Περι αλληλεγγύης και λαϊκού μετώπου

του Γιάννη Αθανασιάδη
  

Λόγια, λόγια, θεωρίες, αναλύσεις, καβγάδες, επιχειρηματα, τσιτάτα, το 'πε ο Μαρξ, το είπε ο Τρότσκι, νομοτέλεια, σύλλογοι και σέχτες.

Τι να πεις εσύ ταλαίπωρε για την ζωή σου, αφού αυτοί ξέρουν!

Αδέρφια!
Μακριά από τους χομπίστες επαναστάτες. Θα ειναι οι πρώτοι που θα λακίσουν.

Μη χάνουμε την ουσία.
Αυτός που ασχολείται χωρίς το (κατ' αναλογία του μεγέθους της διεκδίκησης του) κόστος, απλά είναι χομπίστας.

π.χ. Αν εγώ έχω εξασφαλισμένο από το σύστημα τον βιοπορισμό μου και δεν είμαι αποφασισμένος να τον ρισκάρω υπέρ του αγώνα, χαλαρά θα συζητάω για όλη μου την υπόλοιπη ζωή για την ορθοδοξία των απόψεων μου και την ανωριμότητα του λαού (που ωστόσο δεν μπορεί να επιβιώσει).

Κι αν οι συγκυρίες με φέρουν μπροστά στην ευθύνη της ρήξης με το σύστημα (βλπ ΣΥΡΙΖΑ), θα την κάνω την κωλοτούμπα μου γιατί το προσωπικό ρίσκο είναι αυτό που προέχει.

Σε ανάλογο μέγεθος είναι και οι εκ του ασφαλούς εγωιστικές αντιπαραθέσεις διαφόρων προσώπων και συλλογικοτήτων, γιατί απλά δεν καίγεται ο κώλος τους.
Οπότε χωρίς κόστος πουλάνε αρχηγιλίκια και ιδεολογικές ορθοδοξίες.

Εν ολίγοις Εγώ παλεύω για την ζωή μου κι αυτός για την ορθότητα της θεωρίας του.

Νομίζω ότι είμαι κατανοητός.

***

Δεν χρειάζονται οι χιλιάδες τόμοι και αναλύσεις ούτε οι εκατοντάδες τεμαχισμοί σε ιδεολογικά τεταρτημόρια και άσκοπες αντιπαραθέσεις.
Δυο φράσεις σαν αφετηρία και τέρμα, αρκούν!

"Μη εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο", (χωρίς να ξεχνάμε ότι δεν είμαστε μόνο εμείς άνθρωποι)
και η "Αλληλέγγυα κοινωνία".
Επισης δεν βλέπω ασυμβατότητα με το "αγαπάτε αλλήλους"
και το "Ο έχων δύο χιτώνας μεταδότω τω μη έχοντι".
Αξίες που ενώνουν τους ανθρώπους και δεν τους χωρίζουν!

Κρατώντας την ουσία!

Γιατί αν θέλουμε να 'χουμε να λέμε, θα αρχίσουμε για τους παπάδες, για την επιστημονική τεκμηρίωση, για την ταξική προέλευση, για τα γκούλαγκ, τον Στάλιν, τον Κιμ λι γιουνκ, κλπ.

*** 

Καμιά οργάνωση, κανένας αγώνας και κανένα μέτωπο, δεν μπορεί να σταθεί χωρίς την αλληλέγγυα εμπιστοσύνη στους συναγωνιστές.

Και η εμπιστοσύνη δεν κερδίζεται στα λόγια αλλά με το ίδιο το παράδειγμα μας. Σε εμπιστεύομαι γιατί δεν μπορεί αλλιως να με εμπιστευτείς κι εσύ. Γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά ο αγώνας μας.

Αλλιώς... Καλύτερα μην τον ξεκινήσεις. Μείνε στην ασφάλεια του εαυτού σου (αν τον εμπιστεύεσαι και αυτόν).

*** 

Η αλληλεγγύη ειναι προϊόν συνειδητοποίησης της κοινής μας μοίρας.
Μην την μπερδεύετε με την ελεημοσύνη.

π.χ. Στην μάχη, στο χαράκωμα όταν έχεις τον εχθρό να σε χτυπά από απέναντι, συνειδητοποιείς ότι πρέπει πάση θυσία να υπερασπιστείς όχι μόνο τον εαυτό σου αλλά και τον συμπολεμιστή σου.

Εκείνη την ώρα κατανοείς πόσο πολύτιμη ειναι η ζωή του συμπολεμιστή σου.

Τότε κανείς δεν ενδιαφέρεται αν είσαι δεξιός η αριστερός! Τότε στηρίζετε ο ένας τον άλλο, γιατί έχετε κατανοήσει ότι μόνο έτσι μπορείτε να επιβιώσετε απέναντι στον κοινό εχθρό.

Αυτή λοιπόν η αμοιβαία και ισότιμη στήριξη των συμπολεμιστών διαμορφώνει σχέσεις αλληλεγγύης και παράλληλα σπάει τις προκαταλήψεις του ενός απέναντι στον άλλο.

Ανάλογες συνθήκες διαμορφώνουν και την ανάγκη για την δημιουργία μετώπου.

Ο κοινός εχθρός και η κοινή μοίρα δημιουργούν την αδιαμφισβήτητη ανάγκη, για συσπείρωση των λαϊκών δυνάμεων από όλο το φάσμα των δημοκρατικών πολιτικών τάσεων και ιδεολογιών ( από δεξιά μέχρι αριστερά) για την δημιουργία μετώπου.

Αλήθεια περιμένετε να δούμε στρατό και τανκς για να αντιληφθείτε ότι έχουμε πόλεμο?
Ότι η πατρίδα κι ο λαός της τελούν υπό κατοχή?
Ότι ειναι χρέος μας, η δημιουργία λαϊκού δημοκρατικού μετώπου?
Ότι η αλληλεγγύη ειναι η μόνη μας ελπίδα?
Όταν θα δούμε στρατό, θα ειναι πλέον πολύ αργά!


Η κλεψύδρα αδειάζει...

Στον αγώνα θυσιάζουμε το Εγώ για το Εμείς.

του Γιάννη Αθανασιάδη

 

Στον αγώνα για την δημιουργία μετώπου κατά της Ευρωκατοχής, υπάρχουν τρεις κατηγορίες αγωνιστών.
Οι απελπισμένοι που έχουν χάσει τα πάντα, αλλά δεν έχουν την πολιτική κατάρτιση για την συνειδητοποίηση και την οργάνωση του αγώνα.
Οι πολιτικά καταρτισμένοι που όμως έχουν ακόμα να χάσουν από τον αγώνα, οπότε δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν τον ύψιστο βαθμό ανάγκης και πίεσης για την ενότητα και την οργάνωση του αγώνα.
Έτσι θεωρούν ότι έχουν την πολυτέλεια να το συζητούν και να λειτουργούν με παραγοντισμούς.
Και τέλος οι Συνειδητοποιημένοι, που στα μάτια των υπολοίπων φαίνονται βιαστικοί ή υπερφίαλοι. Διότι αναγνωρίζουν την επιτακτικότητα της ανάγκης για ενωτική οργάνωση του αγώνα, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα ηγετισμούς και ιδεοληψίες. 

Το πιο θλιβερό λοιπόν, δεν είναι να σε πολεμά ο εχθρός.
Το πιο θλιβερό είναι την ίδια ώρα, να σε υπονομεύει ο συναγωνιστής.
Μια κατάρα που σαν αφετηρία έχει πάντα, την μη συνειδητοποίηση (φύση και θέση), του κινδύνου που βρισκόμαστε, ώστε να ξεπεράσουμε τις εγωιστικές συμπεριφορές και να συμπαραταχθούμε ψυχή και σώμα στον κοινό αγώνα.
Δεν βοηθούν κανένα όλα αυτά.
Στον ιερό πατριωτικό αγώνα για Εθνική ανεξαρτησία, Λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική απελευθέρωση, δεν χωρούν προσωπικές ατζέντες.
Στην παρούσα κατάσταση θυσιάζουμε το Εγώ για το Εμείς.
Είναι η λογική του "Πάταξον μεν άκουσον δε".
Ας προσπαθήσουμε αυτή η μετωπική λογική να επικρατήσει και μην πυροβολούμε τα πόδια μας.

