Ο ιμπεριαλισμός των ναρκωτικών ή ο νέος πόλεμος του οπίου!

του Γιάννη Αθανασιάδη

Την σημερινή παγκόσμια ημέρα κατά των ναρκωτικών την καλύπτει όπως κάθε τέτοιου χαρακτήρα επέτειο, η βαθιά υποκρισία σε σχέση με την γενεσιουργό αιτία της παγκόσμιας αυτής μάστιγας.

Απ'όσο γνωρίζουμε η ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, έγινε στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας.
Υπάρχει όμως μεταξύ άλλων μια παράμετρος που έχει περάσει απαρατήρητη από τα ΜΜΕ και τον πολύ κόσμο.
Μια... "μικρή" λεπτομέρεια στον πόλεμο κατά της "τρομοκρατίας" των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

*"Το 2000, η ​​κυβέρνηση των Ταλιμπάν με την υποστήριξη των Ηνωμένων Εθνών εφάρμοσε ένα επιτυχημένο πρόγραμμα εξάλειψης των ναρκωτικών, το οποίο παρουσιάστηκε και στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 12 Οκτωβρίου 2001.
Η παραγωγή οπίου από το Αφγανιστάν, είχε καταρρεύσει κατά 94%.
Το 2001, η παραγωγή οπίου κατέρρευσε στους 185 τόνους από 3300 τόνους το 2000."

Συμπτωματικά τον Σεπτέμβριο του 2001 γίνεται το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους Πύργους και ξεκινάει ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και η εισβολή στο Αφγανιστάν από τις Ηνωμένες πολιτείες και τους συμμάχους της.

Στον πόλεμο αυτό και μετά από 19 χρόνια πέρα από την υποτιθέμενη δολοφονία του Οσάμα Μπιν Λάντεν,  ( του οποίου το πτώμα δεν είδε κανείς ειδικός ιατροδικαστής, αλλά την σφραγισμένη κάσα του, που "ανεξήγητα"? την  πόντισαν στην Αραβική θάλασσα),
κανείς δεν μπορεί να  προσδιορίσει τους ακριβείς λόγους που υπάρχουν ακόμα οι Αμερικανονατοϊκές δυνάμεις στο Αφγανιστάν.

19 χρόνια σφαγές και εκκαθαρίσεις και ακόμα δεν έχει κλείσει το θέμα της τρομοκρατίας στο Αφγανιστάν;

Τι ακριβώς προστατεύουν που εξαρτά τα αμερικανονατοϊκά συμφέροντα με την παρουσία τους εκεί;

Αυτό που αποδεδειγμένα έχει συμβεί, είναι η τεράστια αύξηση της καλλιέργειας της λευκής παπαρούνας και της παραγωγής του όπιου.

Ας σταθούμε λίγο στους αριθμούς: 
Πριν το 2000 η παραγωγή του οπίου στο Αφγανιστάν ήταν στους 3300 τόνους.
Την χρονιά 2000 - 2001 γίνεται δραματικός περιορισμός και πέφτει στους 185 τόνους!
Γίνεται επέμβαση των ΗΠΑ και των συμμάχων της και "Ω! του θαύματος", αυξάνονται κατακόρυφα οι καλλιεργούμενες εκτάσεις και η παραγωγή του οπίου φτάνει το 2017 στους 9000  τόνους!!!

Πώς συμβαίνει αυτό σε μια χώρα που ουσιαστικά είναι υπό την κατοχή των "πολέμιων"  της μάστιγας των ναρκωτικών;
Σε μια χώρα που για δεκαεννιά χρόνια ελέγχεται στρατιωτικά από τους δυτικούς "ανθρωπιστές";

Εδώ λοιπόν υπάρχει η παγκόσμια υποκρισία στο θέμα των ναρκωτικών.

Όταν ξέσπασε επί Ρήγκαν το σκάνδαλο της χρηματοδότησης των Κόντρας (μισθοφόρων ανταρτών κατά των Σαντινίστας στην Νικαράγουα)  ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ διακινούσαν ή έλεγχαν την διακίνηση ναρκωτικών και με αυτά χρηματοδοτούσαν τους Κόντρας, αλλά και τις διάφορες υποκινήσεις κατά των χωρών που δεν υπηρετούσαν τα συμφέροντα τους. Και αυτό δεν θα έβγαινε στην φόρα αν δεν υπήρχε και η παράνομη πώληση όπλων στο Ιράν που άνοιξε το θέμα!

