοποιήσει τους πόρους της.

Δεν είναι κληρονομιά κανενός πρωθυπουργού!

Είναι παρακαταθήκη για τα παιδιά μας.

Συνεπώς, κανείς εφήμερος πρωθυπουργός δεν έχει το δικαίωμα να εκχωρήσει περιουσία του έθνους που ανήκει στο λαό, κάτι που συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια με τους ξένους και ντόπιους γύπες και κοράκια, που προδότες πολιτικοί τούς έβαλαν για τα καλά μέσα στην πατρίδα μας και τη λεηλατούν.

Για να ισχύει κάτι τέτοιο, όμως, πρέπει πρώτα να την καθαρίσουμε από τα παράσιτα που δεκαετίες τώρα την απομυζούν.

Και δεν είναι προβλήματα που δεν μπορεί να διαχειριστεί μια εθνικά κυρίαρχη και ανεξάρτητη Ελλάδα, ούτε οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες ούτε το σλαβομακεδονικό, ούτε καν ο "μπαμπούλας" της Τουρκίας!

Το πρωτεύον πρόβλημα, που από αυτό εκπορεύονται όλα τα άλλα, είναι η δωσιλογική πολιτική και οικονομική εξουσία.

Μόνο τότε, ως κυρίαρχο Έθνος μπορούμε να διαχειριστούμε και να κυβερνήσουμε την πατρίδα μας επ' ωφελεία του λαού.

Το μόνο χρέος μας αυτήν την ώρα είναι, πριν μας οδηγήσουν σε εθνική καταστροφή, με όλες μας τις δυνάμεις να ενώσουμε τον λαό και να πετάξουμε στο καλάθι των αχρήστων της ιστορίας τους πουλημένους γελωτοποιούς που μας κυβερνάνε και να στείλουμε στα σπίτια τους τους ξένους επικυρίαρχους.

Ένα λαϊκό κίνημα εθνικής ανεξαρτησίας, πέρα και πάνω από ιδεολογικού χαρακτήρα διαφορές, που θα ενώσει τον δημοκρατικό λαό, ανατρέποντας το καθεστώς εξάρτησης και επιτροπείας.

Όσο μένουμε άπραγοι από φόβο μη μας συμβεί κάτι "κακό" τόσο περισσότερο θα μας συμβαίνει το χειρότερο!

Μέχρι την ώρα που η ζημιά θα είναι μη αναστρέψιμη…

Νατοϊκή συμμαχία και το διπλό παιχνίδι της Τουρκίας.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η Τουρκία συμφώνησε τελικά (αρχικά είχε εκφράσει πρόθεση για βέτο) με τις υπόλοιπες χώρες του Νατο για "αμυντικά" στρατιωτικά μέτρα κατά της Ρωσίας στις χώρες της Βαλτικής και της Πολωνίας, λόγω της "προσάρτησης" της Κριμαίας* στην Ρωσία.

Η Τουρκία πιστή στην πάγια πολιτική των "παζαριών", είχε ζητήσει από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ να εγκρίνουν την επίθεση της κατά των Κούρδων στην Συρία και να χαρακτηρίσουν τους Κούρδους του YPG τρομοκράτες για να δώσουν το ok. Κάτι που επισήμως δεν έγινε.

Τώρα τι άλλαξε και τελικά οι Τούρκοι συμφώνησαν, ας προβληματίσει όσους θεωρούν ότι η Τουρκία έχει ταχθεί με τον άξονα της Ρωσίας.
Ο Ερντογάν είτε μας αρέσει είτε όχι, έχει αξιοποιήσει με άριστο τρόπο, μέχρι στιγμής, τους διεθνείς συσχετισμούς δυνάμεων προς όφελος του.

*Η Κριμαία ήταν επαρχία της Ρωσίας μέχρι το 1954 που ο τότε γ.γ. της ΕΣΣΔ Νικήτα Χρουστσόφ, αποφάσισε να την εντάξει διοικητικά, στην Σοσιαλιστική δημοκρατία της Ουκρανίας που την περίοδο εκείνη ανήκε στην σοβιετική ένωση.
Με την κατάρρευση του "ανατολικού Μπλόκ", η Ουκρανία αποσχίστηκε από την τότε Ένωση και "πήρε μαζί της " καί την Κριμαία ως αυτόνομη επαρχία της Ουκρανίας.
Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της ήταν Ρώσοι οι οποίοι από το 1991 ήδη ζητούσαν να επανενωθούν με την Ρωσία. Τότε όμως στην Ρωσία ήταν πρόεδρος ο Γέλτσιν ο οποίος εκτός από την βότκα είχε κι άλλα στο μυαλό του κι έτσι η κατάσταση κυλούσε χωρίς να δίνεται λύση.
Όταν έγιναν τα γεγονότα στο Μεϊντάν και οι ΝΑΖΙ πήραν την εξουσία στην Ουκρανία, έγινε έκκληση από τις τοπικές αρχές και τον λαό της Κριμαίας στον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν (ο οποίος είχε ήδη προλάβει να μαζέψει το ξεχαρβαλωμένο κράτος που είχε αφήσει ο Γιέλτσιν) για επανένωση.
Έτσι με την προστασία της Ρωσίας έγινε δημοψήφισμα και το 85% του Κριμαϊκού λαού ψήφισε υπέρ της ένωσης με την Ρωσία.
Αυτό οι Αμερικανοί και οι Νατοϊκοί εταίροι (μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα), οι οποίοι με πρωτεργάτη τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ κο Πάιατ αιματοκύλισαν τον Ουκρανικό λαό και έφεραν πραξικοπιματικά τους ΝΑΖΙ στην εξουσία, το χαρακτηρίζουν ως "βίαιη προσάρτηση"!
Και το χρησιμοποιούν ως αιτία για να αυξήσουν, τα ήδη αυξημένα μέτρα, των Νατοϊκών δυνάμεων με την περίφημη πυραυλική ομπρέλα (που φτάνει μέχρι την ενδοχώρα της Ρωσικής ομοσπονδίας) και την αύξηση των βάσεων στις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία.
Δηλαδή δημιουργούν ένα θηριώδες πολεμικό μέτωπο πολλών χιλιάδων χιλιομέτρων, από την μαύρη θάλασσα μέχρι την Βαλτική και μέσω της Νορβηγίας, μέχρι την Αρκτική!

Στην σκακιέρα αυτή του τρόμου, δεν είναι βέβαιο αν θα υπάρξει εκτροπή αποκαλυπτικού χαραχτήρα ή αν η πολυπολικότητα αυτή θα οδηγήσει σε κάποιο σημείο ισορροπίας δυνάμεων στον πλανήτη.

Σε κάθε περίπτωση όμως αν λάβουμε υπόψιν μας το ασταθές περιβάλλον που διαρκώς πυροδοτείται από τους Δυτικούς γύρω από την Ρωσία, (Περσικός, Μ.Ανατολή, Ουκρανία, Αζερμπαϊτζάν) και τον ρόλο της Τουρκίας σε όλο αυτό το περιβάλλον, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι όλοι όσοι φαντάζονται ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα ευνοήσουν καθ΄ οιονδήποτε τρόπο την Ελλάδα λόγω του "κακού" Ερντογάν, έχουν επικίνδυνη φαντασία.

Μόνο μια ανεξάρτητη χώρα μπορεί να αξιοποιήσει τις συγκυρίες προς το συμφέρον του λαού της και δυστυχώς η χώρα μας ειναι βαθιά εξαρτημένη.

Παιδεραστία! Είναι πολλές οι ψήφοι!

του Γιάννη Αθανασιάδη

Παιδεραστία!
Η πολιτισμική "υπεροχή" της αναπτυγμένης καπιταλιστικής Δύσης.

Δεκάδες εκατομμύρια δυτικοευρωπαίοι και Αμερικανοί, ταξιδεύουν στις φτωχές χώρες της Ανατολικής Ασίας, της λατινικής Αμερικής αλλά και της πρώην Ανατολικής Ευρώπης για να εκτονώσουν τις παιδόφιλες διαστροφές τους.
Δεκάχρονα αλλά και μικρότερης ηλικίας αγοράκια και κοριτσάκια βιάζονται και κακοποιούνται για λίγα δολάρια, για να ικανοποιήσουν την απάνθρωπη και σαδιστική σεξουαλική διαστροφή, των πολιτισμένων Ευρωπαίων και Αμερικανών.
Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν οργανωθεί ακόμα και σε πολιτικές κινήσεις (Βέλγιο κ.α.).
Φυσικά δεν εξαιρούνται και οι Έλληνες από αυτό, οι οποίοι το θεωρούν και σπουδαίο κατόρθωμα στις παρέες τους.
Όταν μια τέτοια αντίληψη παίρνει τέτοιες διαστάσεις, οι κοινωνίες δεν είναι άμοιρες ευθυνών.