Υ.Γ. : Από τα παραπάνω εξαιρούνται τα... συνειδητά πρακτοράκια του συστήματος.

Νίκαια, Βερολίνο, Άγκυρα, Χαλέπι.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Άρχισαν πάλι οι θεωρίες για τρομοκρατία στην Ευρώπη από τους ισλαμιστές, οι οποίοι από τη μία σκοτώνουν τον πρέσβη της Ρωσίας στην Τουρκία, αλλά από την άλλη χτυπούν συγχρόνως τυφλά, αθώους πολίτες σε Ευρωπαϊκές μεγαλουπόλεις.
Ενώ πριν λίγες μέρες στο απελευθερωμένο Χαλέπι, μάθαμε ότι συνελήφθησαν νατοϊκοί Αμερικανοί, παρέα με Τούρκους, Άραβες και Ισραηλινούς πράκτορες.

Πολύ ισορροπημένο και συγχρονισμένο χτύπημα δεν νομίζετε;

Την ίδια ώρα τα αμερικανόδουλα Ευρωπαϊκά και Ελληνικά ΜΜΕ, μαζί με την εγχώρια "επαναστατική" (στην θεωρία άντε και σε κανένα τρόλεϊ) "αριστερά" και την διεθνώς γνωστή πλέον "αριστερά" των ΜΚΟ, σε αγαστή συμπόρευση με το Ευρω-ιμπεριαλιστικό καθεστώς, μιλούν για ήττα της "δημοκρατικής επανάστασης" στη Σύρια από τον αιμοβόρο δικτάτορα Άσαντ τον οποίο βοηθούν οι Ρώσοι!!!

Ένα κουβάρι από αμφίσημες εξελίξεις και γεγονότα που στο ξετύλιγμα του έχει τόσους κόμπους, που όποιος προσπαθήσει να το ξεμπλέξει, τα μπλέκει περισσότερο.

Όμως ποιοι είναι αυτοί που κρύβονται πίσω από τους, τζιχαντιστες τρομοκράτες και τους κάθε λογής μισθοφόρους επαναστάτες του χάους;

Συγγνώμη αλλά πρέπει να είναι κάποιος η πολύ βλάκας η πληρωμένος πράκτορας, για να μην μπορεί να δει την πραγματικότητα.

Δεν θα χρησιμοποιήσω πληροφορίες από κάποιες σκοτεινές πηγές συνομωσιολογίας ούτε από κάποιους μυστικούς πληροφοριοδότες. Ούτε καν τα wikileaks!

Τις ίδιες τις παραδοχές των Αμερικάνων και ιδίως της Χιλαρι Κλιντον θα υπενθυμίσω και μετά ο καθένας ας βάλει την λογική του (όση του έχει μείνει) να βγάλει συμπεράσματα.

1. Η Αλ Κάιντα είναι δημιούργημα της CIA από την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης .

2. Ο ISIS είναι μετεξέλιξη της Αλ Κάιντα που αποτέλεσε το βασικό υλικό με το οποίο δημιούργησαν και εξόπλισαν οι Αμερικάνοι και οι φίλοι τους (Άραβες και Ισραηλινοί) τους αντικαθεστωτικούς στην Συρία (και όχι μόνο), με τον συντονισμό του γερουσιαστή John McCain .
 

3. Μισθοφόροι απ’ όλο τον κόσμο στρατεύτηκαν από τις αμερικανικές υπηρεσίες και τους συμμάχους τους, για την δημιουργία «αυθόρμητων» εξεγέρσεων, για την διάλυση της Λιβύης, την υποστήριξη των Ναζί της Ουκρανίας, αλλά και την ναρκοθέτηση των θεμελίων άλλων κρατών στόχων.
 

Αυτά που γράφω δεν είναι καινούρια αλλά μέσα στον επικοινωνιακό βομβαρδισμό των προπαγανδιστικών ΜΜΕ δημιουργείται μια σύγχυση και ένας αποπροσανατολισμός στην ορθή σκέψη.

Ας βάλουμε λοιπόν το μυαλό μας να δουλέψει λίγο και να κάνουμε δυό τρείς επαγωγικούς συλλογισμούς που στηρίζονται στα στοιχεία και όχι σε σοφίσματα προπαγανδιστικού χαρακτήρα.

Το πρώτο συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε από τα χθεσινά γεγονότα είναι ότι, ο πρωταρχικός στόχος των χτυπημάτων εκτός "πεδίου μάχης", είναι η κοινή γνώμη!
Είναι ο εφοδιασμός των προπαγανδιστικών μεσών ενημέρωσης, με εικόνες και ειδήσεις, για να σκορπίσουν τον τρόμο στους πολίτες.

Ως γνωστόν σε κατάσταση τρόμου οι λαοί χειραγωγούνται και εξουσιάζονται εύκολα. Διότι στην ανάγκη της ασφάλειας αποδέχονται περιστολή των ελευθεριών τους.

Το δεύτερο είναι ότι τα χτυπήματα έγιναν στις πρωτεύουσες δυο κρατών που έχουν αυστηρότατους έλεγχους και μέτρα για τον έλεγχο των τρομοκρατικών χτυπημάτων. Κάτι που σηματοδοτεί την προειδοποίηση, από τα κέντρα που διαχειρίζονται την τρομοκρατία ότι δεν θα διστάσουν να πυροδοτήσουν το χάος, όχι μόνο στον τρίτο κόσμο, που μέχρι τώρα η Δύση αν δεν είναι συνεργός, είναι τουλάχιστον απαθής παρατηρητής, αλλά και όπου αλλού πιστεύουν ότι είναι απαραίτητο.

Το τρίτο που προκύπτει ως ερώτημα είναι, από ποιους πήραν εντολή αυτοί που έκαναν αυτά τα τρομοκρατικά χτυπήματα;
Από την στιγμή που είναι δημιούργημα των Δυτικών ιμπεριαλιστών τότε είναι σαφές από ποιους παίρνουν εντολή. 

Αλλά πως είναι δυνατόν να χτυπούν σε Δυτικές πόλεις;
Δεν βγαίνει ο συλλογισμός!!!

Εκτός εάν… 

Η υπερεθνική καπιταλιστική ελίτ την οποία υπηρετούν και οι δυτικές κυβερνήσεις βλέπει ένα μόνο εχθρό. Την ελευθερία των λαών και την Δημοκρατία!

Εσείς τι λέτε;

Σκόρπια σχόλια

Του Γιάννη Αθανασιάδη

 


➽Όλοι μιλούν για εθνική ανεξαρτησία!
Μιλούν για κυρίαρχο λαό.
Για ελεύθερη πατρίδα.
Για κοινωνική δικαιοσύνη.
Για ανάγκη μετωπικής συνεργασίας.
Ωραία όλα αυτά.
Το θέμα είναι, τι είσαι έτοιμος να ρισκάρεις για όλα αυτά?

Και ... Αδέρφια για να μην δουλευόμαστε "συναμετάξυ μας", πρέπει να είμαστε έτοιμοι να ρισκάρουμε τη βόλεψη μας, την όποια δουλίτσα μας, την σύγκρουση μας με την δοσιλογική νομιμοφροσύνη και εν τέλει την ίδια την ζωή μας!
Αλλιώς χαιρέτα και λαϊκές κυριαρχίες και πατρίδες και μέτωπα.

Ζόρια ε?
Πολλά φιλάκια στα παιδιά.