Αυτή είναι η τακτική που όπως φαίνεται εξακολουθεί να λειτουργεί και σήμερα.
Δεν σας κάνει εντύπωση πως ξαφνικά στο διάστημα αυτό εμφανίζονται από το πουθενά οι ISIS;
Στρατιωτικός εξοπλισμός και χιλιάδες μισθοφόροι οργανωμένα μετατρέπουν σε κόλαση την μέση ανατολή και καταστρέφουν την Συρία αλλά και το Ιράκ.

Αλλά στον κύκλο των "ναρκοδολλαρίων" κερδίζουν και τράπεζες και πολυεθνικές έμμεσα ή άμεσα.
Ο ιμπεριαλισμός δεν έχει ηθικές αναστολές.
Στηρίζει ότι πιο ανήθικο για την επίτευξη της εξάπλωσης της παγκόσμιας κεφαλαιοκρατίας.

Στις ΗΠΑ οι χρήστες και οι θάνατοι από την ηρωίνη αυξήθηκαν από 181.000 το 2001 σε πάνω από 4.000.000 σήμερα.
Σε πολλές χώρες προτεκτοράτα των ΗΠΑ λειτουργούν "παράνομα" εργαστήρια παραγωγής ηρωίνης. Ακόμη και στην γειτονική µας Βόρεια Μακεδονία αλλά και την Αλβανία  υπάρχουν στοιχεία που οδηγούν σε αυτό.

Αυτή την ώρα ο τζίρος μόνο από την διακίνηση της ηρωίνης ξεπερνά το αστρονομικό ποσό των 500 δισεκατομμυρίων δολαρίων!

Εκατομμύρια νέοι άνθρωποι καταστρέφονται στον πλανήτη με την συνενοχή των ΗΠΑ και των συμμάχων της, για να χρηματοδοτηθούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στους λαούς από την διεφθαρμένη ελίτ του κεφαλαίου.

Δυστυχώς με την ανοχή των λαών τους διεστραμμένοι και "νονοί" εξουσιάζουν και αιματοκυλούν τον πλανήτη.

*Στοιχεία από τον Prof Michel Chossudovsky και το globalresearch.ca

Ο Τσε ο Άρης και η πατρίδα

του Γιάννη Αθανασιάδη

Κάποιοι συμπαθείς φίλοι αναρωτιούνται τι είναι αυτό που έχει κάνει δύο κομμουνιστές όπως ο Άρης Βελουχιώτης και ο Τσε Γκεβάρα, να είναι αγαπητοί στα μη κομμουνιστικά λαϊκά στρώματα.
Κάποιοι απαντούν:
"Ο αυτοθυσιαστικός αγώνας τους."
Μα δεν ήταν οι μόνοι που είχαν τέτοιο τέλος. Άλλωστε αυτό δεν αλλάζει την ιδεολογία την οποία είχαν. Και αυτό δεν είναι κρυφό.

Κάποιοι άλλοι (απίθανοι τύποι) οικειοποιούμενοι (εντελώς αντιδιαλεκτικά ), σαν να ήταν ιδιόκτητο οικόπεδο του κόμματος τους αυτοί οι μεγάλοι  αγωνιστές, ειρωνεύονται όσους δεν ανήκουν σε αυτό, ευτελίζοντας το πανανθρώπινο της ιδεολογίας τους, σε οπαδική σέχτα.

Μετά χάνονται σε κοινοτοπίες της μαρξιστικής βιβλιογραφίας ή σε αυθαίρετα "μονοδιάστατα" συμπεράσματα αποδεχόμενοι χωρίς να το αντιλαμβάνονται το κυρίαρχο αφήγημα του συστήματος, 
όπως π.χ. ότι "έγιναν μόδα"  ή ότι "ως νεκροί δεν ενοχλούν" κλπ, απομακρυνόμενοι από την ουσία του γεγονότος.

Η μεγάλη διαφορά αυτών των αγωνιστών που έκανε το λαό να τους αγκαλιάσει, πέρα από την όποια χαρισματική προσωπικότητα και ήθος τους, περιγράφεται με μία λέξη: Πατριώτης!