Μην απορείτε που βγαίνουν στην φόρα ειδήσεις για παιδεραστίες και παιδικούς βιασμούς στην χώρα μας.
Παπάδες, δήμαρχοι, πολιτικοί, μανάδες που εκδίδουν τα μωρά τους, πατεράδες που βιάζουν κατά συρροή τα παιδιά τους.

Δεν είναι πλέον μια εξαίρεση.

Ο Νίκος Γεωργιάδης λοιπόν έχει πολλούς αλληλέγγυους σε αυτήν την σάπια και εκφυλισμένη κοινωνία μας.
Είναι πολιτικό το θέμα!
Είναι πολλές οι ψήφοι!
Είναι η άρρωστη και παρηκμασμένη καπιταλιστική κοινωνία μας.

«Η πιο μεγάλη γιάφκα των τρομοκρατών είναι η πρεσβεία των Αμερικανών»...

Του Γιάννη Αθανασιάδη

Από την χθεσινή ταξιδιωτική οδηγία ασφαλείας της πρεσβείας των ΗΠΑ.

«Τοποθεσία: Ελλάδα – Σε ολόκληρη τη χώρα

Συμβάν: Κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου, τα μέτρα ασφαλείας στην Ελλάδα, παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, εξαιτίας των συνεχιζόμενων απειλών που παρουσιάζουν διεθνικές τρομοκρατικές οργανώσεις και μεμονωμένα άτομα τα οποία εμπνέονται από βίαιη εξτρεμιστική ιδεολογία, σε όλη την Ευρώπη.

Οι βίαιοι εξτρεμιστές, συνεχίζουν να εστιάζουν σε τοποθεσίες όπως χριστουγεννιάτικες αγορές, εμπορικά κέντρα, αεροδρόμια, νυκτερινά καταστήματα διασκέδασης, τοποθεσίες (θρησκευτικής) λατρείας, κόμβους μεταφορών και άλλους μαλακούς στόχους στους οποίους συχνάζουν τουρίστες.»

Πρεσβεία των ΗΠΑ

Όλοι λίγο η πολύ γνωρίζουμε την αξιοποίηση της τρομοκρατίας, ως μέσο αποσταθεροποίησης κρατών ή αστυνομικού ελέγχου λαών.

Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, παίρνοντας την σκυτάλη από την Μ. Βρετανία, έχουν αναγάγει την τρομοκρατία, σε επιστήμη διεθνώς.

Μια προβοκάτσια την κατάλληλη ώρα στο κατάλληλο μέρος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για στρατιωτικό πραξικόπημα, να χειραγωγήσει κράτη σε πόλεμο, λαούς σε εμφύλιο, περιοχές σε απόσχιση, οικονομίες σε κατάρρευση, ιδεολογίες σε απονομιμοποίηση.

Ακόμα και στην ίδια τους την χώρα δεν θα δίσταζαν να προκαλέσουν πολύνεκρες τρομοκρατικές ενέργειες για να επιβάλουν τις πολιτικές τους.

Τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν οι έτοιμες μισθοφορικές συμμορίες και τα συστημικά ΜΜΕ.

Την περίοδο των τελευταίων δεκαετιών έχει αξιοποιηθεί στο μέγιστο, η περίφημη ισλαμιστική τρομοκρατία.

Από την 11η Σεπτεμβρίου με τους δίδυμους Πύργους, η Δύση έχει ξεκινήσει ένα "ιερό" πόλεμο κατά οιουδήποτε βαφτίζει τρομοκράτη.

Ενώ στο όνομα του αντιτρομοκρατικού πολέμου, δημιουργεί ψεύτικες τρομοκρατικές ενέργειες (false flag), με αληθινά αθώα θύματα, για να αιματοκυλήσει λαούς και να διαλύσει κράτη.

Παράλληλα έχουν ξεκινήσει διωγμό στους λαούς τους, νομιμοποιόντας ένα ιδιότυπο πογκρόμ, εναντίον όσων αντιδρούν και διαδίδουν την αλήθεια. (Βλπ. Ασανζ ).

Στα καθ'ημάς, η Ελλάδα ουδέποτε κινδύνευσε από την "ισλαμιστική τρομοκρατία", σε αντίθεση με τις χώρες τη Δυτικής Ευρώπης. (Βλπ. Γαλλία, Ισπανία, Μ. Βρετανία, κλπ).

Η σχέση που είχε παραδοσιακά η χώρα μας με τους λαούς της Μέσης Ανατολής, ήταν μακράν οι καλύτερες από όλη την Ευρώπη.

Αυτό όμως άλλαξε με την εναρμόνιση της χώρας μας, με τις ευρωπαϊκές πολιτικές μπαίνοντας στην ΕΕ και τον Αμερικανονατοϊκό ιμπεριαλισμό που ακολουθεί (η ΕΕ).

Παρ' όλα αυτά η παραδοσιακά καλή σχέση, ακόμα και ως ανάμνηση, έχει αποτρέψει σε ένα κράτος μπάχαλο όπως το Ελληνικό την όποια τρομοκρατική ενέργεια, από ισλαμιστικές οργανώσεις.

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αν είναι στις προθέσεις τους δεν θα το πράξουν.

Ποιοί;

Μα οι ίδιοι που χρηματοδότησαν και εκπαίδευσαν την Αλ Κάιντα και τους Ισις.

Οι ίδιοι που αιματοκύλησαν με τις άγνωστες για τους πολλούς "κουκουβάγιες" το Μειντάν στην Ουκρανία.

Με ενορχηστρωτή τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Ουκρανία, ο οποίος σήμερα είναι στην Ελλάδα.... Όταν λοιπόν η πρεσβεία των ΗΠΑ βγάζει μια τέτοια ανακοίνωση, να κοιτάτε προς τα εκεί.

Γιατί όπως φωνάξαμε και στην πορεία του Πολυτεχνείου,

"Η πιο μεγάλη γιάφκα των τρομοκρατών είναι η πρεσβεία των Αμερικανών".

Ελπίζω αυτή η δημοσίευση να υπάρχει και αύριο, όπως και εγώ, βεβαίως...

Η άθλια λιακάδα ενός είδους προς εξαφάνιση.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Ο αφηγητής σταμάτησε στην πλατεία δίπλα στο δέντρο, που σαν άγγελος ενός περίεργου θεού κάλυπτε κάτω από τα φτερά του την εγκυβωτισμένη δημόσια τουαλέτα.

Η άθλια λιακάδα έδινε στο πλήθος την αίσθηση μιας πανηγυρικής τελετουργίας που με μια απόκοσμη ευχαρίστηση προχωρούσε προσφέροντας τον αυχένα του στο θυσιαστήριο του κυκλώπειου ναού, του "Mall".

Τεράστιες ουρές νέων και γέρων μελοθανάτων με το χαμόγελο στα χείλη και την γλυκιά προσμονή στο βλέμμα, στωικά και ελληνοπρεπέστατα, ωθούνταν προς το θυσιαστήριο.

Ο αφηγητής ξέρασε στο πλάι της δημόσιας τουαλέτας προσφέροντας οργανική τροφή στο δέντρο "άγγελο του wc".
Δεν εχω λόγο ύπαρξης ως είδος σκέφτηκε. Ανήκω σε κάτι που έχει προ πολλού εξαλειφθεί από την φύση....

Ο πατριωτισμός των Ελλήνων είναι επικηρυγμένος

του Γιάννη Αθανασιάδη.

Αφού οι θεσμοί (συνθήκες) της ΕΕ, επί της ουσίας, υπερισχύουν του συντάγματος.
Αφού οι νομικές πράξεις της ΕΕ, υπερισχύουν κάθε εθνικών νομικών πράξεων.
Αφού οι όροι των δανειστών (μνημόνια) εφαρμόστηκαν και υλοποιούνται παρά και ενάντια στο ήδη υπάρχον σύνταγμα από το 2010.

Τι στον πούτσο, συζητούν για να αναθεωρήσουν τα δωσιλογικά σκουλήκια;

Α! Ναι! Σωστά.

Για την ασυλία των τραπεζικών, και την παραγραφή των πράξεων εσχάτης προδοσίας των πολιτικών.
Την τυπική, ( γιατί ουσιαστικά δεν τηρείται) κατάργηση του ακροτελεύτιου άρθρου του παρόντος συντάγματος, που προφανώς τους δημιουργεί μια ανησυχία!

"Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία".

Αλλά πέστε τους να μην ανησυχούν.
Διότι ο πατριωτισμός των Ελλήνων είναι επικηρυγμένος και από δεξιά και από αριστερά.

Έχουν απομείνει μόνο κάτι γραφικοί που μιλούν ακόμα για ανατροπή!
Για εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Για συντακτική εθνοσυνέλευση και νέο δημοκρατικό σύνταγμα από το λαό.
Για λογοδοσία και ανακλητότητα των πολιτικών.

Μην τρομάζετε με αυτά που γράφω. Ένας γραφικός είμαι κι εγώ.
Κατά τα άλλα στις 29/11 έχουμε black Friday!

Σπεύσατε!

Οι καταστροφές μετά από ένα χτύπημα με ΗΜΠ

του Γιάννη Αθανασιάδη

Φανταστείτε ότι βρίσκεστε στο κέντρο της Αθήνας. 

Είναι μια όμορφη βραδιά παραμονές Χριστουγέννων.
Τα καταστήματα είναι γεμάτα κόσμο, που μπαινοβγαίνει κάνοντας τις αγορές του για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι και διαλέγοντας δώρα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Όλα είναι στολισμένα και φωταγωγημένα.
Η πλατεία Συντάγματος γεμάτη με γονείς με τα παιδιά τους που φωνάζουν ενθουσιασμένα στην ρόδα και το καρουζέλ.
Τα αυτοκίνητα έχουν πλημμυρίσει τους δρόμους, ενώ το μετρό και τα λεωφορεία μεταφέρουν χιλιάδες επιβάτες.
Θόρυβος και φασαρία από την κίνηση και τον κόσμο παντού.

Ξαφνικά! 

Για λίγα δευτερόλεπτα ακούγεται μια υπόκωφη βοή. 

Σβήνουν όλα τα φώτα. Σταματούν επί τόπου όλα τα αυτοκίνητα και κάποια συγκρούονται. 

Οι αυτόματες πόρτες των καταστημάτων μπλοκάρουν. 

Οι κυλιόμενες σκάλες του μετρό σταματούν. 

Ο συρμός ακινητοποιείται στην μέση της διαδρομής και σβήνουν τα φώτα.
Τα κινητά σβήνουν και δεν λειτουργούν.
Η ρόδα και το καρουζέλ της πλατείας σταμάτησαν.
Κάποιοι άνθρωποι ηλικιωμένοι σωριάζονται στη μέση του δρόμου.

Επικρατεί το απόλυτο σκοτάδι...

Το μόνο φως που υπάρχει είναι το φως των αστεριών.
Για μερικά δευτερόλεπτα που φαίνονται σαν αιώνες, επικρατεί νεκρική σιωπή.
Αμέσως μετά επικρατεί το χάος και ο πανικός... φωνές παντού.

Γονείς που φωνάζουν τα παιδιά τους. Παιδιά που κλαίνε. 

Πάνω από τους ηλικιωμένους που σωριάστηκαν, κάποιοι προσπαθούν να τους κάνουν ανάνηψη.
Οι οδηγοί βγήκαν από τα αυτοκίνητα και συζητάνε πανικόβλητοι να βρουν τι συμβαίνει.
Εγκλωβισμένοι σε ασανσέρ φωνάζουν για βοήθεια.

Κάποιοι λένε για πιθανό επερχόμενο σεισμό. 

Άλλοι λίγο πιο ψύχραιμοι προσπαθούν να καθησυχάσουν τους γύρω τους λέγοντας για Μπλακ άουτ που θα επανέλθει, παραβλέποντας το γεγονός των ακινητοποιημένων αυτοκινήτων.

Κάποιοι μεγαλύτεροι κάνουν τον σταυρό τους προσευχόμενοι.

Όσο περνά η ώρα ο πανικός αυξάνεται. 

Χιλιάδες άνθρωποι τρέχουν στους δρόμους αλληλοποδοπατούμενοι προσπαθώντας να γυρίσουν με κάθε τρόπο στα σπίτια τους, στους δικούς τους....υπάρχουν νεκροί!

Αυτή είναι μια εικόνα που πιθανόν κάποιοι να θεωρούν ότι αφορά σενάριο επιστημονικής φαντασίας.
Στην πραγματικότητα είναι οι επιπτώσεις ενός ισχυρού E.M.P. (ηλεκτρομαγνητικού παλμού).
Μια ηλεκτρομαγνητική καταιγίδα που απορροφά κάθε μορφή ηλεκτρικής ενέργειας, είτε αφορά δίκτυα ηλεκτροδότησης είτε συσσωρευτές. Αχρηστεύοντας κάθε πηγή ενέργειας και κάθε ηλεκτροδοτούμενη συσκευή. Από εργοστάσια μέχρι αυτοκίνητα και από υπολογιστές μέχρι βηματοδότες.
Δεν πλήττει άμεσα τους ανθρώπους αλλά έμμεσα. Π.χ. σε ένα νοσοκομείο θα έχουμε τα περισσότερα θύματα καθώς όλα τα μηχανήματα υποστήριξης των ασθενών θα αχρηστευτούν.

Ο ΗΜΠ προκαλείται από φυσικές αιτίες (ηλιακές καταιγίδες, κεραυνοί κλπ) αλλά η περίπτωση που μας ανησυχεί ιδιαίτερα και την οποία περιγράφω είναι η χρήση του ως πολεμικό όπλο με πρόκληση θερμοπυρινικής έκρηξης στα μεσαία στρώματα της ατμόσφαιρας πάνω από την περιοχή που θέλουν να πλήξουν.

Ο κύριος λόγος που μπορεί να επιλεγεί ένα τέτοιο χτύπημα είναι η καταστροφή των τηλεπικοινωνιών και των ηλεκτρονικών δικτύων, αχρηστεύοντας με αυτόν τον τρόπο και την δυνατότητα ενεργοποίησης αμυντικών όπλων αποτροπής υψηλής τεχνολογίας. Ενώ παράλληλα σε μια ακτίνα έως και 1000 χιλ. (καλύπτεται όλη η Ελλάδα και όλες οι βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ ) ο πληθυσμός γυρίζει τεχνολογικά σε εποχές πριν τον 19 αιώνα, χωρίς ρεύμα, χωρίς αυτοκίνητα, χωρίς τηλεπικοινωνίες.

Θα χρειαστούν χρόνια και χρήμα για να αποκατασταθούν πλήρως, με ότι αυτό συνεπάγεται στο μεσοδιάστημα.

Το θέμα του πλήγματος με ΗΜΠ έχει επανέλθει μετά από πολλές δεκαετίες (το 1962-63 σταμάτησαν οι δοκιμές από την ΕΣΣΔ και τις ΗΠΑ) στην ατζέντα των απειλών μετά την μεγάλη ανάπτυξη των ηλεκτρονικών συστημάτων και την παράλληλη εξέλιξη πάνω στην συγκεκριμένη τεχνολογία.

Συγκεκριμένα οι ΗΠΑ με πρόσφατο προεδρικό διάταγμα του προέδρου Τραμπ, ξεκινούν την εκπαίδευση των πολιτών και των εργαζόμενων στις ευαίσθητες υπηρεσίες , για την αντιμετώπιση επίθεσης με όπλα ΗΜΠ.

Την ίδια ώρα 20000 τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους ετοιμάζεται να θέσει σε τροχιά μόνο η Space X για την δημιουργία φτηνού και αξιόπιστου δορυφορικού ίντερνετ, ενώ κάτι αντίστοιχο ετοιμάζονται να κάνουν η Amazon και πολλές άλλες εταιρείες των ΗΠΑ, αλλά και των υπολοίπων τεχνολογικά αναπτυγμένων κρατών.

Σε επίπεδο πολεμικών εξοπλισμών και επιχειρήσεων στο διάστημα υπάρχει επίσης μεγάλη κινητικότητα.

Μετά την αλματώδη τεχνολογική εξέλιξη της Ρωσίας, οι ΗΠΑ επαναφέρουν με άλλο πλάνο το σχέδιο για τον πόλεμο των άστρων, (που είχε εγκαταλειφθεί μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ), αναβαθμίζοντας την SPACECOM , ενώ παράλληλα στο "παιχνίδι" έχουν μπει η Κίνα , η Γαλλία, το Η.Β. και η Ινδία, ενώ ετοιμάζουν κάτι ανάλογο και άλλες χώρες.