🔺🔺🔺

➽Δεν μου έκανε like, με έβρισε, τον σούταρα, έφαγε μπλοκ, με έβγαλε από φίλο...

Ρε παιδιά οι εικονικές σχέσεις φιλίας του fb, δεν είναι και σύμφωνο συμβίωσης.
Πρέπει να είναι πολύ άδεια η ζωή σου για να αναλώνεσαι σε καβγάδες με χεράκια κι ανθρωπάκια στην οθόνη σου.

Για να ξεκολλήσουμε λιγάκι.

Δεν λέω να αφορίσεις την τεχνολογία, αλλά να μην ταυτίσεις την ψηφιακή "ζωή", με την πραγματική!

Μάζεψε τους φίλους και τις φίλες σου. Και αν δεν γουστάρεις πολιτικούς προβληματισμούς, κάνε τουλάχιστον μια ομάδα με κοινωνικό ενδιαφέρον.
Οργάνωσε την με τακτικές συναντήσεις σε σπίτια η κάποιο στέκι και βάλτε στόχους μικρούς και εφικτούς.
Θα έχεις απέναντι σου ζωντανούς ανθρώπους και θα μοιράζεσαι μαζί τους την πραγματικότητα.

Και ποιος ξέρει ίσως έτσι να διαπιστώσεις ότι αυτό που θεωρείς ανέφικτο, τελικά γίνεται.

Καλημέρα.

🔺🔺🔺

Πανηγυρισμοί για την απελευθέρωση στο Χαλέπι 

➽Άθλια ΜΜΕ και ηγέτες αποικιοκράτες του περίφημου Δυτικού πολιτισμένου κόσμου παρέα με φεουδάρχες, πρίγκιπες και εμίρηδες, έχουν πλαντάξει στο κλάμα για το δύστυχο Χαλέπι!

Τους έπιασε συμπόνια για τους μισθοφόρους "επαναστάτες" της αραβικής βαρυχειμωνιάς.

Και έχεις και τον Έλληνα ανθυποραγιά να σου μιλάει για τον δικτάτορα Άσαντ και τα δημοκρατικά δικαιώματα του Συριακού λαού.

Τόση ξεφτίλα δεν αντέχεται άλλο ρε αδέρφια.

Η επόμενη επανάσταση θα γίνει για την αποκατάσταση του κοινού νου.

🔺🔺🔺

 

➽Όλοι αυτοί (μαζί κι ο Γιανης) για το βιβλίο της Βαλαβάνη! της Βαλαβάνη!

Δεν είναι που θεωρούν ότι τους το χρωστάει ο λαός για να τους στείλει στο κοινοβούλιο.

Δεν είναι που η κωλοπιλάλα για τις εκλογές και την εξουσία φτιάχνει λυκοφιλίες.

Δεν είναι όλοι προδότες - συμβιβασμένοι.

Είναι που με τα παλια υλικά ΔΕΝ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ!!!

🔺🔺🔺

➽Αλληλεγγύη Ώρα 0

Απλά φαντάσου τον εαυτό σου:
Είσαι κρεμασμένος στην θηλιά και σφαδάζεις και έρχεται ο άλλος να σου την πει γιατί δεν φωνάζεις μαζί του για την αύξηση του ΦΠΑ, τα δικαιώματα των υπαλλήλων, τους πρόσφυγες, τους Τούρκους, την Κύπρο, τους Εσκιμώους, τα σκουπίδια στους δρόμους, τον Παναθηναϊκό, την 3η Διεθνή, τον Κέυνς, τον Μαρξ, τον Παϊσιο, το κόμμα !

Πουτάνα όλα! γίνεται?

🔺🔺🔺

➽"Να ακούς τον αφέντη" της είπε.

"Προσπάθησε να του κάνεις αυτά τα ωραία που είδες στην τηλεόραση"

Στη συνέχεια ο χαρούμενος ραγιάς έχωσε την δεκατριάχρονη εγγονή του στην ουρά με τα άλλα κοριτσάκια που θα διαλέξει ο αφέντης για υπηρέτρια ή αν ειναι τυχερός, για την σεξουαλική του συντροφιά. Ελπίζοντας έτσι ότι δεν θα του κόψει κι άλλο την σύνταξη...

🔺🔺🔺

➽Μια αόρατη στρατιά που ακόμα δεν έχει αποκτήσει συνείδηση της ύπαρξης της, βρίσκεται στρατοπεδευμένη ανάμεσα μας.

Κανείς δεν την βλέπει. Κανείς δεν ασχολείται. Είναι όμως εδώ και όλο αυξάνεται.

Είναι η στρατιά των ανέργων!
Είμαστε η στρατιά των ανέργων!

🔺🔺🔺

➽"Καλός είσαι βρε παιδί μου και καλά τα λες, αλλά πολύ πατριωτισμός με σημαίες και τέτοια, θα παρεξηγηθείς για εθνίκι!
Άσε που όσο δίκιο κι αν έχεις αν συμφωνήσω μαζί σου θα μπλεξω με τους συντρόφους."

Φίλε μου καλέ κι αγνέ διεθνιστή, να στο ξεκαθαρίσω.

Ο μόνος πραγματικός κι άδολος πατριώτης, είναι ο διεθνιστής, γιατί αυτός ξέρει την πραγματική αξία να έχουν οι λαοί ελεύθερη πατρίδα και μπορεί να αγωνιστεί γι αυτό.

Ο μόνος πραγματικός και άδολος διεθνιστής είναι ο πατριώτης, γιατί θα αγωνιστεί για τη λευτεριά των άλλων πατρίδων ανιδιοτελώς και από πεποίθηση, όχι για να εκμεταλλευτεί καλές συμφωνίες για την εκμετάλλευση του πλούτου τους. Και κυρίως... εθελοντικά κι όχι μέσω ΜΚΟ και με σχέση μισθοφόρου.

Ελπίζω να καταλαβαίνεις τώρα την αξία που έχει για μένα η ελεύθερη και δημοκρατική πατρίδα μου και το νόημα του εθνικού συμβόλου. Δεν ειναι προσωπική υπόθεση. Είναι πανανθρώπινη.

Και θα μένει ανεξίτηλο το σύνθημα.
Θέλουμε ελεύθερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά.

Με αγάπη και συντροφικότητα
Γιάννης Αθανασιάδης.

🔺🔺🔺

➽Γιατροί σε συνεργασία με φαρμακευτικές οδηγούν υγιείς ή ιάσιμους ασθενείς στον θάνατο αυξάνοντας τα κέρδη τους.

Βιολόγοι επιστήμονες αμείβονται με μυθικά ποσά από τις πολυεθνικές για την αλλοίωση του DNA των καλλιεργήσιμων σπόρων ώστε να μην μπορεί να αναπαραχθούν φυσιολογικά και η πατέντα να παραμείνει στις εταιρείες, προκαλώντας παράλληλα επιπτώσεις στην υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων.

Νομικοί, οικονομολόγοι, φυσικοί, επιστήμονες ερευνητές, κλπ.κλπ.
Όλοι στην υπηρεσία των κανιβαλιστικών πολυεθνικών και της απάνθρωπης κερδοσκοπίας.

Όμως η ηθική και οι ανθρώπινες αξίες είναι πρωτίστως θέμα παιδείας, κάτι που έχουμε ξεχάσει.

Πρωταρχικό ζητούμενο ενός συστήματος παιδείας πρέπει να είναι το ανθρωποκεντρικό, ηθικό και αξιακό περιεχόμενο του μαθητή, από τον βρεφονηπιακό σταθμό μέχρι το πανεπιστήμιο.
Και αυτό αφορά το σύνολο ενός λαού, χωρίς εξαιρέσεις.

Αλίμονο στο ανθρώπινο είδος που εν τέλει θα έχει χάσει τα ηθικά αντισώματα του!

🔺🔺🔺

➽Παλιά λέγαμε ότι είναι προτιμότερο να έχεις ένα φανερό εχθρό παρά ένα προδότη φίλο.

