Η αξιοπρέπεια και η ευημερία του λαού μας δεν είναι άπιαστο όνειρο.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Αυτό το οποίο διεκδικούμε είναι η αξιοπρέπεια και η ευημερία του λαού μας σε ένα Δημοκρατικό περιβάλλον, Εθνικής ανεξαρτησίας, Λαϊκής κυριαρχίας και Κοινωνικής δικαιοσύνης.

Απλά και αυτονόητα πράγματα (σε μια πατρίδα ανθρώπων και όχι ανδράποδων), τα οποία μας έχουν κάνει να τα θεωρούμε άπιαστο όνειρο.

Είναι στο χέρι μας αρκεί να τα διεκδικήσουμε νικώντας πρώτα τον προσωπικό μας φόβο και την τρομοκρατία του ξενόδουλου συστήματος.

Να αποκτήσουμε και να προασπίσουμε ένα ισχυρό, αυτεξούσιο δημοκρατικό κράτος με εθνικό νόμισμα και οικονομική αυτοδιάθεση, που να εγγυάται:

• Το βασικό εισόδημα όλων των πολιτών του.

• Την κάλυψη των βασικών αναγκών για σίτιση, ένδυση, στέγαση, θέρμανση και μετακίνηση.

• Την εργασία για όλο τον λαό, σε ανθρώπινες εργασιακές συνθήκες και την προστασία της αξιοπρέπειας των εργαζομένων.

• Την ενίσχυση και προστασία της οικογένειας και της μητρότητας.

• Την δωρεάν ιατροφαρμακευτική κάλυψη και περίθαλψη, σε ένα εθνικό σύστημα υγείας προς όλους, χωρίς διακρίσεις και φακελάκια.

• Την δωρεάν παιδεία με ανθρωποκεντρικό και κοινωνικό χαρακτήρα προς όλους, χωρίς διακρίσεις και χωρίς παραπαιδεία.

• Τον σεβασμό στους γέροντες και τους αδύνατους προς εργασία, εξασφαλίζοντας το υπόλοιπο της ζωής τους με αξιοπρέπεια.

• Δημόσιες υπηρεσίες και υπαλλήλους που θα σέβονται και θα υπηρετούν πραγματικά τους πολίτες χωρίς διακρίσεις.

• Την ανάδειξη του θεσμού της Δικαιοσύνης σε λειτούργημα υπέρ του λαού όπως αρμόζει και όχι υπηρέτρια της εκάστοτε πολιτικής και οικονομικής εξουσίας.

• Κεντρικά σχεδιασμένη και ισόρροπη παραγωγική ανασυγκρότηση και ανάπτυξη που λαμβάνει υπόψιν της πάντα την εθνική επάρκεια στο σύνολο των αναγκών της χώρας, με προτεραιότητα στην απορρόφηση και βελτίωση, της εγχώριας παραγωγής.

• Ύδρευση, ηλεκτροδότηση, λιμάνια, αεροδρόμια και γενικότερα οι στρατηγικού χαρακτήρα επιχειρήσεις που καλύπτουν τις βασικές ανάγκες του λαού αλλά και την ασφάλεια της πατρίδας, θα ανήκουν στο λαό με δημόσιο χαρακτήρα και ισχυρή κρατική εποπτεία.

• Αξιοποίηση υπέρ του λαού των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.

• Στήριξη της καινοτομίας και της έρευνας.

• Προώθηση των τεχνών και της ποιοτικής ψυχαγωγίας για όλο το λαό.

• Αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τους γειτονικούς λαούς σε μια κατεύθυνση δημιουργίας ασφαλούς και φιλικής συνύπαρξης, αξιοποιώντας διπλωματικά, κάθε δυνατή συνάφεια μεταξύ των λαών.

• Αλλά και αποτρεπτική δύναμη προς κάθε επιβουλή. Με ισχυρή εθνική άμυνα, ενισχύοντας τον στρατό και την εθνική αμυντική βιομηχανία. 

• Δέσμευση για όσους συμμετέχουν στα κοινά για την τήρηση όλων των παραπάνω με σκληρές ποινές στους παραβάτες.

Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο εθνικής ανεξαρτησίας και αξιοπρέπειας, μακριά από υποτέλειες και ευρωναζιστικές ενώσεις.

Πρακτικά δεν είναι τόσο δύσκολο όσο θέλουν να μας πείσουν οι ευρώδουλοι δυνάστες, αρκεί να είμαστε ενωμένοι και να λειτουργήσουμε ως κυρίαρχο έθνος. 

Ενότητα είναι η «μαγική» λέξη.

Η ένταξη στον ενωτικό και αλληλέγγυο αγώνα του λαού, είναι χρέος του καθενός από εμάς που συμφωνούμε, βάζοντας στην άκρη όλα τα υπόλοιπα που μας χωρίζουν.

Να πάρουμε πίσω την πατρίδα μας.

Να φέρουμε πάλι την αξιοπρέπεια και το χαμόγελο στις καρδιές μας.