Ο διεθνισμός τους δεν εκφραζόταν με την στείρα και άκαιρη αναγωγή των πάντων στην πανανθρώπινη αλληλέγγυα κομμουνιστική ολοκλήρωση χωρίς κράτος και εξουσία.

Πατούσε γερά στην διαδικασία της χειραφέτησης των λαών και την διεκδίκηση αυτού που του στερούσαν οι πατριδοκάπηλοι κεφαλαιοκράτες. 
Την πατρίδα!
Την ανάδειξη των καταπιεσμένων σε κυρίαρχη εθνική τάξη!

Ο Άρης Βελουχιώτης στην συγκλονιστική ομιλία του στην Λαμία, αναφέρει:"...Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και τρέχει να βρει κέρδη σ' όποια χώρα υπάρχουνε τέτοια. Γι' αυτό δε νοιάζεται κι ούτε συγκινείται με την ύπαρξη των συνόρων και του κράτους.
Ενώ εμείς, το μόνο πού διαθέτουμε, είναι οι καλύβες μας και τα πεζούλια μας. Αυτά αντίθετα από το κεφάλαιο που τρέχει, οπού βρει κέρδη, δε μπορούν να κινηθούν και παραμένουν μέσα στη χώρα που κατοικούμε.
Ποιος, λοιπόν, μπορεί να ενδιαφερθεί καλύτερα για την πατρίδα του; "

Ο Τσε Γκεβάρα τελείωνε τις ομιλίες του πάντα με την φράση Patria o muerte (Πατρίδα η θάνατος)
Ένας πατριώτης διεθνιστής που μετά την Κούβα, αγωνίστηκε και έδωσε την ζωή του για την απελευθέρωση των πατρίδων "όπου γης".

Για την Κύπρο (Αγγλική αποικία τότε), την Αγκόλα, τις χώρες της λατινικής Αμερικής.

Αυτά είναι τα στοιχεία που πέρασαν στις πλατιές μάζες την εικόνα του πραγματικού πατριώτη κομμουνιστή που δεν αναλώνεται μόνο στα αμφιθέατρα και τις εγχειριδιακές πολιτικές ορθότητες, αλλά αγαπά και σέβεται τους λαούς και κατανοεί τις ρίζες και τις ιδιαιτερότητες τους.

Δεν σνομπάρει τον λαό. Διότι είναι κομμάτι τους και όχι "ξένο σώμα"!

Μπαίνει πρώτος στην φωτιά για την υπεράσπιση του. Κι όχι να το παίζει κριτικός εκ του ασφαλούς στα λάθη του.

Υπερασπιζόμενος την πατρίδα, ενώνει τους καταπιεσμένους δεν τους χωρίζει.

Αυτή είναι η χειροπιαστή και ανιδιοτελής ιδιότητα του αγνού αγωνιστή.

Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά που ένας λαός αγκαλιάζει αυτούς τους σπουδαίους αγωνιστές.

Και αυτό το δίδαγμα λυπάμαι που το λέω δεν το έχει μετουσιώσει σε πολιτικό ήθος και συμπεριφορά, κανένα κομμουνιστικό κόμμα ή φορέας απ'όσο ξέρω. (Και πιστέψτε με ξέρω αρκετά).

Κάποια στιγμή πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε πως αυτήν την ιστορική περίοδο που ζούμε, τα πατριωτικά προτάγματα αποτελούν την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την αναζωπύρωση του αγώνα, πριν είναι πολύ αργά.

"Θέλουμε ελεύθερη εμείς πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά."

Η δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και η τελική πράξη του ενδοκαπιταλιστικού εμφυλίου.

του Γιάννη Αθανασιάδη

Το γεγονός της άθλιας και φασιστικού χαρακτήρα δολοφονίας του Τζορτζ Φλόιντ, ήταν άλλο ένα από τα χιλιάδες καταχωρημένα εγκλήματα βίας της αστυνομίας των ΗΠΑ κυρίως σε αφροαμερικάνους αλλά και σε λατινοαμερικάνους και γενικά σε πολίτες των αδύνατων τάξεων της μητρόπολης του καπιταλισμού.