Είναι λοιπόν προτιμότερο να έχεις απέναντι σου κάποιον που δηλώνει φασίστας παρά κάποιον που δηλώνει δημοκράτης αλλά σε τσακίζει με την φασιστική πολίτικη του.

Στο όνομα της "δημοκρατίας" συντελούνται οι μεγαλύτερες ανατροπές σε δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού που χρειάστηκαν αγώνες και θυσίες αιώνων.

Νομίζω ότι ήρθε ο καιρός να τελειώσει όλη αυτή η υποκρισία. Φορέας αυτής της υποκρισίας είναι το σημερινό κοινοβουλευτικό σύστημα.

Μην παίζεις το παιχνίδι τους!

του Γιάννη Αθανασιάδη

   

Σου πήραν τις αποταμιεύσεις. Σου πήραν την δουλεια σου. Σου παίρνουν τη γη. Σου παίρνουν το σπίτι. Σε κοροϊδεύουν και σε κλέβουν. Σε εξοντώνουν καθημερινά.

Και τώρα σε πωρώνουν για να πας να πολεμήσεις!

Σου φέρνουν πόλεμο ώστε να επικυρώσουν με το αίμα σου τα συμφωνημένα από τους προδότες. Κι εσύ αντί να τους στείλεις στην κρεμάλα και να πάρεις τη χώρα στα χέρια σου, ετοιμάζεσαι να θυσιαστείς για τα σχεδία τους.

Το παιχνίδι ειναι στημένο κι εσύ άπλα θα νομίζεις ότι αγωνίζεσαι για την πατρίδα, όταν την πατρίδα την έχεις ήδη παραδώσει.

Μην παίζεις το παιχνίδι τους!

***

Φίλε νομιμόφρονα.

Δεν οφείλεις καμία νομιμοφροσύνη σε κάτι που σε σκοτώνει.

Ο νόμος δεν ειναι κάτι μεταφυσικό.

Ο νόμος είσαι εσύ είμαι εγώ είμαστε όλοι.

Για σκέψου αυτοί που νομοθετούν (βουλή) και αυτοί που εφαρμόζουν τον νόμο.

Τι σχέση έχουν με τον λαό. 

Εγώ θα έλεγα εχθρική εσύ τι νομίζεις?

Μην σε κοροϊδεύουν λοιπόν. 

Νόμος που αδικεί το λαό, δεν ειναι νόμος και δεν χρειάζεται να είσαι δικηγόρος για να καταλάβεις αυτό που νιωθεις στο πετσί σου.

Όταν ο νόμος αδικεί τότε η ανυπακοή και η ανατροπή του ειναι χρέος μας.

Και αυτοί οι νόμοι ειναι δοτοί από κάποιους ξένους, εχθρούς του λαού και της πατρίδας μας.

Γι αυτό πάντα θα μας αδικούν.

Αν αισθάνεσαι βολεμένος η ότι τη βγάζεις ακόμα, μη φανταστείς ποτέ ότι θα σε λυπηθούν.

Όσοι επιβιώσουμε θα καταλήξουμε ισόβιοι σκλάβοι εμείς και τα παιδιά μας.

***

Για μένα, όποιος σε συνθήκες σκλαβιάς αγωνίζεται για την λευτεριά του δεν λογίζεται ως σκλάβος.
Σκλάβος είναι αυτός που αποδέχεται την σκλαβιά του ως νόμιμη.
Και αγωνιστής δεν είναι ο υπάκουος που απλά γκρινιάζει επιθυμώντας να γίνει αφέντης στη θέση του αφέντη.


Αγωνιστής είναι αυτός που οργανώνεται και προσπαθεί παντοιοτρόπως να ανατρέψει μαζί με τους άλλους την κατάσταση αυτή και να κατακτήσει την ελευθερία γι αυτόν και για το λαό του.

***

Η λαϊκή οργή και το μίσος δεν αποτελούν φυσικό χαρακτηριστικό του λαού.
Προκαλούνται από την συνειδητοποίηση έλλειψης δικαιοσύνης.

Όσο μεγαλύτερη λοιπόν αδικία επιβάλλεται τόσο μεγαλώνει το λαϊκό μίσος απέναντι στην εξουσία και τους συνεργάτες της.

Κι όσο μεγαλώνει το μίσος τόσο πιο άγριο τέλος θα έχουν όλοι αυτοί.

Αυτό δεν θα είναι ευθύνη του λαού, αλλά των ίδιων των δυναστών, των δικαστικών λειτουργών τους, αλλά και των μίσθαρνων οργάνων τους, που νομιμοποιούν την βαρβαρότητα.

Η κλεψύδρα αδειάζει.

Η ανάγκη για ενότητα

του Γιάννη Αθανασιάδη
  

     

Η θέση μου ειναι εκπεφρασμένη, γραπτά, προφορικά, και δια "ροπάλου".
Η μοναδική διέξοδος από τον αφανισμό του λαού μας, ειναι η δημιουργία ενιαίου δημοκρατικού μετώπου "από τα κάτω", με αναφορά στην Εθνική ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία και την κοινωνική αλληλεγγύη. Και αυτό δεν γίνεται με ηγεμονισμούς και ιδεολογικά στεγανά.
Όταν το ζητούμενο ειναι η επιβίωση μας, δεν μπορούμε να συζητάμε για το φύλλο των αγγέλων.
Για όσους τουλάχιστον το αντιλαμβάνονται.

***

Από την ώρα που οι δωσίλογοι συνεργάτες των ναζί κατακτητών, (και μετέπειτα των Αγγλοαμερικανών) μαζί με την μαυραγορίτικη παρέα τους, αποτέλεσαν την κοιτίδα του μεταπολεμικού πολιτικού προσωπικού της πατρίδας μας, ήταν φυσιολογική η ανάδειξη και η τελική επικράτηση των νεοδωσιλόγων που το αποτελούν και σήμερα.
Τώρα πλέον η πορεία του λαού μας, είτε θα καταλήξει στην ολοκληρωτική μετατροπή του σε παρασιτικού χαρακτήρα επαίτη και κομπιναδόρο χωρίς αλληλεγγύη και εθνική αξιοπρέπεια, 
είτε η σύγκρουση και το οριστικό ξεκαθάρισμα θα είναι αναπόφευκτο, για να οδηγηθούμε στην λύτρωση και την αναγέννηση της πατρίδας.
Δυστυχώς δεν υπάρχει ομαλή προοπτική. 
Η πλευρά των δωσιλόγων είναι έτοιμη από παλιά, έχοντας πλάτες το ενωσιακό πολιτικό περιβάλλον, στο οποίο πρόβλεψε να μας εντάξει παραπλανώντας μας με το τυράκι των χρηματοδοτικών πακέτων. 
Η πλευρά του λάου είναι κομματιασμένη με ευθύνη των ηγεσιών - ηγετών - ηγετίσκων και άλλων ιδεοληπτικού χαρακτήρα διασπαστικών παραγόντων κυρίως στο χώρο της "αριστεράς".
Όσο νωρίτερα συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη ενότητας και συσπείρωσης των λαϊκών δυνάμεων, τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες υπάρχουν για την τελική νίκη.

Η κλεψύδρα αδειάζει.

Οργάνωση και αγώνας!

του Γιάννη Αθανασιάδη

   

Το αντίπαλο δέος του ατομισμού είναι η αλληλεγγύη.
Και αλληλεγγύη δεν είναι η κάθε είδους ελεημοσύνη.
Είναι η συνειδητοποίηση της ζωτικής ανάγκης που έχουμε μεταξύ μας οι άνθρωποι, στον αγώνα της ζωής.
Κατ' επέκταση, είναι η κατανόηση της ανάγκης για την οργάνωση στον αγώνα για τα δίκαια μας.
Είναι η μισή ασπίδα του εταίρου στην παράταξη μάχης. 