Ο ανταγωνισμός για την επικράτηση στο διάστημα παίρνει πλέον ανεξέλεγκτες διαστάσεις, κάτι που αυξάνει τις πιθανότητες για ένα ...."ατύχημα" με ολέθριες επιπτώσεις.

Αυτοί είναι οι πραγματικοί λαθροεισβολείς

του Γιάννη Αθανασιάδη



Ο Σεΐχης Faisal Al Thani, Πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων του Κατάρ, ήρθε στην Αθήνα, συνοδευόμενος από τους πρίγκιπες γιους του Σεΐχη Mohammed Al-Thani (Πρόεδρο της POWERGLOBE QATAR και Optimized Holding) τον Σεΐχη Jassim Al-Thani (Αντιπρόεδρο της Al Faisal Holding), τον Δρ. Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο (CEO της POWERGLOBE QATAR) και τον Tareq El Sayed (CEO της ARTIC Investments).

Στο σύνολο της η αντιπροσωπεία απαρτίζεται από 13 άτομα, στην οποία συμμετείχαν οι "Αυτού Εξοχότητες", Υψηλόβαθμα Στελέχη, αλλά και το Διοικητικό Συμβούλιο της ARTIC Investments. Η "Αυτού Εξοχότης" Σεΐχης Faisal Al Thani.

Οι Εκπρόσωποι του θα έχουν δύο μόνο συναντήσεις στην Αθήνα, η μία από τις οποίες γίνεται με ένα μεγιστάνα στο χώρο του τουρισμού και μεγάλο πλοιοκτήτη!!! (Κρατήστε το αυτό θα χρειαστεί στο μέλλον)

Ποια είναι η βασιλική οικογένεια του Κατάρ;
Είναι Ιδιοκτήτες των Harrods, της Γαλλικής ποδοσφαιρικής ομάδας Παρί Σεν Ζερμέν, της αυτοκινητοβιομηχανίας Porsche ,της κινηματογραφικής εταιρείας MIRAMAX και της Louis Vuitton, μεγαλο- μέτοχοι της Credit Suisse και της Barclays, οι μεγαλύτεροι ιδιοκτήτες ακινήτων στο Σίτυ του Λονδίνου, συμπεριλαμβανομένου του Ολυμπιακού Χωριού και του Park Lane του InterContinental Hotel, του Majestic Hotel, Grand Hyatt και του Carlton Hotel .
Είναι οι χρηματοδότες πολλών ΜΜΕ παγκοσμίως.
Χρηματοδότες του μισθοφορικού στρατού που δρα στην Λιβύη και που προκάλεσε την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι, καθώς και των μισθοφόρων στην Συρία που υπό την καθοδήγηση των Αμερικανών προκάλεσαν μαζί με την Τουρκία, την εμφύλια διαμάχη.
Χρηματοδότες της τρομοκρατικής οργάνωσης Al-Nusra Front για τη δημιουργία ενός ισλαμικού κράτους στη Συρία, του ISIS δηλαδή! (*)
Μόλις πριν λίγες ημέρες αγόρασαν μια μεγάλη ξενοδοχειακή μονάδα στην Τουρκία.

Ενώ δεν γνωρίζω τι κατάληξη θα έχει η από το 2014 αγορά 15000 στρεμμάτων και αποχαρακτηρισμου από περιοχή Νατουρα (Ναυάγιο Ζακύνθου) καθώς έχει γίνει ερήμην των κατοίκων της και της εκκλησίας που προσπαθούν να την αποτρέψουν. (Οι οποίοι δεν δικαιώθηκαν με το σκεπτικό της υπ. αρ. 20/2018 δικαστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ζακύνθου)!

Στην υπόθεση ενεπλάκησαν πολιτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.

Όσα προανέφερα αποτελούν ένα μικρό κομμάτι της εμπλοκής της οικογένειας των σεΐχηδων του Κατάρ.

Όπως αντιλαμβάνεστε οι επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας και του τουρισμού, πάνε παρέα με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και διάλυση συγκροτημένων κρατών.

Αυτοί είναι οι πραγματικοί λαθροεισβολείς και όχι τα θύματα τους.

Κανείς επίσημος πολιτικός φορέας δεν αντιδρά. Καμιά διαδήλωση από δεξιά ή αριστερά δεν οργανώθηκε
Γι αυτούς δεν άκουσα κουβέντα από τα ΜΜΕ.

Και ο απλός και χειμαζόμενος Ελληνικός λαός, διχάζεται σε λογικές αλληλοκανιβαλισμού με τα θύματα, των κοινών εχθρών.

Η εθνική ανεξαρτησία θα έρθει μόνο αν απαλλαγούμε από τούς θρασύδειλους δωσίλογους που μας κυβερνούν και αποχωρήσουμε από το φασιστικό υπερεθνικό τέρας της ΕΕ.
Τα υπόλοιπα είναι θέμα άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Προς το παρόν η πατρίδα μας κινδυνεύει, από αυτούς που ψηφίζουμε.
Δυστυχώς.

(*)Στοιχεία για τις ιδιοκτησίες της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ από παλαιότερη δημοσίευση του Κώστα Λουλουδάκη.

Δεν βλέπεις ποιοι είναι αυτοί που τελικά πρέπει να σφάξεις.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Παλιά σου έλεγαν πως οι κομμουνιστές θα σου πάρουν το σπίτι και την πατρίδα.
Και εσύ, ακόμη κι αν δεν είχες σπίτι, έβγαζες τρομαγμένους δεκαρικους στα καφενεία δια τον επάρατον κομμουνισμόν! Και έστελνες τα μιάσματα εις την εξορίαν δια να μην μολυνθούν τα παιδιά σου από την λοιμώδη κομμουνιστίτιδα!
Ενώ την ίδια ώρα ψήφιζες τους δωσίλογους που πρόδωσαν με δουλοπρέπεια το έθνος και την πατρίδα στους κάθε λογής γενοκτόνους λαθροεπικυρίαρχους. Ήσουν ένας υποταγμένος δούλος των δούλων.

Σήμερα σου λένε πάλι πως όλοι αυτοί οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, θα σου πάρουν το σπίτι, θα μολύνουν τα παιδιά σου, και θα γίνουν μελαμψα, κι εσύ τρομοκρατημένος πάλι ωρύεσαι στα ψηφιακά καφενεία για τους μιαρούς εισβολείς, θεωρώντας ότι θα μολύνουν τα παιδιά σου, θα αλλοιώσουν την γεύση σου και τον πολιτισμό σου, θα σου στερήσουν την ελευθερία και την πατρίδα!

Ενώ την ίδια ώρα πάλι ψηφίζεις όλους αυτούς που μας έχουν ήδη πάρει το σπίτι, την πατρίδα και την ελευθερία.

Αδερφέ όσους κομμουνιστάς και να φας, όσους μετανάστες και να σφάξεις, πάλι δούλος των δούλων θα είσαι.

Γιατί πολύ απλά ανέχεσαι τις παρωπίδες που σου έβαλαν και δεν βλέπεις ποιοι πραγματικά μας κλέβουν το σπίτι, ποιοι μας κλέβουν την πατρίδα, ποιοι διαλύουν το κράτος μας, ποιοι στερούν την ελευθερία μας, ποιοί μας κλέβουν την ζωή μας.

Δεν βλέπεις ποιοι είναι αυτοί που τελικά πρέπει να σφάξεις.

Κομμουνιστής που δεν αγαπάει την πατρίδα του είναι μαϊμού κομμουνιστής.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Ο Τσε Γκεβάρα που διατράνωσε τον πατριωτισμό του λέγοντας το περίφημο "patria o muerte" (πατρίδα ή θάνατος) ήταν κομμουνιστής.
Ο Άρης Βελουχιώτης που στον λόγο του στην Λαμία είπε "Ποιος είναι λοιπόν πατριώτης; Αυτοί ή εμείς; Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας". Ήταν κομμουνιστής.

Τώρα τι σχέση μπορεί να έχουν αυτοί οι κομμουνιστές με όσους σήμερα στο όνομα του κομμουνισμού αρνούνται την πατρίδα τους και ξεφτιλίζουν κάθε αναφορά σε αυτήν;
Όταν στο όνομα του κομμουνισμού ταυτίζουν την αγνή και υψηλή έννοια του πατριώτη σε ύβρη;

Αυτοί δεν έχουν καμία σχέση με τον μαρξισμό και τον κομμουνισμό.
Είναι αβανταδόροι των φύση και θέση απάτριδων κεφαλαιοκρατών, που τα σύνορα και οι πατριώτες αποτελούν εμπόδιο στην διακίνηση των κεφαλαίων τους και το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου των λαών.
Είναι η αντίδραση στις όποιες κατακτήσεις των λαϊκών στρωμάτων.
Είναι αυτοί που τελικά θα βάλουν την ταφόπλακα στην μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Κομμουνιστής που δεν αγαπάει την πατρίδα του είναι μαϊμού κομμουνιστής.