Όμως αποτέλεσε την θρυαλλίδα η οποία σε συνδυασμό με τους χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας (με πάνω από 80.000 νεκρούς από τις συγκεκριμένες κοινωνικές τάξεις και 30 εκατομμύρια νέους άνεργους), έβγαλε τον λαό στους δρόμους.

Αυτό που συμβαίνει στις ΗΠΑ αυτήν την ώρα δεν έχει προηγούμενο.
Άσχετα με την κατάληξη του, δεν έχει καμία σχέση με τις συνηθισμένες "στημένες" μιντιακές εξεγέρσεις.

Υπάρχουν διαδηλώσεις και εξεργεσιακή ατμόσφαιρα παντού, σχεδόν σε όλες τις μεγάλες πόλεις στις πολιτείες  Αριζόνα, Καλιφόρνια, Κολοράντο, Φλόριντα, Τζώρτζια, Ιλινόι, Ιντιάνα, Κεντάκι, Μίσιγκαν, Μινεσότα, Μιζούρι, Μέριλαντ, Οχάιο, Νέα Υόρκη, Ορεγκον, Πενσιλβάνια, Νότια Καρολίνα, Τενεσί, Τέξας, Γιούτα, Βιρτζίνια, Ουάσιγκτον, Ουισκόνσιν, Αϊόβα.

Σε πάνω από 400 πόλεις, σύμφωνα με το RT,  εκδηλώνονται ταραχές με συμμετοχή όχι μόνον αφροαμερικανών!

Η εξέγερση έχει γενικευτεί, καίγονται κτίρια και περιπολικά, κλείνουν εθνικοί αυτοκινητόδρομοι, πέφτουν μολότοφ και πυροβολισμοί, οι συλλήψεις έχουν ξεπεράσει τις 1000, με νεκρούς πολίτες και αστυνομικούς και εκατοντάδες τραυματίες μεταξύ των διαδηλωτών, ενώ έχουν υπάρξει και τραυματισμοί δημοσιογράφων από επιθέσεις που δέχτηκαν από την αστυνομία.

Οι Πολιτείες Αριζόνα, Τέξας και Βιρτζίνια, έχουν κηρυχθεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τους κυβερνήτες τους.

Ενώ υπάρχει γενική απαγόρευση κυκλοφορίας την νύχτα!

Την ίδια στιγμή ο πρόεδρος των ΗΠΑ ετοιμάζεται να κάνει χρήση ενός νόμου περί εξεγέρσεως του 1807, και να βγάλει στρατό στους δρόμους.

# # #

Αναμφίβολα αυτές τις καταστάσεις το σύστημα προσπαθεί να τις χειραγωγήσει με πράκτορες και προβοκάτσιες (το έχουμε ζήσει άλλωστε και στην χώρα μας την περίοδο των πλατειών και των μεγάλων διαδηλώσεων).

Επίσης μέχρι τούτη την ώρα δεν έχει διαφανεί κάποια κοινωνική διεκδίκηση πέρα από το γενικού χαρακτήρα αίτημα, της ίσης μεταχείρισης των αφροαμερικάνων και της καταδίκης των αστυνομικών βιαιοτήτων.

Οι εξεγερμένοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν συγκεκριμένη πολιτική πρόταση. Κάποιες μεμονωμένες ενέργειες, όπως τα σφυροδρέπανα με κόκκινη μπογιά στο μνημείο των βετεράνων ή το παραποιημένο διαδικτυακό «τρολάρισμα» με την σημαία της Κίνας και το πλακάτ που έγραφε «China help me breathe» που έγινε viral στο facebook και το whatsup, δεν σηματοδοτούν κάποιους ανέμους αλλαγής στις διεκδικήσεις των εξεγερμένων απέναντι στο καπιταλιστικό σύστημα.

Αντιθέτως οι εκτεταμένες λεηλασίες καταστημάτων με καταναλωτικά προϊόντα όπως  smart tv, κινητά τηλέφωνα, ακριβά παπούτσια, ρούχα κλπ, αν και καταδικάστηκαν από τους διαδηλωτές ως προβοκάτσιες, υποδηλώνουν την «ασφαλή» για το καπιταλιστικό σύστημα,  καταναλωτική αντίληψη των εξεγερμένων.

 Όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός της διογκούμενης και σαρωτικής συμμετοχής του αμερικάνικου λαού στις διαδηλώσεις, παρά και ενάντια στον φόβο της πανδημίας.

Που θα μπορούσε όμως να οδηγήσει αυτό;

# # #

Εδώ ας παραθέσω και μια άλλη παράμετρο για να βοηθήσω στην εκτίμηση των γεγονότων.

Πίσω από όλα αυτά υπάρχει και μία παράλληλη ενδοκαπιταλιστική διαμάχη που έχει ξεκινήσει από την ημέρα που εξελέγη ο πρόεδρος Τράμπ, και συνεχίζει να εξελίσσεται με διακυμάνσεις όλο αυτό το διάστημα.

Από την πρώτη ημέρα που εκλέχτηκε πρόεδρος ο Τράμπ, δέχθηκε εμφανώς και απροκάλυπτα, επίθεση από το χρηματιστικό λόμπι και τους εκπροσώπους του νεοφιλελεύθερου παγκόσμιου οικονομικού δόγματος, που αυτήν την ιστορική περίοδο, σε πολιτικό επίπεδο εκπροσωπούν οι δημοκρατικοί και η ηγετική τους ομάδα με την αντίπαλό του στις εκλογές Χίλαρι Κλίντον και τον απερχόμενο πρόεδρο Ομπάμα, αλλά και με το σύνολο σχεδόν του συστημικού τύπου και των ΜΜΕ.

Έχει εξακριβωθεί πλέον ότι οι στημένες αντιΤράμπ εξεγέρσεις που έγιναν εκείνες τις μέρες, υποκινήθηκαν από μισθωτούς διαδηλωτές (στις ΗΠΑ υπάρχουν επισήμως εταιρείες που μισθώνουν διαδηλωτές μια εξ αυτών είναι και η «Crowds on Demand» αλλά και πολλές που λειτουργούν υπό την κάλυψη καλλιτεχνικών πρακτορείων)*  είχαν χρηματοδοτηθεί εμμέσως από τον δισεκατομμυριούχο Σόρος, μέσω της  «open society», ο οποίος βέβαια το αρνείται, λέγοντας μεταξύ άλλων ότι «Η οργάνωση αναφέρει ότι δαπανά περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για την υποστήριξη ομάδων που προωθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα». **
Άλλωστε πολλοί από τους διαδηλωτές είχαν παραδεχθεί δημόσια ότι είχαν πληρωθεί για να «εξεγερθούν».

Στην συνέχεια δέχτηκε κατηγορίες ότι συνεργάστηκε με τους Ρώσους για να παραποιήσει τα εκλογικά αποτελέσματα, κατηγορία η οποία κατέπεσε μετά από δύο χρόνια.

Πέρυσι παραπέμφθηκε από την βουλή των αντιπροσώπων  με αίτημα καθαίρεσης διότι, «καταχράστηκε την εξουσία του ασκώντας πιέσεις στην Ουκρανία να ανακοινώσει μια έρευνα σε βάρος του Δημοκρατικού αντιπάλου του Τζο Μπάιντεν και παρακώλυσε τη λειτουργία του Κογκρέσου». Κατηγορία με προφανή πολιτικά κίνητρα μια και ο Μπάιντεν είναι ο πολιτικός του αντίπαλος στις επόμενες εκλογές. Η κατηγορία καταψηφίστηκε προς μεγάλη απογοήτευση των δημοκρατικών αντιπάλων του.

Αυτή την ώρα ο επικρατέστερος αντίπαλος του στις επερχόμενες εκλογές Μπάιντεν,  έκανε δωρεές σε μια οργάνωση (Minnesota Freedom Fund)*** που καταβάλει εγγυήσεις για απελευθέρωση συλληφθέντων στη Μινεάπολη, όπου πραγματοποιούνται διαδηλώσεις τις τελευταίες ημέρες μετά τον φόνο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ από την αστυνομία.