Είναι η σύνθεση και η ενότητα για την δημιουργία του μετώπου αντίστασης.
Και όπως καταλαβαίνετε κάτι τέτοιο είναι πολύ κακό για τους εκάστοτε εξουσιαστές.

Η προώθηση της εγωιστικής και ατομικιστικής ανατροφής των περασμένων δεκαετιών, μας έχει απομακρύνει από τα βασικά κοινωνικά χαρακτηριστικά, που αποτελούν τον κοινό παράγοντα για την σύσταση του λαού ως ενιαίο πολιτικό υποκείμενο.

Και αυτό βέβαια μόνο τυχαίο δεν ήταν.

Όπως φαίνεται λοιπόν, η δουλειά τους όλα αυτά τα χρόνια της νεοπλουτίστικής ευμάρειας και του βλαχοδημαρχισμού του λαού μας, έπιασε τόπο!

Διότι στις μέρες μας δυστυχώς τα επίκτητα χαρακτηριστικά του ατομισμού και του "δήθεν" που περιχαρακώνουν τον ένα απέναντι στον άλλο, δεν έχουν σπάσει ακόμα, λόγω της συνήθειας των προηγούμενων χρόνων, παρ ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού έχει συντριβεί κάτω από τα κατοχικά μνημόνια.
Όλο αυτό οδηγεί σε αδυναμία αλληλέγγυας συνύπαρξης και ενότητας

Παρ όλα αυτά, συμπολίτες μας που αντιλαμβάνονται την κατάφωρα εγκληματική αδικία που συντελείται, είναι έτοιμοι να δώσουν και την ζωή τους εναντίον του δωσιλογικού καθεστώτος.

Προσοχή όμως! Αν αυτό δεν γίνει στα πλαίσια μιας συντεταγμένης και οργανωμένης προσπάθειας μαζί με όλους όσους αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και δεν υποκύπτουν στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, θα καταλήξει σε τραγικό τέλος για τους ίδιους και σε απώλεια για το κίνημα αντίστασης του λαού.

Δεν έχει σημασία πόσο αποφασισμένοι είναι!

Όποιος είναι έτοιμος να αγωνιστεί και να πεθάνει χωρίς να είναι οργανωμένος, είναι ήδη νεκρός και δεν το ξέρει.

Οι παλιοί αγωνιστές ήξεραν ότι χωρίς οργάνωση του λαού, δεν μπορεί να γίνει το οτιδήποτε.

Η μόνη διέξοδος απέναντι στην Ευρωναζιστική κατοχή είναι, ενότητα με οργάνωση και αγώνα!

Η κλεψύδρα αδειάζει.

Χωρίς πατρίδα δεν υπάρχει λαός

Του Γιάννη Αθανασιάδη

Το πρόβλημα ειναι ότι ο τόπος μας ειναι και πλούσιος και όμορφος και κοντά τους.
Αν ήταν μόνο πλούσιος οι αποικιοκρατες θα λήστευαν τον πλούτο μας και όπως έχουν μάθει θα μας χρησιμοποιουσαν σαν δούλους εργασίας, για να τους τον φέρουμε στα σεντούκια τους. 
Κι όταν τελείωνε, θα μας παρατούσαν σα στυμμένες λεμονόκουπες, αλλά ο τόπος θα έμενε πάλι σε εμάς.
Αν ήταν μόνο όμορφος θα περνούσαν τις καλοκαιρινές διακοπές τους στα ξενοδοχεία και τις παραλίες (ιδιοκτησίες τους) και θα γύριζαν στις χώρες τους.
Ο συνδυασμός και των δυο σε μια τόσο κοντινή απόσταση γι αυτούς, οδηγεί στην πρόθεση για ολοκληρωτική, διαρκή και πλήρη απαλλοτρίωση του.
Υπό αυτές τις συνθήκες ο ιθαγενής πρέπει να πάψει να υπάρχει, στην λογική ότι "αυτή ειναι η πατρίδα του και έχει δικαιώματα σε αυτήν".
Άντε να μείνουν κάνα δυο χωριά για φολκλόρ ατραξιόν.
Οι υπόλοιποι θα απομείνουν, ή εξοντωμένοι ηθικά και σωματικά η περιφερόμενοι σκλάβοι σε αναζήτηση ενός πιάτου συσσιτίου με μεταλλαγμένα.
Οι πιο ευνοημένοι θα βρισκονται σε κάποια χώρα της πολιτισμένης δύσης πλένοντας πιάτα, ενώ οι επιστήμονες θα ξεζουμίζονται σε κάποια πολυεθνική, βαυκαλιζόμενοι ότι είναι οι τάχα μου ικανοί και ξεχωριστοί.
Κι εγώ θα είμαι άστεγος κάτω από μια γέφυρα,
Ένας γραφικός καραγκιοζάκος που θα περιμένω την επόμενη συμμορία για να με λιντσάρει γελοιοποιώντας με, διότι επιμένω ότι χωρίς πατρίδα δεν υπάρχει λαός.

Ο μπιντές του δυτικού πολιτισμού.

του Γιάννη Αθανασιάδη

  

   

Πάντα πίστευα ότι αυτός ο δυτικός πολιτισμός ειναι ένας ιδεολογικός μπιντές, της πιο άθλιας βαρβαρότητας.
Οι δυτικοί ξέσκιζαν και ξεσκίζουν αιώνες τώρα τις αποικίες, τον τρίτο κόσμο, τα 3/4 του πλανήτη και των λαών που περιλαμβάνουν και κάνουν τον μπιντέ τους, με χάρτες δικαιωμάτων, κοινοβούλια, σοσιαλισμούς, κοινωνικά κράτη, ισότητες κλπ.
Ο Δυτικός "πολιτισμένος" , "δημοκράτης", πολίτης δεν νοιάζεται και δεν νοιάστηκε ποτέ για τα αιματοβαμμένα λάφυρα της αποικιοκρατικής λεηλασίας που χρησιμοποιούσε για την άνεση του και τον κοινωνικό χαρακτήρα της μητρόπολης του.
Αντίθετα διεκδικούσε μεγαλύτερη άνεση και πληθώρα αγαθών, κάνοντας την πάπια στο ζήτημα της προέλευσης τους ή στέλνοντας κάρτες unisef για να έχει και την συνείδηση του ήσυχη!
Απεργίες, συνδικαλιστικές διεκδικήσεις, ακόμα και επαναστάσεις, πατούσαν και πατούν πάνω στους πολτοποιημένους λαούς του λεγόμενου τρίτου κόσμου.
Μόνο με αποανάπτυξη, τοπική αυτάρκεια τουλάχιστον στην διατροφή και την στέγη, ανταλλακτική συνεργασία με τις άλλες οργανωμένες κοινωνίες και αλληλέγγυες δομές σε ζητήματα υγείας παιδείας και περίθαλψης, μπορεί να μπει φρένο στον κατήφορο της αυτοκαταστροφής του ανθρωπινου είδους.
Εκεί που φτάσαμε πρέπει να θυσιάσουμε πολλά για να επανεκκινήσουμε από άλλο δρόμο αυτό που λέμε, πρόοδο της ανθρωπότητας.
Και κυρίως ... να απονομιμοποιήσουμε ηθικά τον καπιταλισμό.

Ας σταματήσουμε τις συλλογικές καταδίκες του πληκτρολογίου.

Είναι απίστευτο πόσο εύκολα δια του πληκτρολογίου περνάμε σε συλλογικές καταδίκες, αφορισμούς και πορίσματα αφανισμού ολόκληρων κοινωνικών ομάδων!
Αν κάποιος (λέμε τώρα) θα ήθελε να βάλει το λαό μας να αλληλοσφαγιασθεί για να κάνει τη δουλειά του, αυτή η ρητορική και πρακτική είναι βούτυρο στο ψωμί του!