Πόλεμος πάντων μεν πατήρ.

Του Γιάννη Αθανασιάδη.

"πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς, καὶ τοὺς μὲν θεοὺς ἔδειξε τοὺς δὲ ἀνθρώπους, τοὺς μὲν δούλους ἐποίησε τοὺς δὲ ἐλευθέρους".
Ηράκλειτος
Απ' την απαρχή της εμφάνισης του ανθρώπινου είδους, η επιβίωση του, αποτελούσε ένα διαρκή και ανελέητο πόλεμο.
Όταν λέμε πόλεμο εννοούμε την, με κάθε μέσο, αποτροπή, υπερίσχυση, έλεγχο ή υποταγή του εχθρού.

Ο πόλεμος έχει πολλές εκφάνσεις. Έτσι ο άνθρωπος, πολεμά με τα φυσικά φαινόμενα. Πολεμά με τα άγρια θηρία (που πολλές φορές αποτελούσαν και την τροφή του). Πολεμά με τους άλλους ανθρώπους, φατρίες, φυλές κλπ.

Ο αγώνας αυτός της επιβίωσης, αλλά και της επικράτησης, αποτελούσε ένα πρωταρχικό κίνητρο για την συνειδητοποίηση της θέσης του στον κόσμο ατομικά και συλλογικά.

Παράλληλα έδινε ώθηση στην καινοτομία απέναντι στις ανάγκες που προέκυπταν, είτε σε μέσα είτε σε τεχνικές.

Η ανάγκη της κοινωνικής αλληλεγγύης, της κοινωνικής οργάνωσης, των κοινωνικών συστημάτων κλπ, αποτελούν μορφές έκφρασης που εξελίσσονταν μέσα από αυτόν τον αέναο και πολύπλευρο πόλεμο.

Αλλά και οι περισσότερες εφευρέσεις που εντάχθηκαν και βελτίωσαν την καθημερινότητα μας, τροποποιημένες ή αυτούσιες, προέκυψαν κατά την προσπάθεια αντιμετώπισης κάποιου εχθρού.

Όσοι ήσαν προετοιμασμένοι για αυτόν, επιβίωναν.

Όσοι υπέκυπταν στην μαλθακότητα και την τρυφηλότητα, απολαμβάνοντας ενδεχομένως τους καρπούς των προγενέστερων αγώνων, αργά ή γρήγορα γινόντουσαν κι αυτοί, το θήραμα των ισχυρότερων.

Οι πολιτισμοί και οι μεγάλες ειρηνικές περίοδοι, στηρίχτηκαν σε αντίστοιχες περιόδους πολέμων και καταστροφών.

Πριν από κάθε κοινωνική ειρήνη προηγήθηκε κοινωνικός πόλεμος, επανάσταση ή εμφύλιος.

Η ειρήνη και η ευημερία μακροημερεύουν εκεί που οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν εφησυχάζουν και δεν την θεωρούν ως δεδομένη, αλλά είναι συνειδητοποιημένες πως αν δεν είναι ικανές να υπερασπιστούν τους όρους επιβίωσης τους, κανείς δεν θα τους την χαρίσει.
Έτσι πορευτήκαμε ως είδος και έτσι πορευόμαστε ακόμη.

Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν οι ακραίες εκφάνσεις, αυτών των αντιλήψεων, π.χ. στην αφελή πασιφιστική ακρότητα της οπλοφοβίας ή της άρνησης εκπαίδευσης στους κανόνες της μάχης, διαπλάθονται τα επόμενα θύματα απέναντι σε όποια επιβουλή.

Ενώ κάποιοι άλλοι φαντάζονται ότι δεν χρειάζονται εκπαίδευση διότι με κάποιο μεταφυσικό τρόπο θα μάθουν την χρήση των όπλων και τους όρους μάχης.

Από την άλλη η στρατικοποίηση της κοινωνικής ζωής, με την εμμονική αντίληψη ότι οι πάντες αποτελούν εχθρικό στόχο. Ή ακόμα ότι οι όποιες διαφορές λύνονται μόνο με "τσαμπουκά" και επικράτηση, οδηγούν σε μια φασιστική κοινωνία ανισότητας, ανελέητη για τους αδυνάτους.

Αυτές οι δυο ακραίες αντιλήψεις δεν συμβαδίζουν με την φύση του ανθρώπου η οποία για να μπορεί να λειτουργήσει αρμονικά και ισορροπημένα χρειάζεται το "μέτρον άριστον" όπως πολύ σοφά έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες.

Στις μέρες μας δυστυχώς έχει χαθεί το "μέτρο" και αυτό μαθηματικά οδηγεί στην φθορά, τον "ευνουχισμό" και την ηττοπάθεια, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας αφελώς πιστεύει ότι αρκεί και μόνον να λες πως έχεις τα "Χ" δικαιώματα για να σταθείς απέναντι σε ένα προετοιμασμένο για πόλεμο εχθρό.

Στον πόλεμο δεν υπάρχει δίκαιο και άδικο δυστυχώς.
Υπάρχει μόνο η νίκη και η ήττα.
Κι όποιος θέλει λευτεριά και ειρήνη πρέπει να είναι προετοιμασμένος για πόλεμο.

Η ντροπή είναι για πάντα στα μούτρα σας!

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η "αφρόκρεμα" του πνεύματος, της Εθνικής μας διανόησης!
Η θεσμική "κορυφή" της πνευματικής καθοδήγησης του λαού.
Η Ακαδημία!
Απο την περίοδο της Χούντας (με ελάχιστες εξαιρέσεις),δείχνει τις αξίες και τα ιδανικά που υπηρετεί.
Τις έδειξε άλλη μια φορά βραβεύοντας τον εκπρόσωπο της Ευρωπαϊκής και παγκόσμιας χρηματοοικονομικής δικτατορίας!
Τον άνθρωπο που στραγγάλισε οικονομικά την χώρα μας, και εκβίασε τον λαό το 2015.
Τον Μάριο Ντράγκι!

Πού να φανταζόταν ο Πλάτωνας ότι κάποιοι θα καπηλεύονταν την ακαδημία του ξεπουλώντας αξίες, γνώσεις και ιδανικά στο βωμό της πιο χυδαίας εξουσίας!

Δείτε το έργο που προσέφερε αυτός ο πνευματικός κολοσσός!
ο ευεργέτης των λαών!
- Εκτελεστικός διευθυντής της Παγκόσμιας Τράπεζας κατά την περίοδο 1984 έως 1990.
Πρόεδρος του OECD Working Party.
Μέλος των αντιπροσώπων των G8
Διορίστηκε πρόεδρος της Ιταλικής Επιτροπής Ιδιωτικοποιήσεων το 1993.
Αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs International (2002-2005).
Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Δημοσιονομικής Επιτροπής.
Και εκεί που διέπρεψε εκπροσωπώντας τους γύπες που λεηλάτησαν την πατρίδα μας,
πρόεδρος της ΕΚΤ!

"Αξι-άτιμοι" κύριοι ακαδημαϊκοί πρόκριτοι, η ντροπή δεν είναι του απλού Ελληνικού λαού.
Η ντροπή είναι για πάντα στα μούτρα σας!

Δεν υπάρχει πολιτική εξουσία στην Δύση!

του Γιάννη Αθανασιάδη

Δεν υπάρχει πολιτική εξουσία στην Δύση!
Έχει εδώ και καιρό περάσει στα χέρια της οικονομικής εξουσίας. Δηλαδή της οικονομικής ελίτ.
Συνεπώς δεν υπάρχει δημοκρατία, παρά μόνο ως πρόσχημα.

Παλαιότερα υπήρχε σύγκρουση με τις λαϊκές διεκδικήσεις που, στο βαθμό που το κράτος και οι πολιτικοί δεν είχαν αλωθεί πλήρως από τον οικονομικό εκμαυλισμό, απέφερε θετικά αποτελέσματα για τον λαό.

Αυτήν την στιγμή κράτος και πολιτικοί είναι υπόδουλοι στην οικονομική εξουσία σε σχεδόν απόλυτο βαθμό.