Από την πλευρά του ο επίσης δισεκατομμυριούχος πρόεδρος Τράμπ εκπροσωπεί το βιομηχανικό κεφάλαιο και εξακολουθεί με συνέπεια την προσπάθεια του να επαναπατρίσει ένα μεγάλο μέρος της βιομηχανίας η οποία βρίσκεται κυρίως στην Κίνα χρησιμοποιώντας θεμιτά και αθέμιτα μέσα, όπως υπερφορολόγηση εισαγομένων προϊόντων κυρίως από Κίνα την ΕΕ (κυρίως την Γερμανία) αλλά και τον Καναδά.

Στην εξωτερική του πολιτική σε αντίθεση με την κυβέρνηση Ομπάμα – Χίλαρι, αλλά και του προηγούμενου Ρεπουμπλικάνου Μπους, δεν έχει ανοίξει μέχρι στιγμής νέο πολεμικό μέτωπο, έχει παγώσει τις πολεμικές επιχειρήσεις, και κατηγορείται για αποτυχία στο Συριακό μέτωπο. 

Ενώ χρησιμοποιεί ακραία και άκομψη διπλωματική γλώσσα με πολλές λαϊκίστικες απειλές προς τους «αντιπάλους» του, έχει αποφύγει μέχρι τώρα την κλιμάκωση με τις χαρακτηρισμένες εχθρικές χώρες των ΗΠΑ.

Είναι σαφές ότι η οικονομική απογείωση της Κίνας σε συνδυασμό με την παγκοσμιοποίηση του ανοιχτού εμπορίου και το μακρόπνοο σχέδιο της δημιουργίας του δρόμου του μεταξιού (One Belt One Road), είναι ο γόρδιος δεσμός που καλείται να λύσει και όπως δείχνει, η στρατηγική του είναι να οδηγήσει το παγκόσμιο στάτους στην επαναφορά του έθνους κράτους, με ελεγχόμενη την ροή κεφαλαίων, σε ένα πολυπολικό σύστημα που οι ΗΠΑ θα μπορούν να παίξουν κυρίαρχο ρόλο, με μικρότερους αντιπάλους και να ελέγξουν το χρηματιστικό κεφάλαιο και τον νεοφιλελευθερισμό που αδιαφορεί για εθνικές κυριαρχίες. ****

Αυτό όπως καταλαβαίνετε είναι παραβίαση των κόκκινων γραμμών για τους ενδοκαπιταλιστικούς του αντιπάλους. 

Είναι κήρυξη «πολέμου»!

# # #

Η κατάσταση στις ΗΠΑ με το γεγονός της εξέγερσης που προέκυψε από την δολοφονία του του Τζορτζ Φλόιντ, διαμορφώνει ένα περιβάλλον που μπορεί να αξιοποιηθεί από τους αντιπάλους του προέδρου Τράμπ και να οδηγήσουν την χώρα σε συνθήκες εμφυλιοπολεμικές.

Που θα μπορούσε όμως τελικά να οδηγήσει αυτό;

Αυτό θα μπορούσε οδηγήσει στην  «τελική πράξη» της ενδοκαπιταλιστικής αναμέτρησης, και να φέρει είτε την ολική επαναφορά των γερακιών της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού ή την επικράτηση Τράμπ ισχυροποιώντας τον σε βαθμό που θα μπορέσει να επιβάλει ένα απολυταρχικό καθεστώς, ενός εσωστρεφούς νεοσυντηρητισμού.

Σε κάθε περίπτωση όμως από την στιγμή που αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να φέρει την ανατροπή στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα (κάτι το οποίο αν και εύχομαι δεν το θεωρώ εφικτό), αν κλιμακωθεί, το τελικό της αποτέλεσμα θα είναι σε βάρος του αμερικάνικου λαού.

* https://www.forbes.com/sites/drsarahbond/2016/07/08/in-the-game-of-politics-paying-protesters-supporters-and-rabble-rousers-is-nothing-new/#4739d6592c3e

https://www.latimes.com/business/la-fi-crowds-extortion-20181021-story.html

** https://eu.usatoday.com/story/tech/news/2016/11/24/george-soros-blamed-unseen-hand-behind-trump-protests/94334844/

*** https://www.reuters.com/article/us-minneapolis-police-biden-bail/biden-staff-donate-to-group-that-pays-bail-in-riot-torn-minneapolis-idUSKBN2360SZ

****     https://www.whitehouse.gov/briefings-statements/remarks-president-trump-72nd-session-united-nations-general-assembly/