Από τις ουγκάνικες κραυγές "Σφάξτε τους ισλαμοφασίστες, τα λαθροπιθίκια, τους ισλαμιστές που έχουν σκοπό ύπαρξης τους τον αφανισμό του Ελληνικού DNA"

Πέφτω πάνω σε αφηνιασμένες τσιρίδες, " Φασισταριά του τάδε χωριού ρατσιστές του τάδε νησιού, κρεμάστε τους ρατσιστές που φοβούνται τους αλλοδαπούς κλπ" ρίχνοντας κατάρες και καταδίκες και όποιον πάρει ο χάρος!

Αυτή η ρητορική οδηγεί μαθηματικά σε πόλωση και διχασμό.

Κι αν κάνεις το λάθος και προσπαθήσεις να δείξεις κατανόηση προς τους πρόσφυγες ή τις τοπικές κοινωνίες (καλή ώρα) αλίμονο σου.

Το τραγικό είναι ότι καταλήγουμε στην φασιστική λογική ότι όποιος δεν είναι με εμάς είναι με τους άλλους!

Να ξεκαθαρίσω λοιπόν ότι αδιαφορώ για το πώς θα με χαρακτηρίσετε, γιατί αυτή τη στιγμή προτεραιότητα για μένα έχει να μην πέσει ο απλός λαός στην παγίδα που εκούσια η ακούσια τον σπρώχνετε.

Ναι σίγουρα υπάρχουν ανάμεσα στους κατοίκους που αντιδρούν απέναντι στους αλλοδαπούς και φασίστες. 

Ναι σίγουρα υπάρχουν ανάμεσα στους αλλοδαπούς που έχουμε εγκλωβίσει και εγκληματικά στοιχεία.

Ο πραγματικός εχθρός όμως είναι αυτοί που τα δημιούργησαν και που τώρα θέλουν να σφαχτούμε μεταξύ μας, για να την βγάλουν πάλι λάδι.

Στον κάθε "αντιρατσιστή" και στον κάθε "Ελληνογενναίο" λοιπόν λέω ότι η μαγκιά δεν είναι να αλληλοεξοντωθεί ο λαός, ούτε να λιντσάρει τους πρόσφυγες. 

Αλλά να χτυπήσει στην πηγή του προβλήματος που δεν είναι άλλη από το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας και οι προδοτικές και εγκληματικές πολιτικές τους.

Μην τσιμπάτε στις προβοκάτσιες ένθεν και ένθεν.

Δεν είναι ο πρόσφυγας που σου έχει πάρει την χώρα, ούτε όμως ο απλοϊκός γονιός που μέσα σε αυτό το ομαδικό πυρ απέναντι στη ζωή του από το φασιστικό ευρωσύστημα, αδυνατεί να κατανοήσει τι του συμβαίνει και φοβάται και τον ίσκιο του.

Αυτήν την ώρα που κάποιοι επενδύουν στην αλληλοσφαγή μας ας κρατήσουμε υπεύθυνη στάση και μη τους κάνουμε την χάρη.

Γιάννης Αθανασιάδης

Επιστολή αποχώρησης από το ΕΠΑΜ του Γιάννη Αθανασιάδη

Αγαπητοί συναγωνιστές και φίλοι

 

Από σήμερα και μετά από 5 συναπτά χρόνια αδιαλείπτου, ενεργού και αγωνιστικής παρουσίας μου στην Οργάνωση του ΕΠΑΜ , παύω να είμαι πλέον μέλος της οργάνωσης.

Εντάχθηκα απο την πρωτη στιγμη στο ΕΠΑΜ, στηριζοντας μια πρωτοποριακή οργάνωση που η ιδρυτική της διακήρυξη, τα προτάγματα και η πολιτική τεκμηρίωση από τον Δημήτρη Καζάκη, αποτελούσαν κάτι πρωτοφανές για τα μετεμφυλιακα Ελληνικά δεδομένα ανταποκρινομενα στο ιστορικο καλεσμα της εποχης.

Ολα αυτα τα χρονια αφιέρωσα την ζωή μου σε αυτό το σκοπό χωρίς άλλες σκέψεις και προσπάθησα να βοηθήσω στην εναρμόνιση της οργανωτικής μας δομής με την ιδρυτική του.
Δυστυχώς και παρά τις προσπάθειες μου η διαμόρφωση του ΕΠΑΜ όπως είναι τώρα δεν καλύπτει πλέον αυτό για το οποίο εντάχθηκα.
Οι θέσεις μου και οι τοποθετήσεις μου υπάρχουν στον πολιτικό διάλογο του ΕΠΑΜ και την αρθρογραφία μου.
Όπως επίσης και στο βίντεο του 5ου Συνεδρίου που δεν ανέβηκε και δεν προβλέπω να ανεβαίνει στο διαδίκτυο (σε ότι αφορά στις παρεμβάσεις και αντιπαραθέσεις μου, τουλάχιστον).
Αυτό δεν σημαίνει ότι έπαυσα να σας αισθάνομαι σαν συναγωνιστές και σύντροφους.
Άλλωστε εκεί που θα δοθεί η μάχη θα είμαστε με τους περισσότερους από εσάς μαζί.

Είμαστε από την ίδια πλευρά και αγωνιζόμαστε για τα ίδια προτάγματα, απλά δεν θα δεσμεύομαι πλέον από τον «κομματικό πατριωτισμό».
Αν σε όλη αυτήν την περίοδο αδίκησα ή ενόχλησα κάποιους ζητώ την κατανόησή τους μια και δεν θα βρίσκομαι πλέον στην οργάνωση για να τους αδικώ ή να τους ενοχλώ.
Μας περιμένουν σκληρά χρόνια και τα δύσκολα είναι μπροστά μας. Ο καθένας μας και όλοι μαζί από το «οδόφραγμα» που έχουμε ταχθεί, θα αγωνίζεται απέναντι στον κοινό εχθρό και ίσως κάποια στιγμή βρεθούμε πάλι μαζί.

Καλή δύναμη αδέρφια

14/09/2016
Γιάννης Αθανασιάδης

Όταν το θύμα διεκδικεί προς όφελος του θύτη

του Γιάννη Αθανασιάδη

 Η λογική της "αρπαχτής", ερήμην των μελλοντικών συνεπειών στον λαό και την πατρίδα, έχει εμποτίσει ένα μεγάλο κομμάτι των ιθαγενών σε αυτήν τη γωνιά τού πλανήτη που είχε την ατυχία μετά το έπος της εθνικής αντίστασης, να απολέσει μέσα σε μισό αιώνα κάθε ίχνος αυτοτέλειας και εθνικής συνείδησης.
Αξιοποιώντας αυτή τη λογική και με αιτιολογίες π.χ. να σώσει τάχα τις συντάξεις, τον μισθό των Δ.Υ. κλπ, το σύστημα έπαιξε σε στημένο παιχνίδι, με την δημόσια και ιδιωτική περιουσία και τις εισφορές του λαού στην λειτουργία του κράτους. 
Απαλλοτρίωσε προς όφελος της οικονομικής και διοικητικής κατοχής των ευρωτραπεζιτών και της διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, 
-τα αποθεματικά του κράτους και της γενικής κυβέρνησης ( δήμοι, νοσοκομεία, οργανισμοί κλπ), 
-τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων (PSI 50% κούρεμα), 
-τις δημόσιες επιχειρήσεις στρατηγικού χαρακτήρα (επικοινωνίες, ενέργεια, Λιμάνια, αεροδρόμια, κ.α.)
-Έπνιξε τους αυτοαπασχολούμενους και μικροεπιχειρηματίες με φόρους και χρέη.
-Ξεπουλάει όλη την δημόσια περιουσία με ένα αιώνα χρονικό ορίζοντα, αποφασίζοντας ουσιαστικά για την μη υπόσταση διαχειρίσιμου εθνικού εδάφους, για τις επόμενες γενιές όταν δηλαδή αυτοί και εμείς δεν θα υπάρχουμε πια.
-Δημεύει προς όφελος των τραπεζών και των funts την μικρή και μεσαία ιδιοκτησία με εξοντωτικούς φόρους και στέρηση πόρων.
-Μεθοδεύει μέσω των capital controls την απορρόφηση των μετρητών και του υλικού χρήματος για να μας περάσει σε μια μορφή IOU μετά την δεδομένη (με βάση την οικονομική πολιτική που της έχουν επιβάλει οι δανειστές), αδυναμία πληρωμών του κράτους.

