του Γιάννη Αθανασιάδη
Το αντίπαλο δέος του ατομισμού είναι η αλληλεγγύη.
Και αλληλεγγύη δεν είναι η κάθε είδους ελεημοσύνη.
Είναι η συνειδητοποίηση της ζωτικής ανάγκης που έχουμε μεταξύ μας οι άνθρωποι, στον αγώνα της ζωής.
Κατ' επέκταση, είναι η κατανόηση της ανάγκης για την οργάνωση στον αγώνα για τα δίκαια μας.
Είναι η μισή ασπίδα του εταίρου στην παράταξη μάχης.
Παρ όλα αυτά, συμπολίτες μας που αντιλαμβάνονται την κατάφωρα εγκληματική αδικία που συντελείται, είναι έτοιμοι να δώσουν και την ζωή τους εναντίον του δωσιλογικού καθεστώτος.
Προσοχή όμως! Αν αυτό δεν γίνει στα πλαίσια μιας συντεταγμένης και οργανωμένης προσπάθειας μαζί με όλους όσους αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και δεν υποκύπτουν στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, θα καταλήξει σε τραγικό τέλος για τους ίδιους και σε απώλεια για το κίνημα αντίστασης του λαού.
Δεν έχει σημασία πόσο αποφασισμένοι είναι!
Όποιος είναι έτοιμος να αγωνιστεί και να πεθάνει χωρίς να είναι οργανωμένος, είναι ήδη νεκρός και δεν το ξέρει.
Οι παλιοί αγωνιστές ήξεραν ότι χωρίς οργάνωση του λαού, δεν μπορεί να γίνει το οτιδήποτε.
Η μόνη διέξοδος απέναντι στην Ευρωναζιστική κατοχή είναι, ενότητα με οργάνωση και αγώνα!
Η κλεψύδρα αδειάζει.
Και αλληλεγγύη δεν είναι η κάθε είδους ελεημοσύνη.
Είναι η συνειδητοποίηση της ζωτικής ανάγκης που έχουμε μεταξύ μας οι άνθρωποι, στον αγώνα της ζωής.
Κατ' επέκταση, είναι η κατανόηση της ανάγκης για την οργάνωση στον αγώνα για τα δίκαια μας.
Είναι η μισή ασπίδα του εταίρου στην παράταξη μάχης.
Είναι η σύνθεση και η ενότητα για την δημιουργία του μετώπου αντίστασης.
Και όπως καταλαβαίνετε κάτι τέτοιο είναι πολύ κακό για τους εκάστοτε εξουσιαστές.
Η προώθηση της εγωιστικής και ατομικιστικής ανατροφής των περασμένων δεκαετιών, μας έχει απομακρύνει από τα βασικά κοινωνικά χαρακτηριστικά, που αποτελούν τον κοινό παράγοντα για την σύσταση του λαού ως ενιαίο πολιτικό υποκείμενο.
Και αυτό βέβαια μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Όπως φαίνεται λοιπόν, η δουλειά τους όλα αυτά τα χρόνια της νεοπλουτίστικής ευμάρειας και του βλαχοδημαρχισμού του λαού μας, έπιασε τόπο!
Διότι στις μέρες μας δυστυχώς τα επίκτητα χαρακτηριστικά του ατομισμού και του "δήθεν" που περιχαρακώνουν τον ένα απέναντι στον άλλο, δεν έχουν σπάσει ακόμα, λόγω της συνήθειας των προηγούμενων χρόνων, παρ ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού έχει συντριβεί κάτω από τα κατοχικά μνημόνια.
Όλο αυτό οδηγεί σε αδυναμία αλληλέγγυας συνύπαρξης και ενότητας
Και όπως καταλαβαίνετε κάτι τέτοιο είναι πολύ κακό για τους εκάστοτε εξουσιαστές.
Η προώθηση της εγωιστικής και ατομικιστικής ανατροφής των περασμένων δεκαετιών, μας έχει απομακρύνει από τα βασικά κοινωνικά χαρακτηριστικά, που αποτελούν τον κοινό παράγοντα για την σύσταση του λαού ως ενιαίο πολιτικό υποκείμενο.
Και αυτό βέβαια μόνο τυχαίο δεν ήταν.
Όπως φαίνεται λοιπόν, η δουλειά τους όλα αυτά τα χρόνια της νεοπλουτίστικής ευμάρειας και του βλαχοδημαρχισμού του λαού μας, έπιασε τόπο!
Διότι στις μέρες μας δυστυχώς τα επίκτητα χαρακτηριστικά του ατομισμού και του "δήθεν" που περιχαρακώνουν τον ένα απέναντι στον άλλο, δεν έχουν σπάσει ακόμα, λόγω της συνήθειας των προηγούμενων χρόνων, παρ ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού έχει συντριβεί κάτω από τα κατοχικά μνημόνια.
Όλο αυτό οδηγεί σε αδυναμία αλληλέγγυας συνύπαρξης και ενότητας
Παρ όλα αυτά, συμπολίτες μας που αντιλαμβάνονται την κατάφωρα εγκληματική αδικία που συντελείται, είναι έτοιμοι να δώσουν και την ζωή τους εναντίον του δωσιλογικού καθεστώτος.
Προσοχή όμως! Αν αυτό δεν γίνει στα πλαίσια μιας συντεταγμένης και οργανωμένης προσπάθειας μαζί με όλους όσους αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα και δεν υποκύπτουν στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, θα καταλήξει σε τραγικό τέλος για τους ίδιους και σε απώλεια για το κίνημα αντίστασης του λαού.
Δεν έχει σημασία πόσο αποφασισμένοι είναι!
Όποιος είναι έτοιμος να αγωνιστεί και να πεθάνει χωρίς να είναι οργανωμένος, είναι ήδη νεκρός και δεν το ξέρει.
Οι παλιοί αγωνιστές ήξεραν ότι χωρίς οργάνωση του λαού, δεν μπορεί να γίνει το οτιδήποτε.
Η μόνη διέξοδος απέναντι στην Ευρωναζιστική κατοχή είναι, ενότητα με οργάνωση και αγώνα!
Η κλεψύδρα αδειάζει.