Το σύστημα (με τα μέσα του) προωθεί για πολιτικούς ανθρώπους φτηνούς, χωρίς αξιοπρέπεια, ανθρώπους ηλίθιους με ωραίο περιτύλιγμα και χωρίς περιεχόμενο, ανθρώπους διεστραμμένους και κατά συνέπεια εύκολα "εκβιάζόμενους".

Αν τους ξεφύγει κανείς έντιμος, τον λιντσάρουν με τα ΜΜΕ και την "δικαιοσύνη" ανακαλύπτοντας κάποια απλήρωτη κλίση ή κάποιο αυθαίρετο εξοχικό του παππού, ενώ παράλληλα κόβουν και ράβουν ομιλίες του, δίνοντας την εικόνα του γραφικού ή του ψυχάκια!

Αυτό γίνεται γιατί πολύ απλά έχουν εξαγοράσει και μετατρέψει σε συνένοχο το σύνολο σχεδόν των υπηρετούντων τους θεσμούς της εξουσίας, συμπεριλαμβανομένης και της δημοσιογραφίας.
Ενώ παράλληλα εκβιάζουν τρομοκρατώντας τις μάζες που φοβούνται μην χαρακτηριστούν "εκτός κανονικότητας" ή "μή πολιτικά ορθοί".

Υπ΄ αυτήν την έννοια θα πρέπει, όσοι διατηρούμε σώας (ακόμη) "τας πολιτικάς φρένας", πριν καταπιούμε αμάσητη μια πολιτική - κοινωνική, κίνηση ή γεγονός, να δούμε ποιοι την στηρίζουν.
Πόσο εύκολα ανεβαίνει στις πρώτες θέσεις της δημοσιότητας.
Από πού χρηματοδοτείται.
Ποιοι "διάσημοι" την αβαντάρουν.
Ποιο θα είναι το ουσιαστικό αποτέλεσμα της.
Ποιες "κερκόπορτες" ανοίγουμε αν την στηρίξουμε.

Δεν είναι θέμα καχυποψίας.
Είναι ένας μετρήσιμος τρόπος διαφύλαξης από την παραπλάνηση και την εξαπάτηση και δεν λειτουργεί κατ’ ανάγκην και αντιστρόφως.

Ζούμε σε μια εποχή που, για τους καπιταλιστές, οι άνθρωποι δεν λογαριάζονται ως έλλογα όντα, αλλά ως χειραγωγήσιμα ζώα, σε υπερπροσφορά, πλήρως αναλώσιμα και πάμφθηνα.

Μην αυταπατάστε από όμορφα λόγια και πρόσωπα, ζυγίστε και κρίνετε μεθοδικά, όπως σας προανέφερα, τις παραπλανητικές κινήσεις των ντόπιων και διεθνών εξουσιαστών, πριν βγείτε ένθερμοι υποστηρικτές τους ή αρνητές τους.

Τα παραδείγματα είναι εκατοντάδες και στην χώρα μας τα ζήσαμε και τα ζούμε και τώρα.

Χιροσίμα 06/08/1945

Το εκτυφλωτικό φως.

Για όσους βρίσκονταν εκεί και επέζησαν για να θυμούνται τη στιγμή που ο άνθρωπος για πρώτη φορά έστρεψε εναντίον του τις στοιχειακές δυνάμεις του σύμπαντός του, το πρώτο δευτερόλεπτο ήταν καθαρό φως, εκτυφλωτικό, έντονο φως. Φως μιας τρομακτικής ομορφιάς και ποικιλίας! Μπορεί να υπήρξε και ήχος, αλλά κανείς δεν τον άκουσε.

Οι καμένες σκιές.

Η αρχική λάμψη εξαπέλυσε μία σειρά από δεινά. Πρώτη ήρθε η θερμότητα. Κράτησε για μια στιγμή, ήταν όμως τόσο έντονη που: Έλιωσε τα κεραμίδια στις στέγες και τους κρυστάλλους του χαλαζίτη μέσα στους γρανιτόλιθους. Καρβούνιασε σε έκταση δύο σχεδόν μιλίων τους τηλεφωνικούς στύλους. Κι έκανε στάχτη τα ανθρώπινα πλάσματα, που βρίσκονταν εκεί κοντά, σε τέτοιο βαθμό ώστε τίποτα δεν έμεινε σαν κατάλοιπο, παρά μόνο οι σκιές τους καμένες πάνω στην άσφαλτο ή πάνω στους πέτρινους τοίχους. Σε μία ακτίνα τεσσάρων χιλιομέτρων κάηκε το γυμνό δέρμα όλων των ανθρώπων.

Ο σαρωτικός άνεμος.

Μετά το κάψιμο ήρθε η έκρηξη. Έκρηξη σαρωτική με κίνηση απομακρύνσεως από την πύρινη σφαίρα, με τη δύναμη ενός ανέμου 800 χιλιομέτρων την ώρα. Μόνο τα αντικείμενα που παρουσίαζαν ελάχιστη επιφάνεια αντιστάσεως -οι κουπαστές στις γέφυρες, οι σωλήνες, οι στύλοι- παρέμειναν στην θέση τους. Κατά τα λοιπά, μέσα σ' έναν γιγάντιο κύκλο με διάμετρο 3,5 χιλιομέτρων, τα πάντα είχαν γίνει συντρίμμια.

Οι πύρινοι πίδακες. 

Η θερμότητα και η έκρηξη προκάλεσαν και τροφοδότησαν χιλιάδες φωτιές σε χιλιάδες σημεία μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Σε ορισμένα σημεία η ίδια η γη έμοιαζε να ξερνά φωτιά - γιατί ήταν αμέτρητες οι φλόγες, σαν πύρινοι πίδακες που αναπήδησαν αυτόματα από την ακτινοβόλα θερμότητα.

Η μαύρη βροχή. 

Λίγα λεπτά μετά την έκρηξη, άρχισε να πέφτει μια παράξενη βροχή. Οι σταγόνες ήταν μεγάλες σαν καρύδια και μαύρες! Το τρομακτικό αυτό φαινόμενο προέκυψε από την εξάτμιση της υγρασίας της πύρινης σφαίρας και την συμπύκνωσή της στο σύννεφο που ανάβλυζε από αυτή. Καθώς το σύννεφο που είχε σχηματισθεί από τους υδρατμούς και τον κονιορτό της Χιροσίμα έφτασε σε μεγαλύτερο ύψος και σε ψυχρότερα στρώματα αέρα, οι υδρατμοί συμπυκνώθηκαν και έπεσαν κάτω σαν βροχή. Η βροχή δεν ήταν ικανή να σβήσει τις φωτιές, ήταν όμως ικανή, σαν "μαύρη βροχή", να αποκορυφώσει την κατάπληξη και τον πανικό.

Ο "άνεμος της φωτιάς". 

Μετά την βροχή ήρθε ο άνεμος - ο μεγάλος "άνεμος της φωτιάς- που φύσαγε προς το κέντρο της καταστροφής και στροβιλιζόταν και μεγάλωνε την έντασή του καθώς ο αέρας πάνω από την Χιροσίμα θερμαινόταν διαρκώς και περισσότερο και πύρωνε από τις μεγάλες φωτιές. Ο άνεμος φυσούσε τόσο ορμητικά που ξερίζωνε πελώρια δέντρα από τα πάρκα, όπου κατέφευγαν όσοι είχαν επιζήσει.

"Είδαμε την λάμψη". Χιλιάδες άνθρωποι τρέχανε, τρέχανε αλόγιστα, τρέχανε στα τυφλά, χωρίς να ξέρουν για που - μόνο και μόνο για να βγουν έξω από την πόλη. Μερικοί στα προάστια, όταν τους έβλεπαν να έρχονται, νόμιζαν στην αρχή ότι ήταν Νέγροι, όχι Ιάπωνες - τόσο μαύρο ήταν το δέρμα τους. Οι πρόσφυγες δεν μπορούσαν να εξηγήσουν πως είχαν καεί. "Είδαμε την λάμψη", έλεγαν, "και να τι συνέβη"...

*Περιγραφή των Φλέτσερ Κνέμπελ και Τσαρλς Μπέϊλι από το βιβλίο τους "Χωρίς σπουδαίο λόγο"

**επιμέλεια Γιάννης Αθανασιάδης.

Ο κόπος της δουλειάς μας...

Του Γιάννη Αθανασιάδη

Αρχές της δεκαετίας του 1970 πιτσιρικάς στο αυτοκίνητο του αδερφού μου μαζί με τον πατέρα, διασχίζουμε ένα αγροτικό δρόμο κάπου μεταξύ Κοζάνης και Βελβεντού.