Υπό αυτές τις συνθήκες, εμφανίζονται κάποιοι κυβερνητικοί αλλά και εξωκυβερνητικοί παράγοντες, να "αγωνίζονται" για τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο, ενώ ακούγονται και προτάσεις για να "μπει χέρι" στην αμύθητη (όντως) εκκλησιαστική περιουσία.
Πολλοί έσπευσαν να επικροτήσουν αυτές τις κινήσεις και μάλιστα με δυναμισμό και πάθος.

Εγώ απλά αναρωτιέμαι. Όταν  οι δοσίλογοι αποδέχονται και συνεργούν να συμβαίνουν όλα όσα προανέφερα, φαντάζεσαι ως λογικός άνθρωπος και όχι λοβοτομημένος, ότι όλη αυτή η "παρακαταθήκη" που έχει απομείνει για διεκδίκηση από τον λαό, θα πάει στα "χέρια" του λαού;

Προσοχή! 

Μην σας κοροϊδεύουν.

Οποιαδήποτε διεκδίκηση υπό αυτό το καθεστώς είτε αφορά γερμανικές αποζημιώσεις,κατοχικά δάνεια είτε εκκλησιαστική περιουσία είτε άλλου τύπου και χαρακτήρα "επανορθώσεις", αποτελεί υφαρπαγή και αφαίρεση Εθνικής περιουσίας προς όφελος των δυνάμεων κατοχής.

Αυτά όλα ειναι εν δυνάμει περιουσία του λάου και μόνο σε συνθήκες Απελευθερωμένης Ελλάδας μπορούν να αξιοποιηθούν πραγματικά προς όφελος του λαού.
Γι αυτό, ας ξεπεράσουμε την λογική της αρπαχτής που μας έφερε ως εδώ.

Όποιος πραγματικά θέλει να αγωνιστεί για τα δίκαια αυτού του λαού και της πατρίδας, Πρώτα και Κύρια αγωνίζεται για την απελευθέρωση της και μόνον έτσι έχει νόημα οποιαδήποτε άλλη διεκδίκηση.

Η Ελλάδα δια της κας Κωνσταντοπούλου θα κυριαρχήσει στην Ε.Ε. και θα επιβάλει την πολιτική της ;

του Γιάννη Αθανασιάδη
 

Διάβασα την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος της κας Κωνσταντοπούλου (Πλεύση Ελευθερίας) καλοπροαίρετα, αν και από την «καλημέρα» ξεκινά ως προσωποπαγές σχήμα, ελπίζοντας σε κάποια νέα δεδομένα στην πολιτική σκηνή αυτής της χώρας.

Ενθουσιάστηκα, μπορώ να πω, όταν στο εισαγωγικό της ιδρυτικής διάβασα ότι μας καλεί σε «έναν ανυποχώρητο αγώνα για την αποτίναξη του ζυγού της μνημονιακής δεσποτείας, του ολοκληρωτισμού της ευρωγραφειοκρατίας, της χρεοκρατίας, της τραπεζοκρατίας και των συμφερόντων και ολιγαρχιών που υποστυλώνουν, τροφοδοτούν και ωφελούνται από αυτό το αντιδημοκρατικό καθεστώς, που περιφρονεί τη δημοκρατία και δικαιώματα κατακτημένα με θυσίες και με την αυτοθυσία πολλών πριν από εμάς, που έδωσαν τη ζωή, την υγεία, την ελευθερία τους.»

Έτσι λοιπόν συνέχισα την ανάγνωση στο «δια ταύτα» της ιδρυτικής, που έχει την κεφαλίδα «Γιατί παλεύουμε»!

Διάβασα πολλά και ωραία για γερμανικές αποζημιώσεις για λογιστικούς ελέγχους, για την υγεία, την παιδεία κλπ. Ό,τι δηλαδή αναφέρουν πολλά κοινοβουλευτικά κόμματα στα προγράμματά τους, που ποτέ δεν διαβάζει ο λαός όταν πάει να ψηφίσει.

Μάταια έψαχνα να βρω μια λέξη που να με διαφωτίζει πώς θα γίνει η «αποτίναξη του ζυγού της μνημονιακής δεσποτείας, του ολοκληρωτισμού της ευρωγραφειοκρατίας, της χρεοκρατίας, της τραπεζοκρατίας και των συμφερόντων και ολιγαρχιών που υποστυλώνουν ….κλπ»!!!

Δεν γίνεται σκέφτηκα, το κυρίαρχο στρατήγημα του κόμματος κάπου πρέπει να διασαφηνίζεται στο Πως θα γίνει!!!

Παραθέτω τον σύνδεσμο της διακήρυξης για να το αναζητήσετε κι εσείς μήπως μου διέφυγε...

Και εδώ τίθεται το εξής λογικό δίλημμα.
Για να γίνουν αυτά (αποτίναξη του ζυγού της μνημονιακής δεσποτείας, του ολοκληρωτισμού της ευρωγραφειοκρατίας, της χρεοκρατίας, της τραπεζοκρατίας), θα πρέπει:

Ή η Ελλάδα να αποδεσμευτεί από την Ε.Ε., την Συνθήκη της Λισαβόνας και το ευρώ ώστε να ασκεί κυρίαρχη εθνική πολιτική, κοινωνική και οικονομική.

Ή η Ελλάδα δια της κας Κωνσταντοπούλου να κυριαρχήσει στην Ε.Ε. και να επιβάλει την πολιτική της!

Περιμένω εναγωνίως να διαβάσω στο πρόγραμμα της κας Κωνσταντοπούλου ποια από τις δύο μεθόδους σκοπεύει να χρησιμοποιήσει!!!

Για ... κάποιους αναγνώστες μου επεξηγώ το αυτονόητο.
Ότι δηλαδή το ερώτημα είναι ρητορικό και δεν περιμένω καμία τέτοια διευκρίνηση από την κα Κωνσταντοπούλου. 

Είναι σαφές φίλοι μου! Μόνο αν κάποιος δεν θέλει να δει την αλήθεια, δεν βλέπει ότι, όποιος δεν ξεκαθαρίσει το ζήτημα της απεξάρτησης της χώρας μας από την ιμπεριαλιστική Ε.Ε. και το χρεόγραφο ευρώ, με όρους Εθνικής ανεξαρτησίας, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να διεκδικεί λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη.
Απλά διεκδικεί μια θέση στο υπάρχον κατοχικό σύστημα, με πολλά λόγια και υποσχέσεις για διεκδικήσεις. Να ‘χουμε να λέμε! (Όπως άλλωστε έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλοι "αντιμνημονιακοί" πριν από αυτόν.)

Και όπως λέει κι ο λαός «όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα χρόνια κοσκινίζει».
Μόνο που η κλεψύδρα αδειάζει…

Επιπολαιότητες που σκοτώνουν.

Του Γιάννη Αθανασιάδη

  "Τυφλός – τυφλόν οδηγεί και οι δύο εις λάκκον πίπτουσιν"

Πολλές φορές στην παρέα, σε μια χαλαρή κουβεντούλα μπορεί να αφήσουμε το θυμικό μας να εκφραστεί μια και μας πνίγει το δίκιο, χωρίς να το πολυσκεφτούμε.