Τα μνημόνια σε κάνουν αντικοινωνικό ή σε φέρνουν πιο κοντά σε πραγματικές φιλίες.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Στη χώρα που η έξοδος, η διασκέδαση και η κοινωνικότητα έχει ταυτιστεί με την συντροφιά γύρω από ένα τραπέζι. Όταν αυτό δεν μπορεί να το αντέξει το πορτοφόλι,τότε τα καλέσματα των φίλων για τσιπουράκι στο "μελτεμάκι του Σαράντου", αντιμετωπίζονται με τις γνωστές υπεκφυγές: " Ξέρεις έχω κάτι υποχρεώσεις και δεν θα μπορέσω να έρθω" η
"Με έχουν καλέσει κάτι φίλοι που είχα χρόνια να τους δω" ή
" Ήρθαν κάτι ξαδέρφια απο την Γη του Πυρός και πρέπει να πάω να τους δω ρε γαμώτο... δεν πειράζει κάποια άλλη φορά"
Πολλές φορές οι φίλοι με προθυμία σε κερνάνε κάνα ποτό αλλά πόσες φορές το αντέχει το φιλότιμο σου;
Τότε αρχίζεις και αντιλαμβάνεσαι ότι αυτή η κατάσταση με την χρόνια ανεργία και τις διαφορές σε οικονομικό επίπεδο με τους εργαζόμενους φίλους, που άλλος στο δημόσιο, άλλος σε κάποια επιχείρηση, κουτσά στραβά τους παίρνει για μια ταβερνούλα και ένα καθημερινό καφεδάκι έξω, οδηγεί σε κάποιες αποφάσεις στο πως θα διαχειριστείς τις σχέσεις και τις φιλίες σου πλέον.
Εκεί λοιπόν ή θα κλειστείς στον εαυτό σου ή θα επιλέξεις μια άλλη διέξοδο στον τρόπο διασκέδασης με την παρέα σου.
Μαζώξεις σε σπίτια ή αυλές ή και παραλίες (τώρα που είναι καλοκαιράκι). Ρεφενέ με το τσίπουρο και τα λίγα ή πολλά που έχετε φτιάξει στο σπίτι και... καλή καρδιά.
Εκεί αρχίζεις και καταλαβαίνεις ποιοι πραγματικά γουστάρουν την παρέα σου και ποιοι απλά ακολουθούν το "παραδοσιακό" πασοκικό life style.
Στο κάτω κάτω της γραφής εκεί θα έχεις φίλους που δεν κρύβονται πίσω από την ψευδαίσθηση ότι δεν είμαστε σε καθεστώς οικονομικής κατοχής.
Ποτέ δεν ένοιωσα συμπλεγματικά που είμαι άνεργος, γιατί δεν είναι αυτό το στάτους που με αυτοπραγματώνει ως άνθρωπο.
Ποτέ το πρότυπό μου δεν ήταν η μικροαστική εφησυχαστική ρουτίνα, "δουλειά - σπιτι - τηλεόραση ''4Κ 50'' - σκυλάδικο (ή μέγαρο για τους ψαγμένοι) το ΣΚ και καμιά μπουρδελότσαρκα με την αλητοπαρέα (για να φεύγουν τα χοντρά). Αυτή η δηθενιά ότι είμαι ευτυχισμένος και επιτυχημένος.
Γουστάρω τους παράξενους και τους φευγάτους τους χύμα και τους ψαγμένους. Να μπορώ να φτιαχτώ με την απεραντοσύνη των πνευματικών περιπλανήσεων και των πολιτικών σχεδιασμών για μια καλύτερη πατρίδα.
Πράγματα βαρετά για την πλειοψηφία των ποδοσφαιρόφιλων φίλων και των συζύγων με τα ενδιαφέροντα νέα απο το τελευταίο ριάλιτι.
Ναι ... αλλά τι θα κάνεις θα αποκλείσεις όλους τους φυσιολογικούς ανθρώπους και θα μείνεις να μιλάς με τον καθρέπτη σου;
Εδω είναι που ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι όταν σπάσει η προστατευτική γυάλα του lifestyle τότε ανοίγουν οι καρδιές και τότε βγαίνουν υπέροχοι άνθρωποι που είχαν αυτοπεριοριστεί στις επιφανειακές σχέσεις! Τότε βλέπεις ότι ο κάθε ένας μας, μέσα από το μοίρασμα του "λιόψωμου" (που πάει με το τσίπουρο) στα δύο, γίνεται αδερφός γίνεται ο κοινωνικός κρίκος που θα κρατήσεις και θα σε κρατήσει.
Εκεί μπροστά στην θεία μετάληψη με το "λιόψωμο" και το χύμα τσίπουρο, δίνεις τον άρρητο λόγο τιμής στον σύντροφό σου, χωρίς φτιασιδώματα και φαντασμαγορικό περιβάλλον.
Ναι είμαι από αυτούς που η οικονομική κατοχή της πατρίδας μου, δεν με λύγισε αλλά με έφερε κοντά σε πραγματικούς φίλους.
Σας προσκαλώ να ζήσουμε το μοίρασμα της ψυχής μας και να σχεδιάσουμε το όραμα που τόσο πολύ λείπει από αυτό το λαό.