Βλέπω δίπλα μας κάτι κτήματα γεμάτα με κατάφορτες ροδακινιές.

Γενικά χωρίς να αναλύω τις αιτίες, έχω μια τάση να απολαμβάνω περισσότερο τους καρπούς όταν τους κόβω από το δέντρο.
Όπως καταλαβαίνετε πρότεινα στον αδερφό μου να σταματήσουμε για να δοκιμάσουμε τα ροδάκινα που κρέμονταν στα κλαδιά έξω από τους φράχτες.
Πράγματι σταμάτησε δεξιά δίπλα στον φράχτη και κατεβαίνω να κόψω κάνα δυο ροδάκινα έτσι ώριμα και λαχταριστά που φαίνονταν.
Κόβω τρία, ένα για τον καθένα.
Εκείνη την ώρα ακούγεται ο πατέρας που λαγοκοιμόταν στην διαδρομή.
- Μην τυχόν και κόψεις κανένα
- Σιγά ρε μπαμπά, λέω, τρία για να δοκιμάσουμε έκοψα.
- Να τα αφήσεις εκεί που τα πήρες. Με ποιο δικαίωμα κλέβεις τον κόπο του ανθρώπου που τα δούλεψε; Τον ρώτησες;

Ωστόσο μπαίνω στο αυτοκίνητο κρατώντας τα ροδοκόκκινα λαχταριστά ροδάκινα.

- Ε τώρα δεν πειράζει λέει ο αδερφός μου, και ξεκινά το αυτοκίνητο.
- Σταμάτησε το αυτοκίνητο! Φώναξε ο πατέρας.
- Έλα ρε μπαμπά πώς κάνεις έτσι είπα μισομπουκωμένος από την πρώτη δαγκωνιά!
- Σταματήστε να κατέβω εγώ δεν έρχομαι μαζί σας αν δεν τα αφήσετε εκεί που τα πήρατε.

Τελικά έγινε το δικό του και έμεινα με την λαχτάρα και την νοστιμάδα της πρώτης δαγκωνιάς.
Εκείνη την ώρα ήμουν εκνευρισμένος με την ξεροκεφαλιά του πατέρα.
Γενικά ήταν λιγομίλητος άνθρωπος. Εκείνη την ημέρα έσπασε το ρεκόρ του.
Αργότερα όμως κόλλησα στη φράση που είπε.
Δεν είπε με ποιο δικαίωμα κλέβεις τα ροδάκινα του ανθρώπου.
Είπε "με ποιο δικαίωμα κλέβεις τον κόπο της δουλειάς του"!

Όλη η σοφία σε μια φράση από έναν "αγράμματο" εργάτη με διωγμούς και εξορίες, που ήξερε πολύ καλά τι σημαίνει να σου κλέβουν τον κόπο της δουλειάς σου!

****

Πριν μερικά χρόνια που πέρναγα με το αυτοκίνητο μου ανάμεσα σε πορτοκαλεώνες έξω από το Ναύπλιο, άπλωσα το χέρι και έκοψα ένα πορτοκάλι.
Ξεκίνησα να το τρώω. Γλυκύτατο!
Στα μισά κάτι με έσπρωξε και το πέταξα. Δεν κατέβαινε το άτιμο.
Μέσα μου η φωνή του κυρ Βαγγέλη, μου το 'βγαλε ξινό.
"Με ποιο δικαίωμα κλέβεις τον κόπο της δουλειάς του ανθρώπου";

Και στις μέρες μας γνωρίζουμε πλέον πολύ καλά τι σημαίνει να σου κλέβουν τον κόπο της δουλειάς σου.

Τα αποβράσματα της κοινωνίας...

του Γιάννη Αθανασιάδη.

Προσέξτε καλά αυτή την φάτσα στην φωτογραφία.

Είναι ο υπουργός Υποδομών & Μεταφορών.

Είναι Καραμανλής τρίτης γενιάς.

Και δήλωσε:

«Θα κάμουμε μια μεγάλη καμπάνια για τους λεγόμενους τζαμπατζήδες. (στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς) Το ζήτημα δεν είναι εγώ να σε πιάσω το ζήτημα είναι ο ίδιος ο άνθρωπος που κάνει αυτή την πράξη πρέπει να νιώθει ως απόβρασμα της κοινωνίας».

Αυτός ο άθλιος τύπος θεωρεί ότι τα ΜΜΜ είναι κρουαζιερόπλοια και όποιος τα χρησιμοποιεί το κάνει για διασκέδαση.

Ότι νοιώθει καλά που δεν έχει να δώσει τα 30€ το μήνα.

Όταν είναι εργαζόμενος των 560€ ή των 240€ ή ακόμα χειρότερα εργαζόμενος για πολλούουους μήνες απλήρωτος.

Όταν δεν έχει να πάρει τα απαραίτητα για την οικογένεια του.

Όταν τον κυνηγούν τα χρέη για τα οποία ελάχιστη ευθύνη φέρει ο ίδιος.

Όταν τον πετάνε έξω από το σπίτι του.

Όταν φοιτητής δεν έχει ούτε για το νοίκι του.

Όταν έχει περιθωριοποιηθεί το 40 % του λαού!

Αλήτη υπουργέ αυτούς τους ανθρώπους θέλεις να στοχοποιήσεις προπαγανδίζοντας τον κοινωνικό αυτοματισμό και τα ενοχικά σύνδρομα.

Τους πιο αδύναμους και κατατρεγμένους!

Για την κατάσταση των οποίων υπεύθυνος είσαι εσύ και όλοι οι κυβερνώντες πρώην και νυν.

Αυτός λοιπόν ο άθλιος πορφυρογέννητος γόνος, που δεν έχει τη στοιχειώδη επαφή με την κοινωνία είναι υπουργός και αποφασίζει για τις τύχες μας.

Πιθανόν να τον δούμε και υποψήφιο για πρωθυπουργό.

Ε λοιπόν κύριε Κωστάκη Καραμανλή Νο3, εσείς και όσοι ταυτίζονται με τις απόψεις σας είσαστε τα πραγματικά αποβράσματα της κοινωνίας!

Κατέστρεψαν την πυξίδα και έσβησαν τους φάρους.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Ταξιδεύουμε στα σκοτάδια της ιστορίας, χωρίς την πυξίδα των κοινών αξιών, αρχών και ιδανικών, με σβησμένους τους φάρους των πρωτοπόρων, 
και σε κάθε παραπλανητική φωτιά απ' την ακτή που μας ξεγελά, πέφτουμε στις ξέρες, για να επιδράμουν οι επιτήδειοι και να λεηλατήσουν το μισοβυθισμένο κουφάρι μας.

Η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. και τους τοκογλύφους της

του Γιάννη Αθανασιάδη

Η απίθανη πλάνη που κυριάρχησε στο εκλογικό σώμα των Ελλήνων ψηφοφόρων την 26/05/2019, και συνεχίζει να αναπαράγεται από τους αναλυτές και δημοσιογραφούντες των συστημικών ΜΜΕ είναι, ότι τα κόμματα που κυριάρχησαν στα ταμπλό των εκλογικών αποτελεσμάτων, διαφέρουν μεταξύ τους.

Δυστυχώς ακόμη και τώρα που κάποιοι διαβάζουν αυτές της γραμμές θα εξανίστανται, λέγοντας πως δεν είναι δυνατόν να ταυτίζω την δεξιά με την… αριστερά!
Λες και ο «θάνατος» διαφέρει αν θα γίνει με κρεμάλα ή με τυφεκισμό.

Όταν δεν είναι σε θέση να δουν την διάχυση του πολιτικού εσμού της ευρωλατρείας, η οποία αποτελεί το βασικό διαπιστευτήριο για να είναι κάποιος συμβατός με όλα τα κόμματα του κοινοβουλίου, τότε ή είναι διανοητικά μύωψ η παπαγαλάκι του συστήματος.

Νεοδημοκράτες και βαθύ ΠΑΣΟΚ μετεγγράφονται στον ΣΥΡΙΖΑ. Συριζαίοι στην ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ είναι παντού κλπ, κλπ. Μέχρι και στελέχη του ανεκδιήγητου Λεβέντη έχουν εγκολπωθεί.

Τσίπρας και Μητσοτάκης, ΝΔ και Συριζα διαφέρουν όσο οι δύο όψεις του ιδίου νομίσματος.