Όταν  όμως υπηρετούμε μια κορυφαία θεσμική θέση μιας πολιτικής οργάνωσης και ιδίως όταν αρθρογραφούμε και αναφερόμαστε σε θέματα που αφορούν την ίδια την επιβίωση του λαού και της πατρίδας, θα πρέπει να είμαστε τουλάχιστον προσεκτικοί απέναντι στους συμπολίτες μας που μας διαβάζουν ή τουλάχιστον στα μέλη μας και να αποφεύγουμε τις επιπολαιότητες, είτε σιωπώντας είτε κρατώντας μια επιφύλαξη κι όχι να λέμε ότι μας κατέβει. 

Διάβασα άρθρο με τίτλο "Αν η κυβέρνησή μας ήταν πράγματι ελληνική….."   κορυφαίου κομματικού στελέχους του ΕΠΑΜ στο οποίο είμαι μέλος κι εγώ, (οπότε με αφορά άμεσα γι αυτό και αναφέρομαι στο συγκεκριμένο άρθρο), το οποίο λέει πως αν η κυβέρνηση ήταν πραγματικά Ελληνική θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί την αδυναμία της Τουρκιάς τώρα που ο Ερντογκαν έχει ξηλώσει την μισή περίπου ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων του και ούτε λίγο ούτε πολύ, θα παίρναμε πίσω την Κύπρο,  θα αδιαφορούσαμε για το Casus belli επεκτείνοντας στα 12 μίλια την αιγιαλίτιδα, όπως επίσης θα φτιάχναμε αξιόμαχες βάσεις, σε όλα τα ακριτικά νησιά μας. Και μάλιστα αυτό αποτελεί την ευκαιρία της χιλιετίας για την χώρα μας!

Δηλαδή αρκούσε η κυβέρνηση να ήταν Ελληνική (προφανώς πατριωτική εννοεί) και μετά ... "αέρα και σας φάγαμε";

Σκεφτείτε αν πράγματι αποφασίζαμε κάτι τέτοιο, γι αυτήν την έρμη χώρα. Πόσο ανεύθυνα και τραγικά θα μπορούσε να οδηγηθούμε στον απόλυτο όλεθρο!

Όταν κάποιος μπερδεύει την πραγματικότητα με τα θεμιτά κατά τα άλλα όνειρα του, παρασύροντας σε ολέθριες ενέργειες το λαό, τι αξιοπιστία μπορεί να έχει!

Και για να μην αφήσω την άποψη μου ατεκμηρίωτη αρκεί να σας πω ότι η …αποδεκατισμένη!!!  στρατιωτικά Τουρκία έχει, με στοιχεία από το  Global Fire Power, τον όγδοο πιο ισχυρό στρατό
παγκοσμίως, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 28^η θέση!
Κι όλα αυτά την ώρα που είναι κοινό μυστικό ότι ο στρατός μας εξοπλιστικά όχι μόνο δεν έχει ανανεωθεί τα τελευταία έξι χρόνια αλλά δεν διαθέτει κονδύλια ούτε για τα απαραίτητα ανταλλακτικά για την συντήρηση των  οχημάτων και των οπλικών συστημάτων.

Όσο για την στρατιωτική μας ηγεσία που, κατά τον αρθρογράφο, θα κληθεί να εκμεταλλευτεί τους τάχα άπειρους νέους στρατιωτικούς ηγέτες της Τουρκίας, την θαυμάζουμε στην αποδοχή και την υποτέλεια απέναντι στην κομματοκρατία και σε εθνοπροδότες πολιτικούς, στα προσκυνήματα σε Ναζιστικά νεκροταφεία και την ευπείθεια στο ΝΑΤΟ.
Αυτή θα ηγηθεί μιας σύγκρουσης με την Τουρκία;;;

Όταν οι πολιτικοί μας κλείνουν η αποδυναμώνουν τις στρατιωτικές μας βιομηχανίες, καθιστώντας την χώρα μας έρμαιο εξαρτώμενο από ξένες βιομηχανίες με υποβρύχια που γέρνουν και τορπιλάκατους χωρίς τορπίλες, για να πάρουν τις μίζες τους, ενώ την ίδια ώρα οι Τούρκοι κατασκευάζουν πολεμικά αεροπλάνα,  εμείς πρέπει να φανταζόμαστε ότι ήρθε η ευκαιρία «να πάρουμε την Πόλη»!

Παρακάτω σας παραθέτω τους πίνακες με την στρατιωτική ισχύ των δυο χωρών από το  Global Fire Power στοιχεία 2016.

                                               Ελλάδα                         Τουρκία

Πληθυσμός	10.775.643	79.414.269
Σε ηλικία στράτευσης	105.000	1.375.000
Μάχιμοι ενεργοί	180.000	410.500
Μάχιμοι έφεδροι	280.000	185.630

                                                 Ελλάδα                         Τουρκία

tanks	1556	3.778
Εξοπλισμένα οχήματα	4.209	7.550
Αυτοκινούμενα πυροβόλα	547	1.013
Συρόμενα πυροβόλα	463	697
Συστοιχίες πυραύλων	152	811

                                                Ελλάδα                         Τουρκία

Συνολικά αεροσκάφη	601	1.007
Πολεμικά αναχαίτισης	206	207
Επιθετικά Σταθ.Πτερ.	206	207
Μεταφοράς	215	439
Εκπαιδευτικά	143	276
Ελικόπτερα	224	445
Επιθετικά ελικόπτερα	29	64

                                                Ελλάδα                         Τουρκία

Συνολική Ισχύς Στόλου	115	194
Αεροπλανοφόρα	0
Φρεγάτες	13	16
Κορβέτες	0	8
Υποβρύχια	11	13
Σκάφη ακτοφυλακής	27	29
Ναρκαλιευτικά	4	15

Εδώ έχουμε την πιο σημαντική ίσως πληροφορία!

                                               Ελλάδα                         Τουρκία

Αποθέματα πετρελαίου bbl/day

10.000.000

296.000.000

Σκεφτείτε μόνο, ότι σε εμπόλεμη κατάσταση, τα αποθέματα καυσίμων δεν μας αρκούν ούτε για δυο εβδομάδες!!!
Για ανταλλακτικά ... δεν το συζητάμε!
Δεν θέλω να ανοίξω το θέμα βάζοντας και τους βόρειους γείτονές μας με τις αλυτρωτικές τους διεκδικήσεις. (Γνωρίζουμε καλά τις σχέσεις τους με την Τουρκία και την στρατιωτική συνεργασία τους). 

Σαφώς και όταν κάνεις ένα πόλεμο δεν αρκεί μόνο η υπεροπλία, αλλά και οι διεθνείς συγκυρίες.
Αλλά πέστε μου φαντάζεται κανείς ότι το Κυπριακό δεν θα μπορούσε να λυθεί σε μια μέρα αν τα συμφέροντα των Μεγάλων δυνάμεων και οι γεωστρατηγικές ισορροπίες το επέβαλαν;

Η θεωρείτε ότι η μικρασιατική καταστροφή οφειλόταν στην αδυναμία και μόνο, του κατά τα άλλα νικηφόρου Ελληνικού στρατού;
Αυτά γίνονται μόνον αν λαμβάνονται υπ' όψιν όλες οι παραπάνω παράμετροι. 

Ας αποφεύγουμε λοιπόν τις "κορώνες" και μην λειτουργούμε υπό την επήρεια των όποιων προφητειών ή ονείρων κάνουμε. 
Ας σεβαστούμε τον λαό μας και μην τον εκθέτουμε με επικίνδυνες επιπολαιότητες που μόνο από κάτι ακραίες οργανώσεις ακούγονται.
Ας επικεντρωθούμε στον αγώνα για να απελευθερώσουμε την πατρίδα μας από τους Ευρωναζί και το κατοχικό κοινοβούλιο και κερδίζοντας την αξιοπρέπεια, την σοβαρότητα και την υπευθυνότητα, που πρέπει να έχουμε σαν λαός και σαν έθνος, θα κερδίσουμε και τον σεβασμό εχθρών και φίλων.