Αυτοί και τα κόμματά τους, με τα αντίστοιχα δεκανίκια και εξαπτέρυγα του ευρωσυστήματος, οδήγησαν την χώρα μας στην σημερινή της κατάντια.

Μια χώρα σε πλήρη αποδόμηση, που δεν έχει δικά της λιμάνια, αεροδρόμια, τρένα, επικοινωνίες, ενέργεια, που είναι υποθηκευμένη όλη η δημόσια περιουσία, που έχει ανοίξει τις πόρτες της εθνικής της άμυνας σε κάθε ιμπεριαλιστική δύναμη που περνά από την γειτονιά της!

Η Ελλάς διαλύεται για να πουληθεί ως «σκράπ» στις πολυεθνικές και να τεμαχιστεί ως «ψοφίμι» από τις  εθνικιστικές ύαινες των γειτόνων της. 

Όλα αυτά τα κόμματα του κοινοβουλίου, αυτό που λένε από την ημέρα που ο ΓΑΠ μας πέταξε στα σαγόνια των ευρωτοκογλύφων και του ΔΝΤ, είναι ότι «το κράτος έχει συνέχεια»! Δηλαδή, πως ότι ψήφισαν οι προηγούμενοι, δεσμευόμαστε να εκτελέσουμε οι επόμενοι.

Μιλάμε δηλαδή για ένα αδιάρρηκτο μπλόκ του ευρωμονόδρομου που παίζει απλά με κάποιες διαχειριστικές διαφοροποιήσεις στα προγράμματά του, τόσες όσες τους επιτρέπουν οι «θεσμοί» και η επιτροπεία του ευρωιερατείου.

Η Ελλάδα ανήκει στην Ε.Ε. και τους τοκογλύφους της.

Είναι πλέον κατανοητό και κοινός τόπος πως όλοι αυτοί που τα προηγούμενα χρόνια πρόδωσαν την εντολή του λαού, ήταν τα κόμματα που δεν αμφισβητούν τον ευρωμονόδρομο της Ελλάδας.

Γιατί ακόμα κι αν δεν είχαν τέτοια πρόθεση, η εξάρτηση από το αντιδημοκρατικό ιερατείο της ΕΕ, την ΕΚΤ και η αποδοχή της άνευ όρων παράδοσης της εθνικής μας κυριαρχίας στους δανειστές, δεν αφήνουν περιθώρια για άλλη πολιτική.

Μόνο όταν συνειδητοποιήσουμε τα παραπάνω, θα κατανοήσουμε και το εκλογικό παιχνίδι των εξουσιαστών.
Μόνο τότε θα δούμε ξεκάθαρα την ανάγκη συσπείρωσης του πατριωτικού δημοκρατικού χώρου, για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία, μακριά από εξωχώρια κέντρα εξουσίας και εξάρτησης, που δεν ελέγχονται από τον ίδιο το λαό.

Αυτήν την ώρα στον διαλυμένο και χιλιοπροδομένο πατριωτικό δημοκρατικό χώρο, η ανάγκη δημιουργίας οργανωμένου φορέα, με καθαρές και ρεαλιστικές θέσεις, χωρίς αλληθωρισμούς, κραυγές και αντιφάσεις, είναι πιο επιτακτική από ποτέ.

Το οξύμωρο των αυτοδιοικητικών εκλογών.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το περιφερειακό και το δημοτικό συμβούλιο έχει εκλεγεί στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής.

Σήμερα ψηφίζουμε ποιος θα λέγεται δήμαρχος και περιφερειάρχης αντίστοιχα.

Στην Αττική π.χ. ο σοφός λαός της Αττικής έχει προκρίνει τους δύο επικεφαλής από ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτοί είναι ο Πατούλης και η Δούρου.

Δηλαδή όσοι από εμάς δεν στηρίξαμε καμία από τις δύο παρατάξεις πρέπει να πάμε να εκλέξουμε έναν εκ των δύο ως τιτλοφόρο περιφερειάρχη!

Θεσμικά αυτό είναι παράλογο και αντιφατικό διότι δεν μπορεί ένα πρόσωπο να παίρνει εκ νέου ισχυρότερη αριθμητικά ψήφο, με αναγκαστική επιλογή μόνον μεταξύ των δύο (από την στιγμή που έχουν ήδη πάρει την καταμετρημένη ψήφο προτίμησης οι παρατάξεις τους από τους πολίτες).

Οι εκλογές παρατάξεων ξαφνικά γίνονται υποχρεωτικες εκλογές μεταξύ δύο προσώπων τα οποία είναι έξω από τις προτιμήσεις ενός μεγάλου αριθμού πολιτών.

Όταν μάλιστα αυτό δεν έχει καμία επίπτωση στην σύνθεση του δημοτικού ή περιφερειακού συμβουλίου!

Σκεφτείτε ένας περιφερειάρχης με εκλογές που έχουν αποκλειστεί οι άλλοι πλην του δεύτερου, μπορεί να έχει δυνητικά διπλάσιες ή και τριπλάσιες ψήφους από το σύνολο των ψήφων της παράταξης του!

Οξύμωρο και επικίνδυνα αντιδημοκρατικό!

Είτε ως προς τις παρατάξεις είτε ως προς τα πρόσωπα.

Εγώ θα είμαι εκεί πάντως.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Σε πείσμα της απάθειας, της ανευθυνότητας, του "χομπισμού", της άγνοιας, της ηττοπάθειας, του πεσιμισμού, της αδράνειας, της μοιρολατρίας, του παραγοντισμού, της ιδιοτέλειας, της ανοργανωσιάς, της νηπιακής πολιτικής συμπεριφοράς, της φαντασιοπληξίας, της υπερφίαλης ασχετοσύνης, του δογματισμού, του ελιτισμού, της ιδεοληψίας και της προδοσίας, θα συνεχίσω να στέκομαι καλοπροαίρετα και υπεύθυνα απέναντι σε κάθε προσπάθεια, για την οργάνωση και ενότητα του αγώνα, για την εθνική απελευθέρωση και την δημοκρατία.
Απέναντι στην ιμπεριαλιστική κατοχή (πολιτική και οικονομική) της πατρίδας και του λαού μου, από την ευρωναζιστική ένωση, την ξενοκρατία και την ανάλγητη κεφαλαιοκρατική εξουσία.

Κάθε απογοήτευση και αποτυχία με πεισμώνει περισσότερο.

Κάθε μπαρούφας και ξερόλας, εγωμανής, που δεν μπορεί να συμφωνήσει με τον ίδιο του τον εαυτό και μας κάνει κήρυγμα για μέτωπα.

Κάθε κλαψομίζερος "επαναστάτης" που μέσα στον μικροαστικό του ατομισμό, φαντάζεται επαναστάσεις τηλεοπτικού χρόνου και περιεχομένου.

Κάθε "ιδεολόγος των αμφιθεάτρων" που μέσα στην ακινησία του παγωμένου πλάνου των διάφορων επαναστατικών "ενσταντανέ", αναζητά εναγωνίως το μπαλκόνι του Λένιν για μια αποθέωση από το πλήθος.

Σε κάθε κοινή προσπάθεια που θα πέφτω σε ανεύθυνους και αφερέγγυους συναγωνιστές. 
Που θεωρούν την κοινή προσπάθεια πάρεργο, ανάξιο σύγκρισης με το ραντεβού στο τσιπουράδικο του Νώντα, που περιμένουν από τους άλλους να τους στρώσουν το ακροατήριο και το χαλί της επανάστασης, ενώ οι ίδιοι θέλουν να βρίσκονται σε ότι αυτοί φαντάζονται ηγεσία, διότι "είναι Αυτοί" και όχι για αυτά που κάνουν! 
Γιατί είναι δυσεύρετο πίσω από τις ωραίες ενωτικές ρητορείες και τα χαμόγελα, να βρεις ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να κάνουν προσωπικές θυσίες για αυτό που τόσο ωραία λένε! 
Παρόλα αυτά.
Κάθε φορά που θα αποτυγχάνουμε κάθε φορά θα ξεκινώ απ' την αρχή με την πίστη ότι αυτή τη φορά θα τα καταφέρουμε.
Κι ας είναι να μη τα καταφέρουμε!
Κι ας είναι χαμένος κόπος θυσίες και αγώνας. 
Κάποιες αξίες είναι πέρα και πάνω από αυτό που θεωρώ "ζωούλα για πάρτι μου"!
Το δικό μου "χρέος" δεν είναι "οικονομικό".
Θα σας δω στην επόμενη συνέλευση.
Ίσως....
Εγώ θα είμαι εκεί πάντως.